Το παράδειγμα που δαγκώνει...

Η γερμανική ελίτ επιλέγει τη σκληρότητα χωρίς να υπολογίζει ότι η σκληρότητα μπορεί να γίνει κύμα και να...
την πνίξει.

Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα φέρει τόσο αρνητικά αποτελέσματα, ώστε θα λειτουργήσει παραδειγματικά για τους λαούς της Ευρώπης, που θα κάτσουν στα αυγά τους και θα αποδεχθούν αγόγγυστα τη γερμανική ηγεμονία. Κάποια από τα γερμανικά ΜΜΕ το λένε πλέον ξεκάθαρα: η πολιτική ελίτ της χώρας τους αλλά και των άλλων χωρών - δορυφόρων δεν θα διστάσουν να πνίξουν την Ελλάδα για να μην εξαπλωθεί και αλλού ο μολυσματικός ιός του ΣΥΡΙΖΑ, για να μην κυριαρχήσει το Podemos στην Ισπανία, το Sinn Fein στην Ιρλανδία, ίσως και άλλα κόμματα που θα ξεπεταχτούν σε άλλες χώρες.

Και μόνο που ακούς τη λέξη «παραδειγματισμός», σου έρχονται στον νου εικόνες από ένα σκοτεινό παρελθόν που όλοι επιθυμούμε να ξεχάσουμε. Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι λίγοι για να φρονηματιστούν οι πολλοί, μόνο που οι λίγοι δεν είναι και τόσο λίγοι, είναι κοντά έντεκα εκατομμύρια νοματαίοι. Δεν είναι μόνο αυτοί, είναι και οι 230.000 Γερμανοί που, σύμφωνα με το Γραφείο Εργασίας του ΟΗΕ, θα χάσουν τις δουλειές τους αν η Ελλάδα βγει από το ευρώ και προφανώς και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι που θα χάσουν τις δουλειές τους στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Οι λίγοι που θα θυσιαστούν για να παραδειγματιστούν οι πολλοί είναι κι αυτοί πολλοί, πάρα πολλοί. Και οι πολλοί, όμως, είστε σίγουροι ότι θα παραδειγματιστούν; Ποιο παράδειγμα θα μπορούσε να σταματήσει την επέλαση του Podemos σε μια Ισπανία που πνίγεται στη λιτότητα, στις εξώσεις και στα σκάνδαλα του Ραχόι; Ποιος μπορεί να υπολογίσει μετά βεβαιότητας τα αποτελέσματα ενός σκληρού παραδείγματος; Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Ευρώπη που τρώει τα παιδιά της θα γίνει ακόμη πιο μισητή για τους λαούς και οι επιπτώσεις αυτού του μίσους μπορεί να είναι ανεξέλεγκτες.

Η γερμανική ελίτ επιλέγει τη σκληρότητα χωρίς να υπολογίζει ότι η σκληρότητα μπορεί να γίνει κύμα και να την πνίξει. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το παράδειγμα θα καταστείλει τα αριστερά κόμματα, ενώ είναι απολύτως σίγουρο ότι θα θεριέψει τα ήδη ακμάζοντα αντιευρωπαϊκά και ακροδεξιά. Η Λεπέν, ο Φάρατζ, ο Γκρίλο (δεν τους βάζω όλους στο ίδιο τσουβάλι) περιμένουν στη γωνία κι εκεί -στη γωνία- δεν θα υπάρχουν φιλοευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις και συναινέσεις, εκεί -στη γωνία- θα καραδοκούν δημοψηφίσματα για έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπάρχει και το άλλο. Τι θα γίνει αν η Ελλάδα εξαναγκαστεί να βγει από το ευρώ και αποδειχτεί ότι αυτή η επιλογή δεν είναι τόσο καταστροφική όσο προφητεύουν οι Ιερεμίες; Δεν λέω ότι πρέπει να συμβεί αυτό, δεν λέω ότι δεν θα υπάρξουν πολύ σοβαρά προβλήματα στην αρχή. Αν όμως τα προβλήματα αυτά ξεπεραστούν, αν η Ελλάδα ξανασταθεί στα πόδια της. Αν η οικονομία και ο λαός ανασάνουν, τότε ποιο θα είναι το παράδειγμα για τους λαούς που θα συνεχίζουν να ζουν υπό καθεστώς ακραίας λιτότητας και καταπίεσης;

Να προσέχετε τα παραδείγματα, ενίοτε έχουν δόντια κοφτερά...
avgi.gr