Απλώνει "Ρίζες" ο Σαμαράς...

Στην αντιμνημονιακή Δεξιά, που εκφράζει ένα εκλογικό ποσοστό κοντά στο 16%, ήθελε από την πρώτη στιγμή να απλώσει τις... ρίζες του ο Αντώνης Σαμαράς.

Για τον σκοπό αυτόν, μετά τις...
εκλογές του 2012, υπήρχε ένας άνθρωπος «ειδικών αποστολών», ο Τάκης Μπαλτάκος, ο οποίος, χάρη στο ιδεολογικό του προφίλ και τις εκλεκτικές πολιτικές συγγένειές του, μπορούσε να συνομιλήσει με τα κόμματα που βρίσκονταν «δεξιότερα» της Ν.Δ.

Ο πρώην γ.γ. του Υπουργικού Συμβουλίου – που απομακρύνθηκε από τη θέση του μετά τον σάλο που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις των κρυφών συνομιλιών του με τη Χρυσή Αυγή – εμφανίστηκε πάλι στο προσκήνιο ανακοινώνοντας ότι στις προθέσεις του είναι η δημιουργία ενός νέου δεξιού κόμματος (όπως είχαμε γράψει στο «Ποντίκι» πριν από 2-3 μήνες), με το όνομα του νέου κόμματος να είναι «Ρίζες», μια επιλογή που μόνο τυχαία δεν είναι.

Άλλωστε, όπως ο ίδιος είπε με νόημα για τον Σαμαρά: «Ξέρω τι κάνει, ξέρει τι κάνω...». Χρησιμοποίησε μάλιστα μία φράση από ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου:

«Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα». Πρόσθεσε δε ότι «οι λέξεις και οι φράσεις είναι γι’ αυτούς που δεν γνωρίζονται». Επιβεβαίωσε, με άλλα λόγια, ότι οι προσωπικές σχέσεις τους – παρά την αμήχανη ρητορική διαφοροποίησης από τη Ν.Δ. – ουδέποτε διαταράχθηκαν, παρά την αποκάλυψη του Μπαλτάκος-gate.

«Ψάρεμα»

Μετά τα παραπάνω, το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: Μήπως οι Ρίζες είναι μία νέα «ειδική αποστολή» με στόχο να «ψαρέψει» δυσαρεστημένους δεξιούς ψηφοφόρους από τα κόμματα της αντιμνημονιακής Δεξιάς;

Η πραγματικότητα είναι ότι το πολιτικό «ποίμνιο» της λεγόμενης «αγνής» Δεξιάς, που αποτελείται από απόστρατους, ένστολους, εκκλησιαστικά σωματεία κ.ά., έχει γυρίσει την πλάτη στη Ν.Δ. του Σαμαρά. Ίσως ακριβώς γι’ αυτό χρειάζεται ένας «δούρειος ίππος». Δηλαδή, ένα «καθαρόαιμο» δεξιό κόμμα, το οποίο ανά πάσα στιγμή να μπορεί να λειτουργήσει «συμπληρωματικά» και όχι ανταγωνιστικά στη διαρκώς αιμορραγούσα «γαλάζια» παράταξη.

Ο ίδιος ο Μπαλτάκος στην τηλεοπτική του συνέντευξη στο Star και την Πόπη Τσαπανίδου παραδέχτηκε ότι το νέο κόμμα που σχεδιάζει διακρίνεται για την ιδεολογική του καθαρότητα με χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την παράδοση, την ορθοδοξία, αλλά και με τον χώρο των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, των οποίων το προσωπικό έχει κατ’ επανάληψη πληγεί σκληρά από τις περικοπές αποδοχών και αποτελεί ένα μεγάλο αγκάθι για τη Ν.Δ. εν όψει των επόμενων βουλευτικών εκλογών.

Χρησιμοποιώντας, μάλιστα, «επιχειρησιακούς» όρους, τους οποίους συναντάμε στις «ειδικές αποστολές», τόνισε πως «υπάρχει ετοιμότητα» για τη δημιουργία του κόμματος ανά πάσα στιγμή και ότι το μόνο που απομένει να απαντηθεί είναι αν υπάρχει σκοπιμότητα. Διευκρίνισε δε ότι σκοπός δεν είναι να γίνει κακό στην παράταξη... «Θέλουμε να κάνουμε καλό» ανέφερε διαλύοντας πολλές από τις αμφιβολίες για τον χαρακτήρα του εγχειρήματος.

Ο ίδιος μίλησε για το «κενό» που υπάρχει ανάμεσα στη Ν.Δ., η οποία κατ’ αυτόν έχει πλέον πιο κεντρώα πολιτική, και τα άλλα κόμματα της Δεξιάς. «Το κενό αυτό», είπε, «θα μπορούσε να καλυφθεί από ένα αμιγώς δεξιό κόμμα».

Το πρόβλημα όμως του Σαμαρά είναι ότι θέλει την ίδια ώρα να παραμείνει η μνημονιακή σταθερά του πολιτικού συστήματος, στάση που είναι ασύμβατη με τη «μαύρη ατζέντα» που πρεσβεύει ο Μπαλτάκος (αντιρατσιστικό, υπόθεση Χρυσής Αυγής).

Το δόλωμα

Ποιο είναι όμως το τοπίο, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί, δεξιότερα της Ν.Δ.;

1 Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι ο πρώτος γρίφος. Για να μπορέσουν να επιβιώσουν εκλογικά, θα πρέπει να παραμείνουν σταθεροί στο ζήτημα της προεδρικής εκλογής – αν υποθέσουμε ότι αυτή τελικά θα προηγηθεί των βουλευτικών εκλογών.

◆ Αν οι ΑΝΕΛ διεμβολιστούν ή υποκύψουν στην πίεση Σαμαρά για εκλογή Προέδρου, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να διατηρήσουν την πολιτική αυτονομία τους και να αποτελέσουν πάλι πόλο έλξης δυσαρεστημένων δεξιών. Θα κινδυνεύσουν με έξοδο από τη Βουλή.

◆ Αν καταφέρουν να παραμείνουν συμπαγείς, έστω με μικρές απώλειες, λογικά θα καταφέρουν να ξαναμπούν στη Βουλή και να διεκδικήσουν ρόλο στο μετεκλογικό τοπίο – είτε ως κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ είτε ως παράγοντας ανασύνθεσης του ρευστού δεξιού χώρου.

2Η Χρυσή Αυγή θα παραμείνει στη Βουλή, αλλά είναι άγνωστο – ύστερα από τις καταιγιστικές αποκαλύψεις εις βάρος της – τι ακριβώς θα διατηρήσει από την «αντισυστημική» αίγλη που κέρδισε τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια, καθώς η εικόνα της, ανεξαρτήτως του τι θα συγκρατήσει στις εκλογές, ξεθωριάζει και ήδη πολλοί διαβλέπουν ότι μεσοπρόθεσμα θα υπάρξει «διαδοχή» της στον χώρο της Ακροδεξιάς.

3 Ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, στον ίδιο χώρο, θα πρέπει ήδη να θεωρείται τελειωμένος ύστερα από τις αποκαλύψεις για τις off shore του αρχηγού του. Ακόμη και αν καταφέρει να κατέβει στις εκλογές – κάτι εξαιρετικά αμφίβολο –, δεν έχει μέλλον.

4 Οι Ρίζες, το νέο κόμμα του πρωθυπουργικού φίλου Τάκη Μπαλτάκου – αν τελικά κατέβει στις εκλογές –, είναι επίσης ένας αστάθμητος παράγοντας στον χώρο της Άκρας Δεξιάς. Σίγουρα θα προσπαθήσει να μαζέψει τους πατενταρισμένους δεξιούς, οι οποίοι, παρότι εγκατέλειψαν τη Ν.Δ., είναι πλέον σφόδρα δυσαρεστημένοι με τα συμμορίτικα χαρακτηριστικά της Χρυσής Αυγής και με την εμπλοκή του ονόματος του Καρατζαφέρη σε μια υπόθεση που βρομάει μίζες.

Επειδή και οι δύο υποθέσεις θα χρειαστούν καιρό για να ξεκαθαρίσουν, το κόμμα Μπαλτάκου έχει ξεκάθαρο το τάργκετ γκρουπ στο οποίο απευθύνεται. Το ερώτημα είναι αν αυτοί που έχουν διαρρήξει τους δεσμούς τους με τη Ν.Δ. θα φάνε το δόλωμα στηρίζοντας τον Σαμαρά... από την πίσω πόρτα...
topontiki.gr