«Αδόλφος Χίτλερ: Ο Αγών μου, τόμοι 1 & 2», μία ιδιότυπη παράσταση - έρευνα, ένα «θεατρικό ντοκιμαντέρ» για το βιβλίο που έχει χαρακτηρισθεί ως το πιο επικίνδυνο στον κόσμο, προσελκύει το...
γερμανικό κοινό και προκαλεί συζητήσεις, λίγους μήνες πριν από την εκπνοή των συγγραφικών δικαιωμάτων στις 31 Δεκεμβρίου 2015 και σε αναμονή της κυκλοφορίας μιας νέας ακαδημαϊκής έκδοσης από το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ιστορίας του Μονάχου.
γερμανικό κοινό και προκαλεί συζητήσεις, λίγους μήνες πριν από την εκπνοή των συγγραφικών δικαιωμάτων στις 31 Δεκεμβρίου 2015 και σε αναμονή της κυκλοφορίας μιας νέας ακαδημαϊκής έκδοσης από το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ιστορίας του Μονάχου.
Αν και η κατοχή αντιτύπων δεν έχει ποτέ απαγορευτεί στη Γερμανία, η κυκλοφορία του βιβλίου είναι παράνομη.
Ωστόσο, 70 χρόνια μετά τον θάνατο του Χίτλερ, το status του βιβλίου αναμένεται, σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian, να αλλάξει δραματικά στο τέλος του έτους, οπότε και λήγει το γερμανικό copyright.
Θέλοντας να υπογραμμίσουν το γεγονός της επανέκδοσης του βιβλίου πρώτη φορά μετά από το 1945 στη Γερμανία -προοπτική που ήδη προκαλεί «νευρικότητα»- δύο βερολινέζοι σκηνοθέτες επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις στο ερώτημα: Γιατί «Ο Αγών μου» συνεχίζει να συναρπάζει.
«Αρχίσαμε να διερευνούμε ποιος το έχει διαβάσει, πώς θα έπρεπε να το διαβάσει, και τι θα συμβεί όταν μια νέα έκδοση κάνει την εμφάνιση της τον Ιανουάριο», λέει ο Helgard Haug, σκηνοθέτης της πολυβραβευμένης, βερολινέζικης (γνωστής από τις πειραματικές παραστάσεις και interactive performances που έχει δώσει και στην Αθήνα) θεατρικής ομάδας Rimini Protokoll, λίγο πριν από μια παράσταση που δόθηκε πρόσφατα στο θέατρο Kammerspiele του Μονάχου.
Θέατρο της πραγματικότητας
«Δοκίμασα να πω τη φράση ‘Θέλετε να διαβάσουμε το βιβλίο Ο Αγών μου’;» αλλά δεν τα κατάφερα», λέει ο Alon Kraus, γιος επιζώντων του Ολοκαυτώματος και ένας εκ των έξι πρωταγωνιστών της τολμηρής σκηνικής ανάγνωσης του ναζιστικού μανιφέστου που παίζεται στη Γερμανία.
Γιατί, στην παράσταση δεν παίρνουν μέρος επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά πιστοί στους όρους ενός «θεάτρου της πραγματικότητας», οι Rimini Protokoll, επιστρατεύουν έναν θίασο από «ειδικούς» επί του θέματος: Ιστορικούς και νομικούς ειδικευμένους στο διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, έναν συντηρητή παλιών χειρογράφων, έναν εκ γενετής τυφλό μουσικό παραγωγό, έναν Ισραηλινό δικηγόρο και έναν Τούρκο hip-hop / metalcore καλλιτέχνη και εθνολόγο.
Η σκηνή όπου μία 44χρονη ισραηλινή δικηγόρος προσπαθεί να αποπλανήσει έναν γερμανό τουρίστα κατά τη διάρκεια περιήγησης στη χερσόνησο του Σινά διαβάζοντας του αποσπάσματα από τον ρατσιστικό λόγο του Χίτλερ προκαλεί στο κοινό γέλια –άλλοτε δυνατά, άλλοτε διστακτικά.
Το βάρος και το ψεύδος
Πόσοι Γερμανοί έχουν διαβάσει το βιβλίο δεν είναι γνωστό, αλλά, σύμφωνα με τους ερευνητές, ο ισχυρισμός των περισσοτέρων ότι ποτέ δεν το άνοιξαν, ούτε γνώριζαν για τα δολοφονικά σχέδια του Χίτλερ, είναι ψευδής.
Έρευνες από το 1945 δείχνουν ότι, περίπου το ένα πέμπτο των Γερμανών το έχει διαβάσει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Στο τέλος του πολέμου, πολλοί έκαψαν τα αντίτυπα τους και υπάρχουν ενδείξεις ότι, σε περίοδο εκτεταμένων ελλείψεων ειδών καθημερινής ανάγκης χρησιμοποιήθηκε ακόμη και ως χαρτί τουαλέτας.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
πηγη tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου