Τις πρώτες μέρες της ισραηλινής εισβολής στη Λωρίδα της Γάζας, με τα τηλεγραφήματα και τις φωτογραφίες υπήρχε αμηχανία. Σαν να γινόταν προσπάθεια εξισορρόπησης, του στιλ «φταίνε και οι δύο». Οταν όμως αρχίσαμε να...
κατακλυζόμαστε από πτώματα μικρών παιδιών, φάνηκε ότι το Ισραήλ έχανε το επικοινωνιακό παιχνίδι.
Για λίγο... Γιατί, δίπλα στις φωτογραφίες των πενθούντων Παλαιστινίων, άρχισαν να έρχονται και ανάλογες Ισραηλινών. Σε ίσες ποσότητες, αν και τα θύματα ήταν εκατοντάδες από τη μία, δεκάδες από την άλλη. Και μετά, εντελώς... ξαφνικά, ήρθε πάλι στην επικαιρότητα η «ανθρωπιστική κρίση στη Συρία». Εβλεπες ανθρώπους μέσα στα αίματα, αλλά αυτήν τη φορά από τη «σωστή» πλευρά. Και ο αδαής θεατής αναρωτιόταν: Αυτές οι φωτογραφίες φρίκης που έβλεπα ήταν από την Παλαιστίνη ή από τη Συρία; Κι έτσι το τρικ πέτυχε. Οπως πέτυχε και το ανάλογο, με τις «ρουκέτες της Χαμάς». Το Ισραήλ έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια για να φτιάξει ένα θόλο που θα του επιτρέψει να είναι άτρωτο από κάθε επίθεση από αέρος. Οι ρουκέτες εντοπίζονται και καταστρέφονται, πριν φτάσουν στο έδαφος. Γι' αυτό και τα ελάχιστα -σε σχέση με τις απώλειες των Παλαιστινίων- θύματα από ισραηλινής πλευράς. Κι έτσι βαφτίσαμε «πόλεμο» μια σφαγή, όπου πολιορκημένοι άνθρωποι βομβαρδίζονται από αέρος, πυροβολούνται από την ξηρά, διαγράφονται από την ανθρωπότητα... Πόσο μακριά μπορεί να πάει η αλαζονεία και τα ψέματα των «γερακιών», προτού χτυπήσουν σε τοίχο;
Ο.Σ.
"Πολιτικά Παρασκήνια" (enet.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου