Η ρελάνς Τσίπρα ...

...με την πρόσκληση «εθνικού διαλόγου»...
Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει ρελάνς στα σενάρια περί οικουμενικών σχημάτων με προσκλητήριο «εθνικού διαλόγου», η πρόταση συνεννόησης αναζητά επί ματαίω αποδέκτες σε ένα διαλυμένο, και εν πολλοίς διαβρωμένο, παλαιό πολιτικό σύστημα και η κυβέρνηση δείχνει «καταδικασμένη» να...
σηκώσει μόνη της το βάρος της διαχείρισης, και κυρίως της εξόδου από τις σκληρές μνημονιακές επιταγές.


Ενώπιον μιας αποδυναμωμένης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και μιας παραπαίουσας αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να πάρει τον πλήρη έλεγχο των εξελίξεων, αποκρούοντας τις – όπως τις περιγράφουν κυβερνητικές πηγές – «παγίδες της διαπλοκής» περί οικουμενικής κυβέρνησης και χαράσσοντας την πολιτική ατζέντα στη βάση εθνικού οδικού χάρτη. 

Σ’ αυτή την πορεία, ο πρωθυπουργός φέρνει πλέον στην πρώτη γραμμή τον «παράλληλο» του Μνημονίου δρόμο, με μεγάλες θεσμικές πρωτοβουλίες όπως είναι η μεταρρύθμιση στην Παιδεία και η συνταγματική αναθεώρηση τις οποίες ενέταξε και στο προσκλητήριο εθνικού διαλόγου με τις χθεσινές του συνεντεύξεις στο «Έθνος» και την «Αυγή». Ταυτόχρονα, εντάσσει στις μείζονες μεταρρυθμίσεις που απαιτούν εθνική συνεννόηση και τον κρίσιμο, επόμενο μνημονιακό κάβο, το ασφαλιστικό, επιδιώκοντας περισσότερο να εκθέσει και να διχάσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης παρά να αποσπάσει την κοινοβουλευτική τους στήριξη.

«Θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις είναι έτοιμες για μια τέτοια συζήτηση… Αυτό είναι θέση αρχής, δεν είναι αδυναμία. Θα το επιδιώξουμε, ελπίζουμε να ανταποκριθούν. Αν πάλι όχι, δεν θα τους περιμένουμε. Μπορούμε και μόνοι μας», ήταν το χαρακτηριστικό μήνυμα που έστειλε χθες, δείχνοντας και την τριπλή του στόχευση: Την υπέρβαση των δύσκολων – «αλλά και των τελευταίων» κατά κυβερνητικές πηγές – μέτρων λιτότητας που βρίσκονται μπροστά μέσα από τη δημιουργία εθνικού οράματος και προοπτικής, τον διεμβολισμό της ήδη απορρυθμισμένης, μείζονος και ελάσσονος, αντιπολίτευσης, και το «μπετονάρισμα» της συρρικνωμένης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Τα δύο όπλα τακτικής

Σ’ αυτή την προσπάθεια, το επιτελείο του Μαξίμου θεωρεί ότι έχει ήδη δύο όπλα τακτικής: Την παραδοσιακή αντοχή των μικρών κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών και την ανυπαρξία στοιχειώδους και αξιόπιστης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

«Ποιος ή ποιοι βουλευτές από τους 153 θα είναι εκείνοι που θα τολμήσουν να ρισκάρουν την επιβίωση της κυβέρνησης; Πόσο μάλλον την στιγμή που έχουν εκλεγεί με λίστα και με πλήρη γνώση των μέτρων που πρέπει να εφαρμοστούν», είναι το ερώτημα που θέτουν σταθερά τα τελευταία 24ωρα επιτελικοί κυβερνητικοί παράγοντες.

Διαβάστε ολόκληρη την ανάλυση του tvxs.gr, ΕΔΩ...