Τελικά είναι πολλά τα πράγματα που μαθαίνουμε από τον Γκίντερ Γκρας ακόμα και τώρα. Πριν από μερικά χρόνια παραδέχτηκε ανοιχτά πως...ως μαθητής Γυμνασίου τη δεκαετία του ’30 είχε στρατευτεί στη νεολαία του ναζιστικού κόμματος. Και σήμερα, πέντε μήνες μετά τον θάνατό του, παραδίδει μέσα από το τελευταίο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε στη Γερμανία στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, μαθήματα σεβασμού προς τους πρόσφυγες. Προφητικός -το λιγότερο- ο βραβευμένος με Νόμπελ συγγραφέας και ποιητής στάζει βιτριόλι για τον τρόπο που οι Ευρωπαίοι -και ειδικά οι Γερμανοί- στέκονται απέναντι στις στρατιές των εξαθλιωμένων ανθρώπων και απευθύνει σοβαρή προειδοποίηση για το αυξανόμενο μίσος απέναντι στους πρόσφυγες.
Η ποιητική συλλογή έχει τίτλο «Vonne Endlichkait» («Για την περατότητα») και σε αυτή συνυπάρχουν ποιήματα, σχέδια και μικρά κείμενα. Είναι φανερό πως τα θέματα τα οποία τον απασχολούν περιστρέφονται γύρω από τα γηρατειά και την πολιτική αντιμετώπιση της μετανάστευσης. Μάλιστα σε αρκετά σημεία θρηνεί που οι Γερμανοί, οι οποίοι υπήρξαν στην πρόσφατη ιστορία πρόσφυγες, δείχνουν μισαλλοδοξία απέναντι στους σημερινούς μετανάστες.
Ο Γκίντερ Γκρας, που πέθανε στις 13 Απριλίου σε ηλικία 87 ετών, είχε γεννηθεί στο Ντάντσιχ στις 16 Οκτωβρίου του 1927 από Γερμανό πατέρα και Πολωνή μητέρα. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1999 καθώς για πολλούς ήταν η πιο ψύχραιμη φωνή της μεταπολεμικής γενιάς της Γερμανίας κυρίως λόγω του σπουδαίου βιβλίου του το «Τενεκεδένιο ταμπούρλο», στο οποίο έκανε σκληρή κριτική για τις ακρότητες των ομοεθνών του και των ναζί στην Ευρώπη. Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του υπήρξε η προσωποποίηση της ηθικής συνείδησης της Γερμανίας, καθώς με τις λογοτεχνικές του παρεμβάσεις σχολίαζε οτιδήποτε: από τη μεταπολεμική ενοχή της πατρίδας του μέχρι τη διένεξη μεταξύ Ισραήλ -Παλαιστίνης.
Αυτή τη φορά είναι σχεδόν ανατριχιαστική η σύμπτωση ότι η μεταθανάτια ποιητική του συλλογή κυκλοφορεί την ίδια εβδομάδα που στη Γερμανία ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για το αν οι άνθρωποι που καταφεύγουν στην Κεντρική Ευρώπη από τη Βόρεια Αφρική και τα Βαλκάνια πρέπει να χαρακτηριστούν ή όχι πρόσφυγες. Η Γερμανία, ως γνωστόν, δέχεται τους τελευταίους μήνες κύματα προσφύγων με τις αιτήσεις για άσυλο να έχουν φτάσει μέχρι τον Ιούνιο τις 296.710 - περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε.
Ο Γκρας γράφει επίσης στο βιβλίο του πως το Ιντερνετ μας αποξενώνει από την πραγματικότητα: «Οι βόμβες που πέφτουν καθημερινά στο Ιράκ και τα πτώματα που παρατάσσονται κάτω από τα σεντόνια είναι μόνο ψεύτικοι νεκροί και αντίγραφα των πραγματικών ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Η σκηνή του εγκλήματος στη Γάζα είναι απλώς μια φάρσα εφημερίδας που προκαλεί το γέλιο σε δισεκατομμύρια χρήστες, μια ακόμα σκατοκαταιγίδα».
Τέλος, με τη γνωστή του σατιρική διάθεση και ειλικρίνεια αναφέρεται στο σήμα κατατεθέν του, την πίπα που καπνίζει και τη μετατρέπει σε σύμβολο ανικανότητας των γηρατειών: «Κάνω τη δουλειά μου με μια παραγεμισμένη πίπα αλλά χωρίς σπίρτα. Με άλλα λόγια: ο ανδρισμός μου, ο παλιός ανακατωσούρας έχει παραδώσει το πνεύμα. Μόνο λαγνεία εξακολουθεί να βρίσκεται γύρω, ή προσποιείται πως υπάρχει».
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου