Οφείλει η κυρία Βούλτεψη να ζητήσει δημοσία συγγνώμη για ό,τι εξεστόμισε εναντίον των Τσιγγάνων του Χαλανδρίου, να...
φύγουν δηλαδή από τα παραπήγματα διότι εκεί γύρω μένουν άνθρωποι. Να δικαιολογηθεί κάπως ότι π.χ. εννοούσε οργανωμένες κοινωνίες και όχι άτακτες και ότι, ναι, προς θεού, και οι Τσιγγάνοι άνθρωποι είναι, αλλά της ξέφυγε και λοιπά· κάτι τέτοιο. Για να γλιτώσει από τη γελοιότητα, όχι τίποτε άλλο.
Στην «πολιτισμένη», «δημοκρατική» Δύση, που ούτε πολιτισμένη είναι ούτε δημοκρατική, απλώς κρατάνε τα προσχήματα, μια τέτοια δήλωση είναι εξωφρενική. Σε τούτη τη χώρα γίνεται αποδεκτή, όπως έγινε ασμένως αποδεκτό το χαστούκι του Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη.
Τι να περιμένει, άρα, κάποιος από τη λειτουργία των θεσμών; Μήπως μας διαφεύγει κάτι; Μήπως είμαστε ανεπίδεκτοι πραγματικότητας; Μπας κι είμαστε κούτσουρα στην επικοινωνία και θέλουμε πελέκημα; Είναι όλα τόσο απλά, αλλά εμείς έχουμε χαθεί στην πολυπλοκότητα των συγκρούσεων και στη σύνθεση ανόητης, ευγενούς συμπεριφοράς; Πάντως κάτι περίεργο συμβαίνει...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Γιώργου Σταματόπουλου, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου