Σε «άγιο» των προσφύγων θα μπορούσε να ανακηρυχθεί ο ψαράς Στέφανος Ζαννίκος από τον Βροντάδο της Χίου, ο οποίος, αψηφώντας τους δυνατούς ανέμους και με κίνδυνο της ζωής του, ρίχνεται στη...
μάχη και σώζει ζωές, την ώρα που το ένα μετά το άλλο τα ανθρώπινα ναυάγια συγκλονίζουν την χώρα μας και κάνουν το γύρο του κόσμου.
Πατέρας τριών παιδιών, δεν αντέχει να βλέπει στη θάλασσα μικρά παιδιά και δεν διστάζει να πέσει στη θάλασσα να τα σώσει.
Ο ίδιος διηγείται στο «Έθνος» τις εικόνες διάσωσης που θα του μείνουν βαθιά χαραγμένες. Μιλώντας στην εφημερίδα, φέρνει στο μυαλό του την περασμένη Παρασκευή, την ημέρα που περιγράφει την πιο δύσκολη απ' ολες:
Είχε 7-8 μποφόρ. Τα σκάφη του Λιμενικού δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν. Είπα στα 7 μέλη του πληρώματος: Σήμερα θα βγάλουμε το πιο χρυσό μεροκάματο. Θα σώσουμε κόσμο. Μαζέψτε τα δίχτυα, φουλάρετε τις μηχανές και πήγαμε στο σημείο που μας έδωσαν. Κόλαση. Δύο πλαστικά σκαφάκια δέρνονταν από μανιασμένα κύματα. Ο κόσμος ούρλιαζε.
Ο κ. Ζαννίκος και οι άντρες του ξεκινούν από τα παιδιά. Μέσα σε τέσσερις ώρες μάζεψαν είκοσι βρέφη και παιδιά, ανάμεσά τους και ενα αγοράκι μόλις τριών ημερών, που είχε γεννηθεί στις ακτές της Τουρκίας.
«Νερό ζητούσαν όλοι οι πρόσφυγες. Ηθελαν να πιουν νερό, δεν προλάβαμε να ψαρέψουμε για να φτιάξουμε μια ζεστή κακκαβιά» λέει χαριτολογώντας, μη μπορώντας να κρύψει την συγκίνησή του.
Στο τέλος της ημέρας, τα κασόνια ήταν άδεια...αλλά η ψυχή του γεμάτη.
Γύρισα στο σκάφος. Χάιδεψα το ξύλινο σκαρί. Για άλλη μία φορά με έβγαλε ασπροπρόσωπο. Δάκρυσα, δεν σκέφτηκα ούτε μία στιγμή το μεροκάματο που έχασα, γύρισα πίσω με τα κασόνια άδεια και την ψυχή γεμάτη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου