Μπορεί να ήταν το πρώτο κόμμα που μεταπολιτευτικά έκανε συνέδριο με αιρετούς εκπροσώπους, όμως ο...
Κωνσταντίνος Καραμανλής όχι μόνο δανείστηκε το όνομά της από τον τίτλο ενός βιβλίου του Μάο Τσε Τουνγκ, αλλά και τη δομή της από τα κομμουνιστικά κόμματα και ως εκ τούτου την καθετοποιημένη λειτουργία της.
Οχι πως έλειπε το παρασκήνιο, η ίντριγκα και τα συντροφικά μαχαιρώματα, μόνο που αυτά γίνονταν στο παρασκήνιο και όχι στα κομματικά όργανα, ενώ η θεσμική οδός επικοινωνίας των βουλευτών και μεσαίων στελεχών με τα ανώτερα κλιμάκια του κόμματος απλά ήταν ανύπαρκτη.
Τα τελευταία χρόνια όμως -και μάλιστα εν μέσω κοσμογονικών αλλαγών και άνευ προηγουμένου ρευστοποίησης στο πολιτικό σκηνικό- το κακό έχει παραγίνει. Ετσι αντί να συνεδριάζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα (οι σπάνιες συνεδριάσεις της οποίας άλλωστε έχουν ως μόνο θέμα ημερήσιας διάταξης την ομιλία του προέδρου), ο Αντώνης Σαμαράς έχει εγκαινιάσει νέα μέθοδο επικοινωνίας με τους βουλευτές, στο καφενείο της Βουλής, εξωθεσμικώς και τυχαίως στο περιθώριο των (εξίσου σπάνιων) εμφανίσεών του στο ναό της Δημοκρατίας.
Μέσα σε όλα αυτά, δεν κάνει εντύπωση που πλέον εφαρμόζονται μέθοδοι οικονομικών προβλέψεων τύπου «χύθηκε ο καφές του Σαμαρά, λεφτά θα πάρει»...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο της Βίκυς Σαμαρά πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου