Πρώτο, σχετικά με την τρόικα. Μέσα σε...
δύο μήνες αναγκάστηκε να αλλάξει γραμμή και από το περίφημο τέλος του Μνημονίου να περάσει στην παράταση. Δεύτερο, με δεδομένη την ήττα στη μάχη με τα e-mail, Σαμαράς και Βενιζέλος προτάσσουν και επισπεύδουν την προεδρική εκλογή. Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να συγκεντρώσουν προεδρική πλειοψηφία 180 βουλευτών, αλλά επιχειρούν να δημιουργήσουν επικοινωνιακές εντυπώσεις, ενεργοποιώντας κινήσεις αποστασιοποίησης βουλευτών από τα κόμματά τους ή και αποστασίας.
Για να αποφύγουν τη συντριβή οι κυβερνητικοί εταίροι αρνούνται να υπογράψουν τη συμφωνία με την τρόικα και ζητούν να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να αποκατασταθεί κλίμα... πολιτικής σταθερότητας.
Προκειμένου να δημιουργηθεί πλαστή εικόνα προεδρικής πλειοψηφίας, ενθαρρύνεται η φάρσα συναίνεσης με πρωταγωνιστές ορισμένους ανεξάρτητους βουλευτές ή άλλους που αποχωρούν από τα κόμματά τους.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έδωσε το σύνθημα της διάλυσης των κομμάτων, όταν ισχυρίστηκε ότι ήρθε η ώρα του βουλευτή να ψηφίσει χωρίς να δεσμεύεται από τη στάση του κόμματός του. Βέβαια, σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες για να περάσει το Μνημόνιο ο Σαμαράς είχε βάλει θέμα κομματικής πειθαρχίας. Στην ίδια κατεύθυνση ενεργεί και το προεδρικό παρασκήνιο από προχθές, με την επίσκεψη Μεϊμαράκη στον Κ. Παπούλια...
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου