Ο... πρωτάρης Βαρουφάκης...

...αποκαλύπτει το μεγάλο του λάθος...
 Τον απολογισμό της θητείας του ως υπουργός Οικονομικών έκανε ο Γιάνης Βαρουφάκης, εντοπίζοντας το μεγαλύτερο λάθος του στο γεγονός ότι πίστεψε πως...
όταν πολιτικοί και γραφειοκράτες συμφωνούν προφορικά σε κάτι, το τηρούν. Το δεύτερο κατά σειρά λάθος του, ήταν σύμφωνα με τον ίδιο το ότι δεν δημοσιοποιούσε αμέσως τις προτάσεις του για την επίλυση της κρίσης, ώστε να μην μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως δεν είχε προτάσεις.


Μιλώντας στην αυστριακή εφημερίδα «Βίνερ Τσάιτουνγ», ο Γιάνης βΑρουφάκης δηλώενι ότι επιθυμία της πλειοψηφίας του Eurogrooup ήταν η ελληνική κυβέρνηση «να ταπεινωθεί ή να ανατραπεί» και υποστηρίζει ότι η ελληνική πλευρά κατέβαλε προσπάθειες για διάλογο.

Όσον αφορά την παραίτηση του, αναφέρει πως ο ίδιος δεν μπορούσε να συναινέσει σε μια συμφωνία «Φάουστ» και δεν ήθελε να προδώσει τον λαό του.

Αναφερόμενος στην Ευρώπη, σημειώνει ότι «δεν θα πρέπει να εξισώνει την ευρωζώνη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ήταν ένα υπέροχο εγχείρημα ειρήνης, ενώ το ευρώ είναι το αντίθετο, γιατί σχεδιάστηκε τόσο άσχημα, οδηγώντας σε αντιπαράθεση των ευρωπαϊκών χωρών και καταστρέφοντας τις επιτυχίες της Ε.Ε., χωρίς ποτέ να έχει ελεγχθεί από κάποια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, παρά μόνον από τις Βρυξέλλες, όπου υπάρχει μεν ένα κοινοβούλιο, αλλά μόνον κατ΄ όνομα και όχι στην πραγματικότητα».

Πιάνοντας στο στόμα του την τρόικα, την χαρακτηρίζει ως «την καλύτερη φίλη των φοροφυγάδων» και λέει ότι μετά την παραίτηση του η τρόικα διέλυσε αμέσως την «ομάδα δράσης» που ο ίδιος είχε συστήσει για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Τέλος αναφορικά με τα μελλοντικά πολιτικά του σχέδια, αναφέρει στην εφημερίδα ότι συγγράφει αυτή τη στιγμή ένα «μανιφέστο» με άλλους συνοδοιπόρους από Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, αλλά και με το «αριστερο-σοσιαλδημοκρατικό Φόρουμ Μπρούνο Κράισκι» που θα το δημοσιοποιήσουν πριν από τα Χριστούγεννα και οι οποίοι έχουν κατά νου μια Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνέλευση.

Καταλήγοντας τόνιζε ότι «μόνο μια πανευρωπαϊκή δημοκρατική συμμαχία των πολιτών μπορεί να δημιουργήσει μια βάση για να ριζώσουν μεταρρυθμίσεις, μια επιστροφή στο εθνικό κράτος δεν αποτελεί πλέον επιλογή».