Από το 1975 έως και το 2004, τριάντα χρόνια περίπου, το φορολογικό σύστημα της χώρας μας έχει αλλάξει 10 φορές. Κατά μέσο όρο αλλάζει κάθε 3 χρόνια. Η μεγαλύτερη...
χρονική διάρκεια όπου διατηρήθηκε το ίδιο φορολογικό σύστημα ήταν την 8ετία 1994 – 2001, όπου ο κατώτατος συντελεστής ήταν στο 5% και ο ανώτατος στο 45%. Το διάστημα μεταξύ 1975 – 1979 ήταν η δεύτερη μακροβιότερη διάρκεια του ίδιου φορολογικού μοντέλου (Πλουμπίδης, n.d.). Από εκεί και πέρα η φορολογική πολιτική άλλαζε κάθε 2 χρόνια. Προφανώς και η απουσία σταθερής φορολόγησης ματαιώνει κάθε σχέδιο των επιχειρήσεων, όπως επίσης και τον προγραμματισμό των νοικοκυριών. Το κλίμα αβεβαιότητας λειτουργεί αρνητικά, αφού επηρεάζει την κατανάλωση και μειώνει τα έσοδα. Κατ’ επέκταση, η μειωμένη κατανάλωση στραγγαλίζει οικονομικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οδηγεί στη φοροδιαφυγή και προκαλεί μεγαλύτερη απώλεια χρηματικών μονάδων. Όπως είναι φυσικό μειωμένες θα είναι και οι εισροές προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Με βάση τις εισηγητικές εκθέσεις του υπουργείου οικονομικών, συλλέχτηκαν στοιχεία ανά έτος σχετικά με τους άμεσους και τους έμμεσους φόρους. Ο παρακάτω πίνακας αποτελείται από 6 στήλες. Η 1η από αριστερά αποτυπώνει τη χρονική περίοδο (1993 – 2014), η 2η τους άμεσους φόρους, η 3η τους έμμεσους και η 4η τη διαφορά ανάμεσα στους έμμεσους και τους άμεσους φόρους με σκοπό να αναδειχθεί πόσο υψηλότεροι είναι οι έμμεσοι από τους άμεσους. Η 5η στήλη αποτελείται από το άθροισμα των άμεσων και των έμμεσων ανά έτος και τέλος, η 6η στήλη δείχνει το ποσοστό μεταβολής των συνολικών φόρων από την προηγούμενη στην επόμενη χρονιά. Προτού αναλυθούν τα πρωτογενή στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού, είναι απαραίτητο ν’ αναφερθούν οι επιμέρους κατηγορίες αυτών.
Ειδικότερα, οι άμεσοι φόροι αποτελούνται από τον φόρο/τους:
• Εισοδήματος: Φυσικών προσώπων, Νομικών προσώπων, Ειδική Κατηγορίας (φόρος πλοίων, επί των τόκων, υπεραξίας από τη μεταβίβαση κεφαλαίου, επί πληρωμών για πνευματικά και άλλα δικαιώματα, σε κέρδη από λαχεία, κτλ)
• Στην Περιουσία.
• Προηγούμενων οικονομικών ετών.
• Λοιπούς φόρους (έκτακτοι φόροι).
Την περίοδο 2004 - 2013 πληρώθηκαν 197,38 δις ευρώ σε άμεσους φόρους.
Οι έμμεσοι περιλαμβάνουν τους φόρους:
• Συναλλαγών: ΦΠΑ και Λοιπούς Φόρους Συναλλαγών.
• Κατανάλωσης: Ασφαλίστρων, Τέλη Ταξινόμησης Οχημάτων, ΕΦΚ Καυσίμων, Λοιπούς ΕΦΚ, Τέλη Κυκλοφορίας Οχημάτων, Λοιπούς Φόρους Κατανάλωσης.
• Προηγούμενων οικονομικών ετών.
• Λοιπούς.
Σύνολο Έμμεσων = 270,41 δις ευρώ.
Το 2014 το κράτος εισέπραξε 22% περισσότερα έσοδα σε σχέση με το 2002, και 242% συγκριτικά με το 1993. Η μεγαλύτερη θετική μεταβολή πραγματοποιήθηκε από το 1997 στο 1998, όπου πληρώθηκαν 16% περισσότεροι φόροι. Αντιθέτως, η υψηλότερη αρνητική μεταβολή σημειώθηκε τη διετία 2009 – 2010, όπου το υπουργείο οικονομικών ενίσχυσε τα ταμεικά του διαθέσιμα κατά 16% λιγότερο σε σχέση με το 2009. Ήταν η περίοδος όπου πλέον βρισκόμασταν σε πανικό και αβεβαιότητα, με τα ΜΜΕ εντός και εκτός συνόρων να βάλουν εναντίον της Ελλάδας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα 51 δις που εισέρρευσαν στα κρατικά ταμεία ήταν ευκαταφρόνητο ποσόν. Επιπλέον, η μέγιστη τιμή των άμεσων φόρων παρατηρήθηκε το 2009 με το ποσό να αγγίζει τα 26,7 δις ευρώ. Την ίδια χρονιά οι έμμεσοι έπιασαν ταβάνι φθάνοντας τα 34 δις. Απ’ ότι φαίνεται οι Έλληνες φορολούμενοι πληρώνουν σταθερά περισσότερα χρήματα σε έμμεσους απ’ ότι σε άμεσους φόρους. Η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσά τους σημειώθηκε το 2010.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Μάνου Κοκκινέλη, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου