...και τους άλλους απεργούς πείνας στην Ελλάδα...
«Αλλλεγγύη απέναντι στη βαρβαρότητα» - Ανάμεσα στους πρώτους υπογράφοντες οι: Ετιέν Μπαλιμπάρ, Τζιόρτζιο Αγκαμπέν, Κώστας Δουζίνας, Μαρία Κακογιάννη κ.ά.
Το πρωτότυπο ...
κείμενο εδώ: http://www.editions-lignes.com/Appel-a-la-Solidarite-avec-Nikos-Romanos-et-les-autres-grevistes-de.html
Ο Νίκος Ρωμανός, αναρχικός 21 χρονών, έγινε γνωστός όταν, τη νύχτα της 6ης Δεκέμβρη 2008, ο φίλος του Αλέξανδρος Γρηγοροπουλος πέθανε στα χέρια του από τις σφαίρες αστυνομικού. Φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του στη διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης το 2013. Κατά την προσωρινή τους κράτηση, αυτός κι οι 3 συγκατηγορούμενοί του υπέστησαν ακραίας ωμότητας αστυνομική βία.
4 Δεκέμβρη 2014: Ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 10 Νοεμβρίου διεκδικώντας εκπαιδευτικές άδειες. Ευρισκόμενος στη φυλακή, πέτυχε στις εξετάσεις για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο, όμως οι αρχές του αρνούνται επίμονα τις εκπαιδευτικές άδειες που προβλέπει το δίκαιο για τους κρατούμενους-σπουδαστες. Νοσηλευόμενος εδώ και πολλές μέρες, φαίνεται ότι έχει ήδη περάσει το κρίσιμο σημείο των ανεπανόρθοτων βλαβών στην υγεία του και ο κίνδυνος του θανάτου είναι μόνιμος.
6 Δεκέμβρη 2008: Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τις σφαίρες ενός αστυνομικού. Αφήνει την τελευταία του πνοή στα χέρια του φίλου του Νίκου Ρωμανού. Εξεγερσιακές ταραχές ξεσπούν αρχικά στην Αθήνα, ασύλληπτου για μια δυτική μητρόπολη μέγεθους, και στη συνεχεία παντού στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ο Δεκέμβρης του 2008 θα είναι ένας μήνας εξέγερσης (γνωστός ως Δεκεμβριανά, θυμίζει την πρώτη χρήση αυτού του ονόματος, τα Δεκεμβριανά του χειμώνα του 1944 και τη μάχη της Αθήνας).
Σήμερα, δυο ημέρες από την επέτειο του θανάτου του Αλέξανδρου Γρηγοροπουλου, οι ελληνικές αρχές είναι αποφασισμένες να «θυσιάσουν» κι άλλες ζωές για να διατηρήσουν την τάξη ενώ η Τρόικα αξιώνει μια ένατη στη σειρά επιμήκυνση του Μνημονίου σε συνδυασμό με επιπλέον μετρά. Το succes-story της κυβέρνησης καταρρέει . Η τακτική είναι γνωστή: πρέπει η προσοχή της «κοινής γνώμης» να στραφεί προς κάτι άλλο, και πιο συχνά προς την επίδειξη «ασφαλειας» ενός σκληρού καθεστώτος που επιδιώκει να διατηρήσει την τάξη με κάθε κόστος. Εκδηλώσεις αλληλεγγύης πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα στην Αθηνά και σε άλλες ελληνικές κι ευρωπαϊκές πόλεις.
κείμενο εδώ: http://www.editions-lignes.com/Appel-a-la-Solidarite-avec-Nikos-Romanos-et-les-autres-grevistes-de.html
Ο Νίκος Ρωμανός, αναρχικός 21 χρονών, έγινε γνωστός όταν, τη νύχτα της 6ης Δεκέμβρη 2008, ο φίλος του Αλέξανδρος Γρηγοροπουλος πέθανε στα χέρια του από τις σφαίρες αστυνομικού. Φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του στη διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης το 2013. Κατά την προσωρινή τους κράτηση, αυτός κι οι 3 συγκατηγορούμενοί του υπέστησαν ακραίας ωμότητας αστυνομική βία.
4 Δεκέμβρη 2014: Ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 10 Νοεμβρίου διεκδικώντας εκπαιδευτικές άδειες. Ευρισκόμενος στη φυλακή, πέτυχε στις εξετάσεις για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο, όμως οι αρχές του αρνούνται επίμονα τις εκπαιδευτικές άδειες που προβλέπει το δίκαιο για τους κρατούμενους-σπουδαστες. Νοσηλευόμενος εδώ και πολλές μέρες, φαίνεται ότι έχει ήδη περάσει το κρίσιμο σημείο των ανεπανόρθοτων βλαβών στην υγεία του και ο κίνδυνος του θανάτου είναι μόνιμος.
6 Δεκέμβρη 2008: Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τις σφαίρες ενός αστυνομικού. Αφήνει την τελευταία του πνοή στα χέρια του φίλου του Νίκου Ρωμανού. Εξεγερσιακές ταραχές ξεσπούν αρχικά στην Αθήνα, ασύλληπτου για μια δυτική μητρόπολη μέγεθους, και στη συνεχεία παντού στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ο Δεκέμβρης του 2008 θα είναι ένας μήνας εξέγερσης (γνωστός ως Δεκεμβριανά, θυμίζει την πρώτη χρήση αυτού του ονόματος, τα Δεκεμβριανά του χειμώνα του 1944 και τη μάχη της Αθήνας).
Σήμερα, δυο ημέρες από την επέτειο του θανάτου του Αλέξανδρου Γρηγοροπουλου, οι ελληνικές αρχές είναι αποφασισμένες να «θυσιάσουν» κι άλλες ζωές για να διατηρήσουν την τάξη ενώ η Τρόικα αξιώνει μια ένατη στη σειρά επιμήκυνση του Μνημονίου σε συνδυασμό με επιπλέον μετρά. Το succes-story της κυβέρνησης καταρρέει . Η τακτική είναι γνωστή: πρέπει η προσοχή της «κοινής γνώμης» να στραφεί προς κάτι άλλο, και πιο συχνά προς την επίδειξη «ασφαλειας» ενός σκληρού καθεστώτος που επιδιώκει να διατηρήσει την τάξη με κάθε κόστος. Εκδηλώσεις αλληλεγγύης πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα στην Αθηνά και σε άλλες ελληνικές κι ευρωπαϊκές πόλεις.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου