Το όπλο είναι η κινδυνολογία και η καταστροφολογία, στις οποίες τα ΜΜΕ, τα στελέχη περί τον κ. Σαμαρά, αλλά και ο ίδιος, επιδίδονται με...χουλιγκάνικη ανευθυνότητα.
Η πολιτική ατμόσφαιρα των τελευταίων 48 ωρών, τα μικρά και τα μεγάλα, τα κεντρικά και τα περιφερειακά δείχνουν ότι και η κυβέρνηση και ο διεθνής παράγων έχουν αρχίσει να συμβιβάζονται με την ιδέα ότι η συγκέντρωση των απαιτούμενων ψήφων για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είναι σχεδόν αδύνατη. Η επιλογή του συμπαθούς, κατά τα άλλα, κ. Σταύρου Δήμα αποσυσπειρώνει, όπως φάνηκε από τις τοποθετήσεις τους, ακόμη και τους πρόθυμους να διευκολύνουν τον κ. Σαμαρά. Λογικό, άλλωστε, καθώς ο πρωθυπουργός επέλεξε μια στενά κομματική υποψηφιότητα, τον αντιπρόεδρό του στην ηγεσία της Ν.Δ.
Πρόκειται για μια επιλογή με στόχευση το συμμάζεμα κατά το δυνατόν του χώρου της Νέας Δημοκρατίας εν όψει εκλογών. Δεν υπήρξε άλλωστε ούτε ένας που να χαρακτηρίσει την κίνηση Σαμαρά για άμεση εκλογή Προέδρου κίνηση νίκης.
Οι εκλογές είναι, λοιπόν, το επόμενο μεγάλο ραντεβού και οι κινήσεις όλων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σχεδιάζονται με αυτό το δεδομένο και με εξίσου δεδομένη τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα επιχειρηθεί να περιοριστεί ή να προσημειωθεί πολιτικά ο νικητής των εκλογών, να στηθούν παγίδες, να διαμορφωθεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Το όπλο είναι η κινδυνολογία και η καταστροφολογία, στις οποίες τα ΜΜΕ, τα στελέχη περί τον κ. Σαμαρά, αλλά και ο ίδιος, επιδίδονται με χουλιγκάνικη ανευθυνότητα.
Φυσικά, όταν αυτά εκπέμπονται από το εσωτερικό, δεν γίνονται πλέον πιστευτά. Έχουν φθαρεί και τα «επιχειρήματα» και οι φορείς τους. Όλοι θυμόμαστε τη "σπλατεριά" που πρόβαλε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 την παραμονή των ευρωεκλογών, την «κακή στιγμή», όπως παραδέχθηκε αργότερα το κανάλι. Η προσπάθεια ήταν κιτς, αλλά ενδεικτική του οπλοστασίου. Κανένας δεν έχει ξεχάσει την αγωνιώδη προσπάθεια των συγκυβερνώντων, των καναλιών και των εργοδοτών, μεταξύ των πρώτων και των δεύτερων εκλογών του 2012, να ανακοπεί η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Και όλοι θυμούνται ότι από την επομένη των εκλογών μέχρι σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά έκανε στον λαό αυτά ακριβώς που έλεγε για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πιέσεις από το εξωτερικό όμως; Είναι πραγματικές. Θα ήταν περίεργο αν οι ευρωπαϊκές ελίτ και η αγορά χαιρέτιζαν μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Ακόμη και ανακλαστικά θα κλοτσούσαν. Ωστόσο, παρότι παρουσιάζεται μια καρικατούρα του ΣΥΡΙΖΑ, ο διεθνής Τύπος, που απηχεί το κλίμα σε αυτές τις ελίτ, δεν εκπέμπει πολεμικές ιαχές. Επιδεικνύει κακοδιάθετο πραγματισμό. Άθελά τους μάλιστα (ή ηθελημένα), με τις αναλύσεις τους, οι μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εφημερίδες καταρρίπτουν τη γενική αφήγηση των μνημονιακών και επιβεβαιώνουν την αντίστοιχη του ΣΥΡΙΖΑ: από το διεθνές ενδιαφέρον και τις αναλύσεις προκύπτει σαφέστατα ότι η μη επίλυση του ελληνικού προβλήματος δημιουργεί συστημικό κίνδυνο. Δηλαδή ότι η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος ούτε στο μέγεθος ούτε στην πολιτική δυναμική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί βασική πολιτική αναφορά για τα ευρωπαϊκά πολιτικά πράγματα. Υπάρχουν οι Podemos, και ο Τσίπρας στην Ε.Ε. λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Η αφήγηση της κυβέρνησης είναι ότι θα μας πουν ένα ξερό "όχι" και αμέσως μετά θα μας εξοντώσουν και δεν θα τρέχει τίποτα και θα πάνε για σκι. Τις επόμενες δύο εβδομάδες και τους επόμενους δύο μήνες έχουμε να ακούσουμε τέρατα. Να τρολάρουμε λοιπόν τους τερατολόγους...
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου