300 λεπτά ρωτώντας ξανά και ξανά για την Αμφίπολη...«Θα γίνει της Αλαμουντίν» ψιθύριζε με ικανοποίηση στέλεχος του υπουργείου Πολιτισμού το πρωί του Σαββάτου στο κατάμεστο αμφιθέατρο της Μπουμπουλίνας. Ηταν λίγο πριν αρχίσουν οι...
ομιλίες της Κατερίνας Περιστέρη και των στενών συνεργατών της που ήρθαν από την Αμφίπολη στην Αθήνα για μια παρουσίαση των ευρημάτων της ανασκαφής. Ουσιαστικά για να βάλουν την επίσημη τελεία στην ανασκαφή, πριν αρχίσει το κεφάλαιο της επίπονης, χρονοβόρας έρευνας.
Πέντε ώρες μετά, αποχωρώντας από την Μπουμπουλίνας, φωνές είχαν υψωθεί, αντιρρήσεις είχαν εκφραστεί, τα πνεύματα είχαν ανάψει, χασμουρητά διέτρεξαν την αίθουσα, κριτική ασκήθηκε από όλες και προς όλες τις πλευρές και οι περισσότεροι ένιωθαν πως όχι μόνο δεν έγιναν σοφότεροι αλλά μάλλον έφυγαν με περισσότερα ερωτήματα. Ηταν η στιγμή που η Κατερίνα Περιστέρη εξαφανίστηκε. Κυριολεκτικά.
Δέκα λεπτά πριν την προγραμματισμένη έναρξη της παρουσίασης, κατευθύνομαι στην αίθουσα και διακρίνω την πόρτα του «υπουργικού ασανσέρ» (αυτό που πηγαίνει μόνο στον πέμπτο όροφο) να ανοίγει και τον Κώστα Τασούλα, με χαλαρό στυλ να συνοδεύει την Κατερίνα Περιστέρη. Η αρχαιολόγος ανασκαφέας της Αμφίπολης φοράει τα αξεσουάρ που δεν αποχωρίζεται ποτέ: μαύρο μπερέ, κόκκινο κασκόλ. Χαμογελάει συνεχώς. Χαμόγελα που συνεχίστηκαν μέχρι λίγο πριν το τέλος της παρουσίασής της, οπότε η δυναμική παρέμβαση δημοσιογράφου φανέρωσε όσα θα ακολουθούσαν τις επόμενες σχεδόν τέσσερις ώρες.
To "ταξίδι" της Κατερίνας Περιστέρη και ο λόφος μυστήριο
«Θα κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στην περιοχή», «αυτό είναι ένα ανασκαφικό οδοιπορικό», «ήθελα να σας ταξιδέψω»: Αυτές ήταν φράσεις που συχνά έλεγε κατά την παρουσίασή της η ανασκαφέας της Αμφίπολης και προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Σερρών. Μια παρουσίαση που έμοιαζε περισσότερο με χαλαρωτική αφήγηση παρά με επιστημονική παρουσίαση. Αν τους προηγούμενους μήνες απορούσαμε συχνά για το στρυφνά επιστημονικό ύφος των ανακοινώσεων για τα ευρήματα, τώρα βρεθήκαμε μπροστά σε μία εξιστόρηση χωρίς νέα επιστημονικά συμπεράσματα και αναλύσεις.
Η Κατερίνα Περιστέρη μίλαγε συχνά για «υπέροχα», «καταπληκτικά», «μοναδικής τέχνης» ευρήματα, για «βέβηλα χέρια» τυμβωρύχων, για «λόφο μυστήριο». Εξήγησε πως στην αρχή δούλεψαν «σαν ταπεινοί τοπογράφοι» στον λόφο και περιγράφοντας τις Καρυάτιδες είπε «συγκινηθήκαμε όταν είδαμε μπροστά μας αυτά τα καταπληκτικά έργα».
Ωσπου η αναφορά στον σκελετό του νεκρού ή μάλλον το γεγονός πως δεν δόθηκε κανένα στοιχείο προκάλεσε τις πρώτες παρεμβάσεις, τις αντιδράσεις για το γεγονός ότι δεν υπήρξε ούτε μια φωτογραφία ή στοιχεία για την κατάσταση του σκελετού, τον τρόπο που βρέθηκε ακριβώς κ.ο.κ. «Δεν μετράει τόσο η καλή φωτογραφία όσο η προστασία του σκελετού» δήλωσε η κυρία Περιστέρη –λες και το ένα αποκλείει το άλλο. Κάθε άλλη ερώτηση για τον σκελετό ( και ήταν πολλές και επίμονες) οδηγούσαν σε αδιέξοδο.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου