Όχι άλλο (… κάρβουνο) Καμίνη...

Αν είχε… φωνή η ιστορική συνείδηση της Αθήνας (μας), θα είχε προ πολλού ξεσπάσει. Δεν θα περίμενε δηλαδή ακόμη μια Παραμονή Πρωτοχρονιάς, στην οποία ο...
άλλοτε Συνήγορος του Πολίτη θα έχανε και πάλι… το μέτρημα στην αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή του νέου έτους.

Φυσικά, η χθεσινή εικόνα του Γιώργου Καμίνη να διαβάζει… από τις σημειώσεις του ακόμη και την αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή του χρόνου, δεν έχει καμία χρησιμότητα πέραν εκείνης μιας ακόμη σταγόνας σε ένα ποτήρι που έχει προ πολλού… πλημμυρίσει.

Είναι αλήθεια ότι στα χέρια του Γιώργου Καμίνη, η Αθήνα κατέβηκε επίπεδο. Από ιστορική πρωτεύουσα του παγκόσμιου πολιτισμού, έγινε… μπακάλικο (με όλο τον σεβασμό προς εκείνους που δίνουν τη μάχη της καθημερινής επιβίωσης), και ο Δήμαρχος, από statesman… λογιστής-θυρωρός πολυκατοικίας.

Επί θητείας Καμίνη, η Ελλάδα έχασε τη λάμψη της. Το φως της. Τον ιστορικό προσανατολισμό της. Χλώμιασε. Μιζέριασε. Θυμίζει… συνοικία.

Το αποτέλεσμα φυσικά μπορούσε κανείς να το προβλέψει από το 2010, και την πρώτη εκλογή Καμίνη, καθώς δεν χρειάζονταν μαντικές ικανότητες για να καταλάβει κάποιος την απουσία οράματος και χαρισματικής αυτοδιάθεσης.

Από τότε ωστόσο μέχρι και σήμερα, δυστυχώς και με την ανοχή της Κεντροδεξιάς στις τελευταίες εκλογές, προκειμένου να μην περάσει η Αθήνα στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ, ζούμε μια συνωμοσία της μετριότητας, του ολίγου, του ελάχιστου.

Δεν ταιριάζει αυτή η τύχη στην Αθήνα. Και δυστυχώς θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές για να ζητήσουμε εμπράκτως συγγνώμη από την ιστορική μνήμη που εξοργίζεται και επαναστατεί...
ysterografa.gr