…Γιορτάζουν οι (πολιτικά) πεθαμένοι; Αν έχει εκλείψει παντελώς η τσίπα (τους) τότε γιορτάζουν. Μαζεύονται εις επετείους, σαν...αυτή για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας για να (μας) πουν πόσο αποφασισμένοι είναι να μην το κουνήσουν από την εξουσία. Πόσο θα αγωνιστούν με νύχια και με δόντια για να μην ξεκαβαλήσουν το σβέρκο μας.
Και ήταν– στους εορτασμούς στης Χαλκιδική-όλοι εκεί οι σωτήρες μας. Όλοι αυτοί που έφεραν με τις « μεγάλες επιλογές» τους– όπως η ένταξή μας εις την ΕΟΚ- τις οποίες μάλιστα έχουν το θράσος να γιορτάζουν, τη χώρα στο σημερινό της χάλι.
Ήταν όλοι εκεί. Από τον Ιωάννη Βαρβιτσιώτη (τον πατέρα του σημερινού νέου αστέρα της πολιτικής Μιλτιάδη) μέχρι τον εκπρόσωπο του νέου ήθους και ύφους Νεοδημοκρατικού πολιτικού πολιτισμού Ανδρέα Παπαμιμίκου των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που ελέγχει ο ΣΔΟΕ…
Αυτοί μας κυβέρνησαν παραδίδοντας θώκους και οφίτσια σαν σκυτάλη (Μητσοτάκηδες, Μπακογιάννηδες, Καραμανλήδες, Τζιτζικώστηδες, Καραγκούνηδες κλπ, κλπ, ) σε σκυταλοδρομία.
Αυτοί που ελέω των ψήφων μας αναπαράγονται πενήντα χρόνια τώρα ως σύστημα, βολεύοντας και καλύπτοντας αλλήλους. Κοιτάζοντάς μας με την υπεροψία Παπαμιμίκων αντί να κρυφτούν αν όχι από ντροπή, τουλάχιστον από τον φόβο της Δικαιοσύνης…Ποιας δικαιοσύνης; Αυτή είναι πράγματι μια άλλη ερώτηση…
Ηταν όλοι εκεί εκφωνώντας δεκάρικους αντί να απολογούνται για τα όσα έκαναν και οδήγησαν τη χώρα και τον λαό της εδώ που είναι σήμερα.
Ήταν όλοι εκεί σε μια απεγνωσμένη τους προσπάθεια να αποδείξουν ότι το μαύρο είναι άσπρο και η καταστροφή επιτυχία.
Ήταν όλοι εκεί αναιδείς και υπερόπτες για να γιορτάσουν τη δυνατότητα εξαπάτησης του κόσμου που ακόμη πιστεύουν ότι έχουν…
Ήταν όλοι θέλοντας ίσως να ξορκίσουν αυτό που μάλλον διαισθάνονται χωρίς να θέλουν να το παραδεχτούν: Ότι είναι (πολιτικά) νεκροί. Ότι δε γιορτάζουν, μνημόσυνο κάνουν…
imerodromos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου