Είναι άλλο πράγμα να είσαι πρόεδρος ενός κόμματος και άλλο πρωθυπουργός. Στο κόμμα μπορείς να ελίσσεσαι, να...
ισορροπείς, να ανακαλείς, να αναθεωρείς, να υποχωρείς, να συγκρούεσαι. Οι συνέπειες από τη μία ή την άλλη επιλογή επηρεάζουν εσένα και το κόμμα σου. Όταν όμως διοικείς τη χώρα οφείλεις πριν λάβεις αποφάσεις να σταθμίζεις σοβαρά και ψύχραιμα την κατάσταση γιατί οι πράξεις σου αφορούν συνολικά τους πολίτες και θα έχουν αντίκτυπο στο εξωτερικό. Στην περίπτωση του διορισμού της Έλενας Παναρίτη στο ΔΝΤ ο πρωθυπουργός δεν υπολόγισε σωστά και γι αυτό είναι σε δύσκολη θέση.
Από τη μια υπάρχει ο Γ. Βαρουφάκης, ο οποίος, αν ισχύουν οι πληροφορίες, απαίτησε την τοποθέτηση της κ. Παναρίτη, διαφορετικά θα παραιτούνταν, και από την άλλη μια μεγάλη ομάδα βουλευτών (απ’ όλες τις πτέρυγες), υπουργοί (Παππάς, Τσακαλώτος), ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Σ. Σαγιάς, ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κορωνάκης και πολλά στελέχη του κόμματος, που θεωρούν ότι η συγκεκριμένη επιλογή, είναι λανθασμένη γιατί, όπως ισχυρίζονται, οι απόψεις της κ. Παναρίτη, είναι στον αντίποδα της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, καθότι υπήρξε μνημονιακή και με κακόφημο στίγμα στους διεθνείς οργανισμούς που υπηρέτησε στο παρελθόν.
Ο Αλ. Τσίπρας είναι τώρα υποχρεωμένος, είτε να αδειάσει τον υπουργό του και να ακυρώσει τον διορισμό της κ. Παναρίτη είτε να αδιαφορήσει για την εκκωφαντική διαμαρτυρία που εκδηλώθηκε στο εσωτερικό της κυβέρνησης, της κοινοβουλευτικής ομάδας και του κόμματος του.
Όποια απόφαση κι αν λάβει θα περιέλθει σε κατάσταση ομηρίας γιατί θα έχει δημιουργήσει προηγούμενο. Θα είναι όμηρος οποιουδήποτε υπουργού επιχειρήσει στο μέλλον να συνδέσει μια επιλογή του με την παρουσία του στην κυβέρνηση. Θα είναι όμηρος κάθε οργανωμένης ομάδας βουλευτών που θα θελήσουν να επιβάλουν τις θέσεις τους για το ένα ή το άλλο ζήτημα-σοβαρό ή ήσσονος σημασίας.
Το πρόβλημα δεν θα λυθεί ακόμη και αν η κ. Παναρίτη αποχωρήσει αυτοθέλητα(;). Η ζημιά έχει γίνει...
Τάσος Παππάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου