... στο βίντεο του ΕΟΤ...
Σαφέστατη επικοινωνιακή αστοχία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Τουρισμού.
Τμήματος Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ:
«Το νέο βίντεο του ΕΟΤ που παρουσιάστηκε στη World Travel Market του Λονδίνου και περιέχει εικόνες από την τελετή αφής της φλόγας για την Ολυμπιάδα του '36, αποτελεί σαφέστατη επικοινωνιακή αστοχία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου. Μια χώρα, που υπέφερε όσο καμία από τη ναζιστική τυραννία στο παρελθόν, καταλήγει με αυτόν τον τρόπο να φαίνεται πως υποφέρει και από ιστορική αμνησία στο σήμερα.
Το να κατηγορηθεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου για στρατηγική “εξωραϊσμού του ναζισμού” συνιστά υπερβολή, παρά βεβαίως τις διαρκείς και αλλεπάλληλες τακτικές της κυβέρνησης συνολικά, που ακροβατούν μονίμως ανάμεσα στη νομιμότητα και στην αντισυνταγματική εκτροπή.
Όμως, είναι απορίας άξιον πως συνάδει με την προβολή και το διαχρονικό κάλλος της Ελλάδας η αισθητική των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου, που αποτέλεσαν ιστορικό σημείο αναφοράς για τις προπαγανδιστικές τεχνικές που χρησιμοποίησε η χιτλερική κυβέρνηση. Εξάλλου, το ίδιο το βίντεο συνολικά έτυχε χλιαρότατης υποδοχής, παρουσιάζοντας την μάλλον τετριμμένη εικόνα της αρχαίας κληρονομιάς, χωρίς καμία αναφορά στην σημερινή καθημερινότητα, στη σύγχρονη παράδοση και στην εγχώρια παραγωγή και δημιουργικότητα.
Ωστόσο, το σοβαρότερο ζήτημα είναι άλλο.
Οι μόνιμες επωδοί του υπουργείου και του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου περί ανάγκης αποσύνδεσης του τουρισμού από την πολιτική έχουν ευθεία σύνδεση με αυτό το συμβάν. Ένα μέσο προβολής που δεν συνδέει την σημερινή κατάσταση στην ελληνική κοινωνία (άρα και τον τουρισμό) με την νεοφιλελεύθερη και μνημονιακή στρατηγική παρουσιάζει μια εξιδανικευμένη, απολίτικη εικόνα της Ελλάδας, που εύκολα μπορεί να διολισθαίνει σε “θολά” και εν τέλει, επικίνδυνα συμπεράσματα. Η αποπολιτικοποίηση του διαλόγου στον κόσμο του τουρισμού και η απαξίωση της πολιτικής δε φαίνεται να θρέφει μόνο τα συμφέροντα των λίγων, αλλά και τη συλλογική λήθη.
Ακόμα και οι δικαιολογίες των πολιτικά αρμόδιων ήταν αστείες, καθώς αντιπαρέρχονταν την κριτική, υπερασπιζόμενοι την ανάγκη διατήρησης των ανοδικών τάσεων ορισμένων τουριστικών μεγεθών. Σε καμία περίπτωση, η τουριστική ανάπτυξη ή η σημασία ενός σταθερού πολιτικοοικονομικού περιβάλλοντος δε μπορούν να δικαιολογήσουν δράσεις που – εκούσια ή ακούσια – καταλήγουν να παραχαράσσουν την Ιστορία.
Δυστυχώς, ακόμα κι αν όντως τα πυρά των ξένων ΜΜΕ υποκρύπτουν υστεροβουλία και σκοπιμότητα, μεγαλύτερη δυσφήμηση για τον ΕΟΤ εν μέσω υπουργικών εορτασμών για τα “100 χρόνια ελληνικού τουρισμού” δε θα μπορούσε να υπάρξει».
Το να κατηγορηθεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου για στρατηγική “εξωραϊσμού του ναζισμού” συνιστά υπερβολή, παρά βεβαίως τις διαρκείς και αλλεπάλληλες τακτικές της κυβέρνησης συνολικά, που ακροβατούν μονίμως ανάμεσα στη νομιμότητα και στην αντισυνταγματική εκτροπή.
Όμως, είναι απορίας άξιον πως συνάδει με την προβολή και το διαχρονικό κάλλος της Ελλάδας η αισθητική των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου, που αποτέλεσαν ιστορικό σημείο αναφοράς για τις προπαγανδιστικές τεχνικές που χρησιμοποίησε η χιτλερική κυβέρνηση. Εξάλλου, το ίδιο το βίντεο συνολικά έτυχε χλιαρότατης υποδοχής, παρουσιάζοντας την μάλλον τετριμμένη εικόνα της αρχαίας κληρονομιάς, χωρίς καμία αναφορά στην σημερινή καθημερινότητα, στη σύγχρονη παράδοση και στην εγχώρια παραγωγή και δημιουργικότητα.
Ωστόσο, το σοβαρότερο ζήτημα είναι άλλο.
Οι μόνιμες επωδοί του υπουργείου και του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου περί ανάγκης αποσύνδεσης του τουρισμού από την πολιτική έχουν ευθεία σύνδεση με αυτό το συμβάν. Ένα μέσο προβολής που δεν συνδέει την σημερινή κατάσταση στην ελληνική κοινωνία (άρα και τον τουρισμό) με την νεοφιλελεύθερη και μνημονιακή στρατηγική παρουσιάζει μια εξιδανικευμένη, απολίτικη εικόνα της Ελλάδας, που εύκολα μπορεί να διολισθαίνει σε “θολά” και εν τέλει, επικίνδυνα συμπεράσματα. Η αποπολιτικοποίηση του διαλόγου στον κόσμο του τουρισμού και η απαξίωση της πολιτικής δε φαίνεται να θρέφει μόνο τα συμφέροντα των λίγων, αλλά και τη συλλογική λήθη.
Ακόμα και οι δικαιολογίες των πολιτικά αρμόδιων ήταν αστείες, καθώς αντιπαρέρχονταν την κριτική, υπερασπιζόμενοι την ανάγκη διατήρησης των ανοδικών τάσεων ορισμένων τουριστικών μεγεθών. Σε καμία περίπτωση, η τουριστική ανάπτυξη ή η σημασία ενός σταθερού πολιτικοοικονομικού περιβάλλοντος δε μπορούν να δικαιολογήσουν δράσεις που – εκούσια ή ακούσια – καταλήγουν να παραχαράσσουν την Ιστορία.
Δυστυχώς, ακόμα κι αν όντως τα πυρά των ξένων ΜΜΕ υποκρύπτουν υστεροβουλία και σκοπιμότητα, μεγαλύτερη δυσφήμηση για τον ΕΟΤ εν μέσω υπουργικών εορτασμών για τα “100 χρόνια ελληνικού τουρισμού” δε θα μπορούσε να υπάρξει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου