«Το σπίτι μας, στον Ευαγγελισμό, ήταν μόλις 380 μέτρα από την όχθη της λίμνης. Τώρα, είναι μερικά χιλιόμετρα μακριά.
Στα χρόνια της δεκαετίας του ’60, όχι μόνο πηγαίναμε για κολύμπι, αλλά...
παίρναμε καθαρό νερό για μαγείρεμα. Για να κάνουν οι γονείς μας ψαρόσουπα με τούρνα, που ψάρευαν στη λίμνη».
Η εικόνα αυτή της Κορώνειας που ανασύρει από τη μνήμη του ο συνταξιούχος (πλέον) εκτελωνιστής Νίκος Φιλιππιάδης, απέχει παρασάγγας από τη σημερινή πραγματικότητα στον άλλοτε ολοζώντανο υδροβιότοπο.
Η λίμνη με τα κρυστάλλινα νερά, οι ψαράδες με τα δίχτυα τους να περιμένουν υπομονετικά τα «δώρα» της, οι κτηνοτρόφοι με τα κοπάδια τους να την πλαισιώνουν περιμετρικά είναι εικόνες που έχουν χαθεί.
Τη θέση τους, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, έχει πάρει ένας έρημος λασπότοπος, όπου η όποια συγκέντρωση των υδάτων δεν υπερβαίνει τα 5-10 εκατοστά.
Και για να συμβεί αυτό και ένα θαύμα της ελληνικής φύσης, όπως η λίμνη Κορώνεια στην επαρχία Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, να μετατραπεί σε θλιβερό θέαμα, δεν χρειάστηκαν παρά μερικές μόνο δεκαετίες στο βάθος των αιώνων…
Η περιοχή της Κορώνειας -όπως και της γειτονικής Βόλβης- λόγω της υψηλής οικολογικής της αξίας, έχει χαρακτηριστεί υγρότοπος διεθνούς σημασίας (Συνθήκη Ramsar), ζώνη ειδικής προστασίας για τη διαβίωση άγριων πουλιών, τη διατήρηση φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας χλωρίδας και πανίδας, αλλά και καταφύγιο άγριας ζωής. Η, δε, λειτουργία αυτού του χαρακτηρισμένου ως εθνικού πάρκου βασίζεται σε γενικότερο διεθνές και εθνικό θεσμικό πλαίσιο.
Το 2002, ιδρύθηκε ο Φορέας Διαχείρισης Κορώνειας-Βόλβης (ΝΠΙΔ, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα), με σκοπό την προστασία και διαχείριση του οικοσυστήματος των δύο λιμνών αλλά και της περιοχής των επονομαζόμενων Μακεδονικών Τεμπών, στη Ρεντίνα.
Ο Φορέας τελεί υπό την εποπτεία του ΥΠΕΚΑ, διοικείται από 11μελές συμβούλιο, λειτουργεί με ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό εδώ και 12 χρόνια και θα συνεχίσει να υπάρχει και τον επόμενο χρόνο, αφού το επιχειρησιακό του πρόγραμμα, μέχρις εγκρίσεως από το επόμενο κοινοτικό πρόγραμμα, έχει τον συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, από το 1997 έως το 2004 κατάρτισε ένα master plan για τη διάσωση της Κορώνειας, το οποίο, όμως, ακυρώθηκε, αφού αρκετά από τα προαπαιτούμενα δεν ήταν εφικτά ή δεν τα αποδέχονταν η τοπική κοινωνία.
Από το 2005 καταρτίστηκε ένα δεύτερο master plan, όπου έξι συναρμόδιες υπηρεσίες, με την επιστημονική επιστασία του Φορέα προσπαθούν να φέρουν «ζωή» στη λίμνη, με παρεμβάσεις που στόχο έχουν τη συγκέντρωση υδάτων στον ποταμό Μπογδάνα, τα ρέμα που εκβάλουν σ” αυτήν κι ένα διαχειριστικό σχέδιο που παρεμβαίνει στη διαμόρφωση και μείωση της έκτασής της και τη δημιουργία αρδοκαλλιεργητικών έργων.
Πλην, όμως, τα προβλήματα παραμένουν και το μέλλον της λίμνης μοιάζει αβέβαιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου