Και εκείνοι, χαμένοι στο life style, ακόμα ποζάρουν...
Ήρθαν τα πάνω, κάτω! Η ίσως επανήλθαν τα πάνω, πάνω και κάτω εκεί που τους πρέπει! Άλλαξαν δεδομένα, πραγματικότητες, τάξεις, κοινωνικές δομές, ενώ νέα τεχνολογικά ευρήματα άλλαξαν την επικοινωνία και την εικόνα όλων για τον εαυτό τους! Κάθε έφηβη και έφηβος στον πλανήτη, ποζάρουν με...
duck face και αέρα σταρ όπου κι αν βρίσκονται και το πετάνε, σα μήνυμα σε μπουκάλι, στο διαδίκτυο.
Κάθε χρήστης των social media, δίνει λεπτομέρειες για τη ζωή του, τι ήπιε, αν ερωτεύτηκε, αν χώρισε, που τρώει, που ταξιδεύει και αν του πέσε βαρύ το πεπόνι. Μες σ αυτή, στη τελευταία πενταετία, μόνο συμπαθείς, δε μπορούν να είναι άνθρωποι που ζουν υπερβολικά, που θεωρούν εαυτούς κέντρο της γης και πιστεύουν πως αν δεν απαθανατιστούν στην δόξα της στιγμής τους, η ανθρωπότητα θα θρηνήσει για τους χαμένους κρίκους στην ζωή ενός ειδώλου. Και το φοβερό είναι πως όλη αυτή τη πλάκα οι ίδιοι την πήραν σοβαρά, όπως πολύ σοβαρά πήραν και τους εαυτούς τους.
Παλιά, Μεγάλη Εβδομάδα και Λαμπρή, βούλιαζε η Μύκονος! Και να τα εαρινά μοντελάκια και να οι νέες πλαστικές επεμβάσεις να μοστράροντας και να οι περετζάδες για τα νέα ζευγάρια, οι επιδείξεις πλούτου απ τα λαμόγια - νεόπλουτους, η βλαχιά να φορεί σινιέ και να βγαίνει βόλτα πάνω σε τακούνια στα πλακόστρωτα, με τους κακομοιρό γαμπρούς περήφανους για τις ντίβες της συνοικίας και τα τεκνά - σφίχτερμαν της γραφικότητας τους, δίπλα από σταρ - πανελαντζούδες με νέα στήθη, αγορασμένα κοψοχρονιά εις το όνομα μιας καριέρας που δεν θα 'ρθει ποτέ, ή κι αν έρθει, κάποτε, θα χει μηδενική αγοραστική αξία. Και τότε, οι πραγματικά πλούσιοι, τα «μεγάλα τζάκια», οι σπουδαίες, με αξία ιδιοκτησίας και μετρητών πάντα, οικογένειες της χώρας, δεν συγχρωτίζονταν με τους περαστικούς της πόζας.
Κλεισμένοι στα σπίτια τους παρέμειναν και γεύονταν τις απλές χαρές των ημερών, το γλυκό καιρό, τις συνήθειες του Πάσχα και απέφευγαν να κάνουν επίδειξη πλούτου, να προκαλέσουν, να φωτογραφηθούν στα νησιωτικά σοκάκια. Προσεκτικά και ταπεινά, απεχθάνονταν τις κραυγαλέες φαμφάρες για τον εαυτό τους και αφήναν τις πιο γραφικές απ αυτούς περιπτώσεις εκτός συναναστροφής. Άσε, που τα «μεγάλα τζάκια» της χώρας, δεν ήταν, ποτέ στην Μύκονο, αλλά στην Κρήτη, στη Χίο, στην Άνδρο! Το ωραίο νησί των Κυκλάδων γινόταν για 15 ανοιξιάτικες μέρες και για το καλοκαίρι το επίκεντρο του ενός πλήθους τάχα γλεντζέδικου και πολύφερνου, χτυπητού και κραυγαλέου και θύμιζε ένα ατελείωτο κλαμπ, ενώ υπερτιμημένα μαγαζιά προσέφεραν την πλαστική μελιτζανοσαλάτα σε τιμές οικοπέδου και οι και καλά - γκουρμέ νεόπλουτοι φωτογραφίζονταν να τρώνε ως επιτυχημένοι που έφτασαν, στα μαγαζιά εκείνων που γέλαγαν γιατί τους παρουσίαζαν το μπλου τζιζ για ροκφόρ και χρέωναν τον μαραγκιασμένο γάβρο, χαβιάρι! Στους συγκεκριμένους λαμογιό - νεόπλουτους, όταν ρεύτηκε η κρίση, σχόλασε ο μυκονιάτικος γάμος της επίδειξης, η πόζα στα περιοδικά, τάχα που περιπάταγαν με τις λαμπάδες και τους φωτογράφιζαν ταγμένοι στη δόξα τους παπαράτσι, οι όποιοι άλλο ζόρι δε τράβαγαν απ το να ακολουθούν την κακόμοιρο μοντέλα στην κατάνυξη της και στο μπράτσο του νέου σπόνσορα - μεγάλο - λαδέμπορα!
Με την κρίση, λοιπόν, που αρκούσε να κρατάς ακριβή τσάντα για να σε γιουχάρουν, να περπατήσεις αμέριμνος με σινιέ ρούχα στις ρούγες και να φας γιαούρτι στη μάπα, ή να χεις πολυτελές αυτοκίνητο και να στο χαράξουν γράφοντας «ψόφα», όλος αυτός ο β θίασος σκόρπισε στον άνεμο των φτηνών ευκαιριών στο εξωτερικό. Πολύ Ντουμπάι, λίγο Ιταλία, κάτι πόζες στην Αμερική selfie πια, κοντινή Ευρώπη βαλκάνια. κανείς φωτογράφος -αν δεν είσαι η Μενεγάκη- πουθενά! Κάνεις δε νοιάζεται!
Και δεν υπάρχει βέβαια και το ίδιο επαρχιώτικο με σένα, πλήθος να σε αποθεώσει πως είσαι ο πιο πετυχημένος, με την ωραιότερη γυναίκα, τα πιο σινιέ ντυμένα παιδιά - αξεσουάρ, το μεγαλύτερο πούρο και το πιο γυαλιστερό αυτοκίνητο, που η λαμαρίνα του δε χωρεί να στρίψει έξω απ την Χώρα. Κάποτε όλο αυτό το λούνα παρκ εγωισμών και επίδειξης είχε μπορεί και πλάκα. τώρα είναι σα φαντάσματα που στοιχειώνουν καμένα φιλμ, ξεθωριασμένες σελίδες γκλάμουρ περιοδικών και σαν σκιές που ουρλιάζουν σαν αέρας σε εγκαταλειμμένα θέρετρα, φοβέρες γιατί δεν υπάρχουν πια. Οι δε φωτογραφίες τους στο instagram που είναι της μόδας, είναι θλιβερές, όσο οι ζωές που παρολίγον έκαναν και η αλήθεια που διπλώθηκε στην μέση σα να φάγε γροθιά στο στομάχι και εκείνοι δεν την κατάλαβαν πότε.
Απομεινάρια - ράκη μιας εποχής που ζητούν δανικά σε όποιον πετύχουν εύκαιρο για να συνεχίσουν το γκλαμουράτο life style. Φαντάσματα.
Αλεξάνδρα Τσολκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου