Δέκα συν μία προτάσεις για να καταστεί η τέταρτη Συνταγματική Αναθεώρηση η …πρώτη Συνταγματική Μεταρρύθμιση, καταθέτει ο πρώην υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Παπανδρέου, Γιάννης Ραγκούσης. Και όλα αυτά μέσω …
Facebook. Παρουσιάζοντάς τις δε, ως «στρατηγικά ερωτήματα για το μέλλον της Ελλάδας που χρεοκόπησε και στην οποία κυριαρχεί παντού η νοοτροπία του «παλιού», καθώς και ο αγώνας για να πάμε γρήγορα πίσω», αναρωτιέται:
- Αν όχι το Σύνταγμα, τότε ποιος μπορεί να θέσει ένα εθνικά ασφαλές όριο και μία διάφανη, κοινωνικά ελεγκτέα διαδικασία εξωτερικού δανεισμού της χώρας, απαλλάσσοντας το ελληνικό έθνος από την ισχύουσα καταστροφική διαδικασία;
- Αν όχι το Σύνταγμα, τότε ποιος μπορεί να εγγυηθεί ένα σταθερό, άρα αναπτυξιακό επιτέλους, φορολογικό σύστημα για όλες τις επιχειρήσεις, και όχι μόνον για τις εφοπλιστικές εταιρείες, καθιερώνοντας όπως και για τον εκλογικό νόμο ότι κάθε αλλαγή στην φορολογική νομοθεσία θα ισχύει υποχρεωτικά μετά από τρία οικονομικά έτη;
- Αν όχι το Σύνταγμα τότε ποιος μπορεί να περιορίσει τον πολιτικό καιροσκοπισμό των πρόωρων εκλογών που συνταράζει κάθε τόσο την οικονομία και ο οποίος έφτασε στο αποκορύφωμά του το 2007, όταν για να οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές έγινε αποδεκτό πως πράγματι συνιστούσε μείζον εθνικό θέμα η κατάρτιση προυπολογισμού, ενός προυπολογισμού που -τι ιστορική ειρωνεία- τελικά πρωταγωνίστησε στην πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία του 2009;
- Αν όχι το Σύνταγμα τότε ποιος μπορεί να εγγυηθεί σταθερούς κανόνες στον εκλογικό ανταγωνισμό, με την καθιέρωση ενός αναλογικού εκλογικού συστήματος, που θα εξουδετερώσει την μηχανική της ενισχυμένης αναλογικής, που αυτή πρωτίστως παράγει τον πελατειασμό;
- Αν όχι το Σύνταγμα, τότε ποιος μπορεί να θεραπεύσει την κρίση πολιτικής εμπιστοσύνης με την κατάργηση των περιβόητων άρθρων 86 και 62 για τη δίωξη των υπουργών και τη βουλευτική ασυλία αντίστοιχα;
- Αν όχι το Σύνταγμα τότε ποιος μπορεί να δώσει ζωή σε μία ιστορική αλλαγή που θα είναι η μεταβίβαση της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής στην δικαιοσύνη αντί για την μετάβαση δύο-τριών εισαγγελέων στο υπουργείο Οικονομικών;
- Αν όχι το Σύνταγμα, τότε ποιος μπορεί να εγκαταστήσει την αξιοκρατία στην αξιολόγηση και στην εξέλιξη που τόσο βάναυσα κακοποιείται ακόμη και σήμερα στη δημόσια διοίκηση μετά το πογκρόμ αντικατάστασης όλων των αξιοκρατικά επιλεγέντων προϊσταμένων του 2010 από τους κομματικά εκλεκτούς, που μάλιστα ο καθένας μόνος του αναλαμβάνει και την παρωδία της αξιολόγησης; Αξιοκρατία στις προαγωγές και στην αξιολόγηση που αν δεν κατοχυρωθούν συνταγματικά, όπως στις προσλήψεις, πώς μπορεί να είναι δίκαιη και αποδεκτή η κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο;
- Αν όχι το Σύνταγμα, τότε ποιος μπορεί να μας απαλλάξει από άγονες και ξεπερασμένες συνταγματικές κόκκινες γραμμές όπως του άρθρου 16 ή μπορεί να μεταβιβάσει ένα νέο κύμα, κυρίως φορολογικών αρμοδιοτήτων στην αυτοδιοίκηση καθιστώντας έτσι ρεαλιστικό ένα νέο στάδιο εξέλιξης του προγράμματος Καλλικράτη;
- Αν όχι το Σύνταγμα, τότε ποιος μπορεί αποτελεσματικά να εμποδίσει όσους πρόσφατα επιχείρησαν, και είναι βέβαιο πως θα επιχειρήσουν ξανά, την κατάργηση της δι@υγειας στη λειτουργία του κράτους;
- Αν όχι το Σύνταγμα, τότε ποιος μπορεί να δώσει ξανά την ελπίδα στα χιλιάδες ελληνόπουλα που γεννήθηκαν σε αυτόν τον τόπο από γονείς νόμιμους μετανάστες και δεν έχουν γνωρίσει άλλη πατρίδα;
Και μετά από αυτό το «μανιφέστο» για την αλλαγή του Συντάγματος, αφήστε κατά μέρους τους κατά περίπτωση ενδιαφερόμενους υπουργούς, και σκεφτείτε να διαφωνεί κάπου ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Και να του …απαντήσει. Τότε, φοβάμαι μην τυχόν η τέταρτη Συνταγματική Αναθεώρηση καταλήξει σε …δεύτερο κατακλυσμό του Νώε.
matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου