Διαβάζουμε πως ο νέος, διαφορετικά υπολογισμένος και πιο «δίκαιος» ΕΝΦΙΑ αποσκοπεί σε έσοδα της τάξεως των 3,1 δις σε έξι δόσεις.Τα 3,1 δις είναι μια σοβαρή απομόχλευση της αγοράς από...
διαθέσιμο χρήμα για κατανάλωση και επένδυση (αποταμίευση). Το ακόμα πιο σημαντικό, όμως, είναι πως απορροφάται από μια αγορά που δεν έχει δυναμική, εκτός ίσως κάποιων αδιόρατων κινήσεων στον πάτο του μπουκαλιού της οικονομίας.
Ο ΕΝΦΙΑ, ως μετεξέλιξη του χαρατσιού στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ανοίγει έναν νέο, σύντομο κύκλο, που φαίνεται ότι θα κλείσει τον Φεβρουάριο του 2015, μετά από 6 δόσεις, αν δεν διακοπεί νωρίτερα από κάποιο πολιτικό συμβάν ανατροπής. Το πολιτικό του κόστος, πάντως, είναι μεγάλο και φαίνεται πως αν δεν υπήρχε η πίεση της τρόικας η κυβέρνηση θα προχωρούσε στο επόμενο μεταρρυθμιστικό της βήμα, να κόψει ισόποσες δαπάνες του δημόσιου προϋπολογισμού για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και να φορτώσει την είσπραξη του φόρου σε αυτήν.
Ήδη από την αρχή του μνημονίου και μέχρι πέρσι, τον Αύγουστο του 2013, είχαν χαθεί 30 δις (ενάμιση ΕΣΠΑ περίπου) από την καταθετική βάση του τραπεζικού συστήματος, τα οποία έχουν «διοχετευτεί» στις ανάγκες των κενών της κατανάλωσης που αφήνει, στο βιοτικό επίπεδο, η μεγάλη μείωση μισθών, συντάξεων και άλλων εισοδημάτων αλλά και στις υποχρεώσεις που δημιουργούν τα «γιουρούσια» της εφορίας. Τελικά, δηλαδή, ένα σημαντικό ποσοστό των καταθέσεων που «βγαίνουν» από το τραπεζικό σύστημα διοχετεύεται στο κράτος για να πληρώνει ό,τι πληρώνει ένα κράτος υπό το καθεστώς του μνημονίου και των ταξικών απαιτήσεών του. Να υποθέσουμε ότι αυτό το «κάψιμο» λίπους συνεισφέρει κάπως στη συγκράτηση της πτώσης του τζίρου των μαγαζιών λιανικής πώλησης και κάποιων εγχώριων προμηθευτών, αλλά οι καταθέσεις που πάνε στις φορολογικές υποχρεώσεις πάνε ολόκληρες για να στηρίξουν τη δημοσιονομική πολιτική του ελληνικού κράτους στην εποχή του μνημονίου.
Τι θα άλλαζε αν στη θέση του ΕΝΦΙΑ επιβάλλονταν ένας δικαιότερος και προοδευτικότερος φόρος, τι θα γινόταν αν φορολογούνταν μόνο η μεγάλη ακίνητη και κινητή περιουσία και τι θα γινόταν αν στο φορολογικό σύστημα βελτιωνόταν η σχέση άμεσων και έμμεσων φόρων; Μάλλον τα φορολογικά έσοδα θα αυξάνονταν, διότι το δικαιότερο φορολογικό σύστημα δημιουργεί και καλύτερα ταμειακά αποτελέσματα. Ας μην είμαστε βιαστικοί όμως, και ας δούμε πιο καλά τι σημαίνει δικαιότερο φορολογικό σύστημα σε σχέση με την κοινωνική δικαιοσύνη και το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτό λειτουργεί.
Διαβάστε περισσότερα εδώ...
rednotebook.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου