...όπως ο διάβολος το λιβάνι...
Συνέντευξη στον «Τύπο της Κυριακής» και το δημοσιογράφο Δημ.Γκάτσιο παραχώρησε σήμερα ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ.Παπαδημούλης:
K.Παπαδημούλη, τι νόημα θα είχε μία συνάντηση του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από τη στιγμή που...
ο κ. Τσίπρας ζητάει αποκλειστικά πρόωρες εκλογές; Το να συναντήσεις τον πρωθυπουργό, για να ζητήσεις την παραίτησή του, όπως έχουν δηλώσει χαρακτηριστικά στενοί συνεργάτες του κ. Τσίπρα, δεν αποτελεί από μόνο του τορπίλη στην όποια προσπάθεια διαλόγου επάνω στα κρίσιμα ζητήματα της χώρας;
O διάλογος, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, επιβάλλεται, παρά τις διαφορές. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο πρωθυπουργός τον φοβάται τόσο πολύ και τον αποφεύγει «όπως ο διάβολος το λιβάνι». Ο Αλ.Τσίπρας πρότεινε σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών με αντικείμενο τη συμφωνία στον χρόνο διεξαγωγής εκλογών, πριν από την υπογραφή νέας δεσμευτικής συμφωνίας με τους δανειστές, τη διερεύνηση δυνατότητας συμφωνίας στο πρόσωπο του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα εκλέξει η νέα Βουλή, και τη συζήτηση ενός εθνικού σχεδίου διαπραγμάτευσης και ανασυγκρότησης. Σε ένα τέτοιο τραπέζι διαλόγου θα ήταν χρήσιμο να καταθέσει και η κυβέρνηση τις δικές της προτάσεις. Η χώρα χρειάζεται κανόνες και κλίμα δημοκρατικής ομαλότητας. Θεωρώ λάθος τη σπουδή της κυβέρνησης να απορρίψει κάθε πρόταση επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία υποστηρίζουν άλλωστε, δημόσια, και κορυφαία στελέχη της ΝΔ.
Είναι φανερό ότι ο κ.Σαμαράς προσβλέπει σε μια παρατεταμένη περίοδο πόλωσης, έντασης και κινδυνολογίας, με στόχο τη συνέχιση της λιτότητας και στο μέλλον, με νέα δεσμευτική συμφωνία, χωρίς συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων.
Το κόμμα σας βάλλει κατά της «προληπτικής γραμμής πίστωσης» και έχετε προεξοφλήσει ότι αυτή θα συνοδεύεται από νέο Μνημόνιο. Θεωρείτε, δηλαδή, ότι η Ελλάδα μπορεί, εν μέσω τόσων αναταράξεων, να βγει στις αγορές και να ρισκάρει το αν θα βρει χρήματα ή όχι;
Η ίδια η κυβέρνηση διαφήμιζε το τέλος των μνημονίων και την επιστροφή στις αγορές, για να προσγειωθεί ανώμαλα, από την εκτίναξη του κόστους δανεισμού. Τώρα, αποδέχεται την «προληπτική γραμμή στήριξης», για την οποία ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, ο ESM, προβλέπει αυστηρά και κατηγορηματικά, την υπογραφή νέου Μνημονίου. Το δε Eurogroup ζητά και την παραμονή του ΔΝΤ. Παζαρεύουν τώρα απλώς μεταξύ τους τη «συσκευασία» του πακέτου, με βάση τις πολιτικές σκοπιμότητες των δανειστών και τις εκλογικές αντοχές της κυβέρνησης. Η Τρόικα ζητά, προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, να ψηφιστεί το «πακέτο» με τα προαπαιτούμενα, στο οποίο έχει ήδη δεσμευτεί η κυβέρνηση. Η δε κυβέρνηση ζητά παράταση για κάποια θέματα, μπροστά και στο φόβο της συντριβής στις εκλογές που πιθανότατα θα έχουμε αρχές του 2015. Με δυο λόγια, το ζητούμενο είναι αλλαγή «συσκευασίας», αλλά όχι ουσίας.
Ο «κόμπος» όμως είναι, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Εκεί πρέπει να στηρίξει τις θέσεις της μία κυβέρνηση που θα διεκδικήσει μία βιώσιμη και ελπιδοφόρα λύση.
Εστιάζοντας, περαιτέρω στα οικονομικά ζητήματα, μία γενναία επιμήκυνση πολλών δεκαετιών, σε συνδυασμό με ένα κλειδωμένο επιτόκιο στο 1-1,5% δεν ισοδυναμεί με «κούρεμα» χρέους; Δε θα σας κάλυπτε μία τέτοια λύση;
Η ελάφρυνση του τεράστιου δημόσιου χρέους της χώρας θα ήταν ανεπαρκής, με αυτό το σενάριο. Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει μια πιο ουσιαστική ελάφρυνση του δημοσίου χρέους. Αυτό αποτελεί σαφή δέσμευση και των δανειστών από το Νοέμβρη του 2012. Τώρα τελευταία, με πρωτεργάτη την κυβέρνηση Μέρκελ, προσπαθούν να αθετήσουν αυτή τους τη ρητή δέσμευση. Και η κυβέρνηση Σαμαρά, διεκδικώντας «πιστοποιητικό βιωσιμότητας», αντί για το αναγκαίο «κούρεμα», δυστυχώς διευκολύνει αυτή την επιδίωξη.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν παραδεχθεί ότι ο στόχος, για να καταστεί το χρέος βιώσιμο είναι εθνικός. Θεωρώ πως σε σχέση με την κυβέρνηση, αυτό που διαφέρει είναι η προσέγγιση απέναντι στους δανειστές μας. Εσείς, λόγω και της ευρωπαϊκής εμπειρίας σας, θεωρείτε ότι μπορεί να υπάρξει, αν όχι κοινή γραμμή, μία μίνιμουμ συμφωνία επάνω σε αυτό το ζήτημα;
Είναι κάτι που θα μπορούσε να διερευνηθεί από τους αρχηγούς σε ένα τραπέζι διαλόγου. Δυστυχώς όμως, αυτή η πρόταση τορπιλίστηκε από τον πρωθυπουργό. Την ίδια ώρα που ο κ. Σαμαράς κάνει λόγο για αναγκαία συναίνεση, αναιρεί τα λεγόμενά του, αρνούμενος έστω και την ελάχιστη επικοινωνία με τον Αλέξη Τσίπρα. Είναι φανερό ότι έχει επιλέξει τη στρατηγική της έντασης μέχρι τις εκλογές.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης για το χρέος έχει ως αυστηρή προϋπόθεση να συμφωνηθεί κατ’ αρχήν, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Σε κάθε περίπτωση, μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευτεί με ρεαλισμό αλλά και αξιοπρέπεια, επιδιώκοντας μετεκλογικά την ευρύτερη δυνατή συναίνεση στο εσωτερικό της χώρας καθώς και ευρύτερες συμμαχίες στην Ευρώπη.
ο κ. Τσίπρας ζητάει αποκλειστικά πρόωρες εκλογές; Το να συναντήσεις τον πρωθυπουργό, για να ζητήσεις την παραίτησή του, όπως έχουν δηλώσει χαρακτηριστικά στενοί συνεργάτες του κ. Τσίπρα, δεν αποτελεί από μόνο του τορπίλη στην όποια προσπάθεια διαλόγου επάνω στα κρίσιμα ζητήματα της χώρας;
O διάλογος, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, επιβάλλεται, παρά τις διαφορές. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο πρωθυπουργός τον φοβάται τόσο πολύ και τον αποφεύγει «όπως ο διάβολος το λιβάνι». Ο Αλ.Τσίπρας πρότεινε σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών με αντικείμενο τη συμφωνία στον χρόνο διεξαγωγής εκλογών, πριν από την υπογραφή νέας δεσμευτικής συμφωνίας με τους δανειστές, τη διερεύνηση δυνατότητας συμφωνίας στο πρόσωπο του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα εκλέξει η νέα Βουλή, και τη συζήτηση ενός εθνικού σχεδίου διαπραγμάτευσης και ανασυγκρότησης. Σε ένα τέτοιο τραπέζι διαλόγου θα ήταν χρήσιμο να καταθέσει και η κυβέρνηση τις δικές της προτάσεις. Η χώρα χρειάζεται κανόνες και κλίμα δημοκρατικής ομαλότητας. Θεωρώ λάθος τη σπουδή της κυβέρνησης να απορρίψει κάθε πρόταση επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία υποστηρίζουν άλλωστε, δημόσια, και κορυφαία στελέχη της ΝΔ.
Είναι φανερό ότι ο κ.Σαμαράς προσβλέπει σε μια παρατεταμένη περίοδο πόλωσης, έντασης και κινδυνολογίας, με στόχο τη συνέχιση της λιτότητας και στο μέλλον, με νέα δεσμευτική συμφωνία, χωρίς συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων.
Το κόμμα σας βάλλει κατά της «προληπτικής γραμμής πίστωσης» και έχετε προεξοφλήσει ότι αυτή θα συνοδεύεται από νέο Μνημόνιο. Θεωρείτε, δηλαδή, ότι η Ελλάδα μπορεί, εν μέσω τόσων αναταράξεων, να βγει στις αγορές και να ρισκάρει το αν θα βρει χρήματα ή όχι;
Η ίδια η κυβέρνηση διαφήμιζε το τέλος των μνημονίων και την επιστροφή στις αγορές, για να προσγειωθεί ανώμαλα, από την εκτίναξη του κόστους δανεισμού. Τώρα, αποδέχεται την «προληπτική γραμμή στήριξης», για την οποία ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, ο ESM, προβλέπει αυστηρά και κατηγορηματικά, την υπογραφή νέου Μνημονίου. Το δε Eurogroup ζητά και την παραμονή του ΔΝΤ. Παζαρεύουν τώρα απλώς μεταξύ τους τη «συσκευασία» του πακέτου, με βάση τις πολιτικές σκοπιμότητες των δανειστών και τις εκλογικές αντοχές της κυβέρνησης. Η Τρόικα ζητά, προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, να ψηφιστεί το «πακέτο» με τα προαπαιτούμενα, στο οποίο έχει ήδη δεσμευτεί η κυβέρνηση. Η δε κυβέρνηση ζητά παράταση για κάποια θέματα, μπροστά και στο φόβο της συντριβής στις εκλογές που πιθανότατα θα έχουμε αρχές του 2015. Με δυο λόγια, το ζητούμενο είναι αλλαγή «συσκευασίας», αλλά όχι ουσίας.
Ο «κόμπος» όμως είναι, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Εκεί πρέπει να στηρίξει τις θέσεις της μία κυβέρνηση που θα διεκδικήσει μία βιώσιμη και ελπιδοφόρα λύση.
Εστιάζοντας, περαιτέρω στα οικονομικά ζητήματα, μία γενναία επιμήκυνση πολλών δεκαετιών, σε συνδυασμό με ένα κλειδωμένο επιτόκιο στο 1-1,5% δεν ισοδυναμεί με «κούρεμα» χρέους; Δε θα σας κάλυπτε μία τέτοια λύση;
Η ελάφρυνση του τεράστιου δημόσιου χρέους της χώρας θα ήταν ανεπαρκής, με αυτό το σενάριο. Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει μια πιο ουσιαστική ελάφρυνση του δημοσίου χρέους. Αυτό αποτελεί σαφή δέσμευση και των δανειστών από το Νοέμβρη του 2012. Τώρα τελευταία, με πρωτεργάτη την κυβέρνηση Μέρκελ, προσπαθούν να αθετήσουν αυτή τους τη ρητή δέσμευση. Και η κυβέρνηση Σαμαρά, διεκδικώντας «πιστοποιητικό βιωσιμότητας», αντί για το αναγκαίο «κούρεμα», δυστυχώς διευκολύνει αυτή την επιδίωξη.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν παραδεχθεί ότι ο στόχος, για να καταστεί το χρέος βιώσιμο είναι εθνικός. Θεωρώ πως σε σχέση με την κυβέρνηση, αυτό που διαφέρει είναι η προσέγγιση απέναντι στους δανειστές μας. Εσείς, λόγω και της ευρωπαϊκής εμπειρίας σας, θεωρείτε ότι μπορεί να υπάρξει, αν όχι κοινή γραμμή, μία μίνιμουμ συμφωνία επάνω σε αυτό το ζήτημα;
Είναι κάτι που θα μπορούσε να διερευνηθεί από τους αρχηγούς σε ένα τραπέζι διαλόγου. Δυστυχώς όμως, αυτή η πρόταση τορπιλίστηκε από τον πρωθυπουργό. Την ίδια ώρα που ο κ. Σαμαράς κάνει λόγο για αναγκαία συναίνεση, αναιρεί τα λεγόμενά του, αρνούμενος έστω και την ελάχιστη επικοινωνία με τον Αλέξη Τσίπρα. Είναι φανερό ότι έχει επιλέξει τη στρατηγική της έντασης μέχρι τις εκλογές.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης για το χρέος έχει ως αυστηρή προϋπόθεση να συμφωνηθεί κατ’ αρχήν, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Σε κάθε περίπτωση, μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευτεί με ρεαλισμό αλλά και αξιοπρέπεια, επιδιώκοντας μετεκλογικά την ευρύτερη δυνατή συναίνεση στο εσωτερικό της χώρας καθώς και ευρύτερες συμμαχίες στην Ευρώπη.
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου