Αίφνης, ένα ζεστό απόγευμα του Αυγούστου, η γαλήνια παραλία του κόλπου Βοκαριά στη Χίο διαταράσσεται από τη φασαρία που κάνει ένα τζετ σκι που κατευθύνεται προς την ακτή. Ο συνεπιβάτης δεν...
είναι ένας ακόμη λουόμενος, αλλά ένας άνθρωπος που φοράει πουκάμισο και παντελόνι.
Είναι ένας ακόμη μετανάστης που βρέθηκε καταμεσής της θάλασσας και τώρα, έπειτα από κόπους και βάσανα, φτάνει στον πρώτο σταθμό της μακράς πορείας του. Δεν είναι ο μόνος, είναι πάρα πολλοί. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι, σημειώνει ο Guardian, συνωθούνται σε μια χώρα που βιώνει ήδη μια οικονομική κρίση. Εκατοντάδες Σύροι, τρομαγμένοι από τον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στη χώρα τους, αναζητούν κάθε πρόσφορο (ή μη) μέσο για να φύγουν και να αναζητήσουν μια διέξοδο ζωής στην Ευρώπη.
Για την Ελλάδα, η υποδοχή αυτού του μεγάλου αριθμού μεταναστών και προσφύγων είναι ένα πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, αναφέρει, βρίσκει τους Έλληνες απελπισμένους και εξαντλημένους για λόγους οικονομικής φύσεως. «Η Ελλάδα είναι στο έκτο έτος της βαθύτερης ύφεσης που έχει γνωρίσει ποτέ μια αναπτυγμένη οικονομία. Μετά από οκτώ μήνες εριστικών διαπραγματεύσεων, μικροπολιτικής και ολονύχτιων συνόδων κορυφής, δεν έχει υπάρξει χαλάρωση στους όρους που απαιτούνται από την υπόλοιπη Ευρώπη για τη διατήρηση του φορτίου χρέους που κουβαλάει η χώρα. Η συνταγή της εμβάθυνσης της λιτότητας, ως αντάλλαγμα για την οικονομική βοήθεια, παραμένει αμετάβλητη», σημειώνει το άρθρο του Guardian.
Φυσικά, ο κατάλογος των επιχείρων από αυτή την κατάσταση είναι μακρύς: μεγαλύτερη ανεργία, ύφεση και βαθύτερη πολιτική αστάθεια έτσι όπως φαίνεται πως θα υπάρξει αμέσως μετά τις εκλογές. Ο Guardian σημειώνει πως ουδείς μπορεί να αμφιβάλλει για τη σοβαρότητα της ελληνικής ύφεσης – αναμφισβήτητα είναι η χειρότερη κρίση εν καιρώ ειρήνης που κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια αναπτυγμένη χώρα. Οι δηλητηριώδεις επιδράσεις της φαίνονται ολοκάθαρα στην κοινωνία με την αύξηση των αυτοκτονιών, των αστέγων, της παιδικής φτώχειας και την άνοδο των πολιτικών άκρων. Φευ, όλα αυτά είναι αληθινά, όμως, αυτό που βιώνει ολόκληρη η Ευρώπη με το κύμα προσφύγων είναι μια καθαρή ανθρωπιστική κρίση.
Η Ελλάδα, σημειώνει το άρθρο, δεν κατάφερε να βιώσει, όπως άλλες χρονιές, ούτε καν τη ραστώνη των θερινών μηνών. Η φημολογία για Grexit, η επιβολή των capital controls και το άγχος για να έρθουν τουρίστες, διαφοροποίησαν το φετινό καλοκαίρι. Ιδιαιτέρως τα νησιά που βρίσκονται πλησιέστερα της Τουρκίας (Χίος, Σάμος, Κως, Λέσβος) βιώνουν το δικό τους μακρύ καλοκαίρι. Υποδέχθηκαν περίπου 33.000 μετανάστες μόνο τον τελευταίο μήνα.
«Για τους κουρασμένους Έλληνες που έχουν τα δικά τους προβλήματα, αυτό το καλοκαίρι δεν αποτέλεσε τη δική του κρυψώνα από την κρίση», γράφει χαρακτηριστικά.
Μάλιστα, σημειώνει πως κάποιοι επωφελούνται από την κατάσταση μεταπουλώντας στους Τούρκους δουλέμπορους τις βάρκες, τους κινητήρες και τα σωσίβια που αφήνουν οι πρόσφυγες. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις ανθρώπων που με αυταπάρνηση βοηθούν και σώζουν αρκετούς από τους πρόσφυγες.
Όλο αυτό το διάστημα, καταλήγει το άρθρο, το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «Ελευθέριος Βενιζέλος» έχει πραγματοποιήσει ουκ ολίγα δρομολόγια μεταφέροντας μετανάστες από τα νησιά προς τον Πειραιά. Φευ, η Ιστορία φαίνεται να παίζει τα δικά της παιχνίδια. Ο Βενιζέλος ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας όταν έγινε η οδυνηρή ανταλλαγή πληθυσμών το 1922 και ανάγκασε εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις χώρες και τα σπίτια τους. Για άλλη μια φορά, υπάρχουν πρόσφυγες που διασχίζουν το Αιγαίο. Λες και η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου