ΦΩΤΟ...
26.04.1956: «Άρχισαν συστηματικές ανασκαφές στην Αμφίπολη σ' ένα μεγάλο νεκροταφείο για να προστατευτεί η περιοχή από την αρχαιοκαπηλία. Πήρα την απόφαση να αρχίσω...
παρά τις αδυναμίες, για να διασωθεί το καταπληκτικό πλήθος των κτερισμάτων».
Έτσι περιγράφει ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης την ανάγκη έναρξης ανασκαφών στην Αμφίπολη και την προστασία της περιοχής από την Αρχαιολογική Εταιρεία, προκειμένου να χαρακτηριστεί άμεσα τότε, αρχαιολογικός χώρος.
Το Real.gr, με τη βοήθεια των πρακτικών της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, κάνει μια περιήγηση στην ιστορία της σπουδαίας ανασκαφής.
Ο αείμνηστος αρχαιολόγος από την Καβάλα, πρωτοήρθε στην περιοχή πριν από 58 χρόνια, για να ξεκινήσει τις ανασκαφικές εργασίες. Πίστευε εξ αρχής ότι ο λόφος Καστά κρύβει κάτι μοναδικό.
«Ο χώρος είναι απέραντος. Μόνο ο περίβολος του τείχους έχει μήκος 7.500 μ. και περικλείει μία μεγάλη έκταση...», σημείωνε ο ίδιος στο ημερολόγιό του.
1964-1965. «Μετά την έρευνα του νεκροταφείου, προχώρησα στην έρευνα της πόλης. Επιχείρησα ένα πλήθος δοκιμαστικών τομών στην ομαλή έκταση της Αμφίπολης, όπου υπήρχαν οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές.
Οι έρευνες αυτές ήταν άκαρπες. Εντούτοις πίστευε ότι εκεί θα έπρεπε να βρισκόταν ο σημαντικότερος χώρος της πόλης και ίσως η Αγορά.
Την πεποίθησή του ενίσχυε το γεγονός ότι οι παλαιότεροι κάτοικοι του χωριού ονόμαζαν αυτό το χώρο Μπεζεστένι και ότι εδώ αποκαλύπτονταν, όταν όργωναν, αξιόλογα τυχαία ευρήματα, όπως επιγραφές και αγάλματα.
Η πόλη αυτή, που έγινε αποικία των Αθηναίων στα χρόνια του Περικλή, δηλαδή την εποχή της μεγάλης ακμής της Αθήνας, έπειθαν τον Λαζαρίδη πως ήταν ένα μεγάλο κοσμοπολίτικο κέντρο και ότι υπήρχαν ντόπια εργαστήρια κοσμημάτων, γλυπτών, αγγειοπλαστικής.
«Αλλά, όμως, το πλέον αξιόλογο κτίριο ήταν ο ναός παλαιοχριστιανικών χρόνων αποκαλυφθείς εις τη θέσιν Μπεζεστένι και εντός αγρού του Ιωσήφ Ευθυμιάδη, ανατολικώς της αποκαλυφθείσης εν έτει 1961 κιονοστοιχίας…
Εντός της Κοινότητας Αμφιπόλεως, όπισθεν της οικίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου, κατά τη διάνοιξη των θεμελίων δια την οικοδομήν της εκκλησίας του χωριού, είχε διαπιστωθεί η ύπαρξις ορθογώνιου σκάμματος επί του μαλακού βράχου…
Διαπιστώθη ούτως ότι πρόκειται περί λαξευτού τάφου εκ των λεγόμενων μακεδονικών Ταφή, δεν διαπιστώθει ούδ΄ ανευρέθησαν οστά....».
Αυτό αναφέρει ο Λαζαρίδης στα Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας το 1964, διαπιστώνοντας ότι αρχαιολογικοί τάφοι υπήρχαν, αλλά ήταν άδειοι.
Την εποχή εκείνη, οι ανασκαφές γίνονταν με πενιχρά τεχνικά μέσα, ενώ τα κονδύλια ήταν περιορισμένα. Έτσι, για ένα διάστημα, στράφηκε σε άλλα σημεία της Αμφίπολης όπου αποκάλυψε σημαντικά ευρήματα.
1982. Παρ' όλα αυτά, δεν εγκατέλειψε ποτέ τον λόφο Καστά. Επέστρεψε λίγα χρόνια αργότερα και επιχείρησε νέες τομές αυτή τη φορά από την κορυφή, όπου έφερε στο φως ένα κτιριακό συγκρότημα κλασικών χρόνων, μέσα στο οποίο εντάσσεται και κιβωτιόσχημος τάφος.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ελληνιστική οικία (2ος αι. π. Χ.), που αποκάλυψε το 1982 ο Δημήτρης Λαζαρίδης (νοτιοδυτικά των παλαιοχριστιανικών βασιλικών) με δύο μεγάλα δωμάτια.
Μεγάλο τμήμα της εκτιμάται ότι καταστράφηκε κατά τη διάνοιξη ενός αγροτικού δρόμου.
Δυτικά της Ακρόπολης βρέθηκε, το 1983, τμήμα ρωμαϊκού τείχους και νοτιοδυτικά μία ρωμαϊκή έπαυλη καθώς και ρωμαϊκό κτιριακό συγκρότημα.
Την πρώτη παλαιοχριστιανική βασιλική αποκάλυψε ο καθηγητής Στ. Πελεκίδης το 1918.
Ωστόσο, ο Λαζαρίδης έφερε στο φως τα πρώτα ανασκαφικά δεδομένα άλλων 3 βασιλικών, ενώ ο ίδιος αποκάλυψε και έναν παλαιοχριστιανικό οκτάγωνο ναό εγγεγραμμένο σε κύκλο.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου