Σε σταθερή τροχιά...

Μέσα από συμπληγάδες και με χίλιες δυο δυσκολίες η κυβέρνηση προχωράει στο έργο της. Μέρα με τη μέρα. Από τη μία έχουμε το σκωτσέζικο ντους στο οποίο υποβάλλουν τη χώρα οι εταίροι, αλλάζοντας ...
συνεχώς τους κανόνες του παιχνιδιού και επιχειρώντας να σύρουν την Αθήνα πίσω στην πεπατημένη της λιτότητας με χτυπήματα κάτω από τη μέση, όπως η επαπειλούμενη ασφυξία ρευστότητας. Η Αθήνα απαντά σε αυτές τις πιέσεις καταθέτοντας ισορροπημένες προτάσεις, που σέβονται τους κανόνες, ακόμα και αυτούς με τους οποίους διαφωνεί, αυτούς που θεωρεί λανθασμένους και εθνικά ή ταξικά μεροληπτικούς. H κυβέρνηση όμως δεν παίζει άμυνα. Διεκδικεί, ταυτόχρονα με την προώθηση της πρώτης φάσης μεταρρυθμίσεων, να ανοίξει τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους για το μετά. Να προκύψει δηλαδή μια νέα συμφωνία που θα περιγράφει μια νέα σχέση, που θα επανατοποθετεί την Ελλάδα στην Ε.Ε. όχι ως παρία, όχι ως αποικία χρέους, αλλά ως ισότιμο εταίρο. Το αύριο ξεκινάει σήμερα.

Η νέα κυβέρνηση εννοεί να βαδίσει αυτόν τον δρόμο με πυξίδα και με προωθητική δύναμη την εντολή του ελληνικού λαού, που συνοψίζεται στην εδραία πεποίθηση ότι η λιτότητα καταστρέφει την Ευρώπη και τους λαούς της και ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο.

Από την άλλη, η νέα κυβέρνηση -έκλεισε μόλις 40 μέρες ζωής- έχει να αντιμετωπίσει τις παιδικές της ασθένειες, φαινόμενα ελλιπούς συντονισμού, επικάλυψης ρόλων και αρμοδιοτήτων, ιεραρχήσεις που συχνά συγκρούονται με τις ανάγκες της δύσκολης πραγματικότητας, πράγματα δηλαδή που τα συναντά κανείς μετά από εκλογές, ακόμα και μετά από ανασχηματισμούς, πολλώ δε μάλλον στα πρώτα βήματα μιας προσπάθειας συνολικής αλλαγής υποδείγματος. Καθώς το πρώτο μούδιασμα μετά τις εκλογές φεύγει, το πολιτικό και οικονομικό μπλοκ που κυβερνούσε τη χώρα επί δεκαετίες επιχειρεί να αναδιοργανωθεί προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα του, τη φοροασυλία, τον παρασιτικό πλουτισμό εις βάρος της κοινωνίας και του κράτους. Η κυβέρνηση, σε τελική ανάλυση, θα κριθεί από το αν μπορεί να βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων μέσα από την ιεράρχηση των αναγκών της κοινωνίας, την αναδιανομή και τη δίκαιη κατανομή των βαρών. Και οι προτάσεις που κατατίθενται στο Eurogroup, αλλά και το πρόγραμμα συνολικά του ΣΥΡΙΖΑ που αποτελεί τον κορμό της κυβέρνησης, εκεί κατατείνουν.

Τα σκυλιά γαβγίζουν, το καραβάνι προχωρά.

avgi.gr