Ο κ. Τσίπρας θέλει, οι υπουργοί του μπορούν;...

Δεν μπορεί κανείς λογικός άνθρωπος να μην χαιρετήσει την στροφή του κ.Τσίπρα -τουλάχιστον στο επίπεδο της ρητορικής- προς την οικονομία της αγοράς και την επιχειρηματικότητα μετά...
την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και το διαζύγιο με τους δραχμιστές της Λαϊκής Ενότητας.

Στην Νέα Υόρκη ο Πρωθυπουργός υποστήριξε ότι στόχος του είναι η Ελλάδα να γίνει ένας ελκυστικός επενδυτικός προορισμός ενώ «Η Αυγή» βγήκε χτες με κύριο τίτλο «Χρέος, επενδύσεις, ανάπτυξη - το τρίπτυχο της εξόδου από την κρίση». Αν αυτή δεν είναι μεταμόρφωση και στροφή στον ρεαλισμό, τι είναι ;

Θυμίζω ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια ο κ. Τσίπρας σαμποτάριζε με κάθε τρόπο όποια επένδυση πήγαινε να γίνει στην στη χώρα προειδοποιώντας μάλιστα με κάθε ευκαιρία τους υποψήφιους επενδυτές ότι θα χάσουν τα λεφτά τους ενώ χαρακτήριζε «ξεπούλημα» κάθε προσπάθεια της εκάστοτε κυβέρνησης να προχωρήσει στην παραχώρηση όποιας δημόσιας επιχείρησης ή έκτασης.

Θυμίζω επίσης ότι στο περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης - το οποίο έσκισε ο κ. Τσίπρας αντί του μνημονίου - η αναθέρμανση της οικονομίας θα ερχόταν από την κατάργηση της λιτότητας, από την μείωση της φορολογίας στα μικρά και μεσαία εισοδήματα και την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 Ευρώ.

Μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου ο κ. Τσίπρας κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία φαίνεται να στρίβει 180 μοίρες και να βάζει πλέον ως προτεραιότητα την ενίσχυση του παραγωγικού τομέα της οικονομίας - την προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα, την ενθάρρυνση των ιδιωτικοποιήσεων, την αναγνώριση της σημασίας των ιδιωτών στην επανεκκίνηση της οικονομίας.

Ωστόσο για να προσελκύσει κανείς επενδυτές πρέπει να προχωρήσει από τα λόγια στις πράξεις και να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό κλίμα για επενδύσεις στη χώρα για να προτιμήσει ο ξένος επιχειρηματίας την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας ,της Κύπρου ή της Βουλγαρίας και των Σκοπίων.

Όταν οι άλλοι για να προσελκύσουν επενδύσεις προσφέρουν φορολογικά κίνητρα ,χαρίσουν εκτάσεις για την κατασκευή εργοστασίων, προσφέρουν χαμηλότοκη χρηματοδότηση κι εμείς τις διώχνουμε είτε λόγω ιδεοληψιών είτε λόγω χρονοβόρων και "μαύρων" διαδικασιών πώς μπορούμε να περιμένουμε ότι θα προτιμήσουν την Ελλάδα;

Όταν μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στη χώρα, τα ορυχεία στις Σκουριές Χαλκιδικής , παραμένουν -με το "έτσι θέλω" της κυβέρνησης- κλειστά αν και έχουν δικαιωθεί σε όλα τα δικαστήρια, τι μήνυμα περνάει ο κ.Τσίπρας στους ξένους επενδυτές;

Όταν τοποθετείται υπουργό Ναυτιλίας ο άνθρωπος που έχει ορκιστεί να βάλει φρένο στην μεγαλύτερη ξένη επένδυση στην Ελλάδα- της κινεζικής COSCO στο λιμάνι του Πειραιά- πώς να πεισθούν οι ξένοι ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει ο παράδεισος των επενδυτικών ευκαιριών;

Όταν το Ελληνικό , μία επένδυση δισεκατομμυρίων που θα μεταμόρφωνε το παραλιακό μέτωπο της Αθήνας και θα έδινε δουλειά σε δεκάδες χιλιάδες πολίτες παραμένει στον πάγο λόγω της αρνητικής στάση του ΣΥΡΙΖΑ -αν και είχε προχωρήσει επί κυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου- πώς θα γίνει σαφές στους ξένους ότι η Ελλάδα πραγματικά ενδιαφέρεται για νέα έργα;

Όταν ακόμη και οι λιγοστές εταιρείες που έχουν επιζήσει στη χώρα αντιμετωπίζονται με τρομερή καχυποψία από το κράτος, τρέμουν κάθε χρόνο για την αλλαγή του φορολογικού πλαισίου , δεν μπορούν να αγοράσουν πρώτες ύλες ή εμπόρευμα λόγω capital controls, έρχονται αντιμέτωπες με την αδυναμία χρηματοδότησής τους, την απίστευτη καθυστέρηση επιστροφής του ΦΠΑ, την αυθαιρεσία της δημόσιας διοίκησης, την ατιμωρησία των κάθε λογής παραβατών λόγω αργής απονομής της δικαιοσύνης, ποιος ξένος επιχειρηματίας θα τολμήσει να επενδύσει τα ωραία του εκατομμύρια στην Ελλάδα;

Aκόμη κι αν μεταμόρφωση είναι πραγματική, ακόμη κι αν ο κ.Τσίπρας θέλει και επιδιώκει την αλλαγή πορείας του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της ιδιωτικής οικονομίας και της επιχειρηματικότητας. Οι υπουργοί του- ο κ. Σκουρλέτης, ο κ.Δρίτσας, ο κ.Σπίρτζης, ο κ.Φίλης,η κυρία Φωτίου, η κυρία Αναγνωστοπούλου κλπ- μπορούν;...

Παπαδόπουλος Νότης

tovima.g