Πριν από μερικές ημέρες, ο Ρίτσαρντ Φολκ, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα παλαιστινιακά εδάφη, υποστήριξε ότι το ανθρωπιστικό δίκαιο δεν επαρκεί πλέον για την καταδίκη των εγκλημάτων του Ισραήλ. «Υπάρχει ένα ...
χαρακτηριστικό των ισραηλινών επιχειρήσεων», είπε ο Φολκ, «το οποίο δεν έχει ανάλογο στη σύγχρονη ιστορία του πολέμου».
Ο ίδιος εξήγησε ότι οι Ισραηλινοί «εγκλωβίζουν τον άμαχο πληθυσμό στο κέντρο του πεδίου της μάχης και αρνούνται σε όλους τους Παλαιστίνιους το δικαίωμα να γίνουν πρόσφυγες». «Η συγκεκριμένη πολιτική», συμπλήρωσε, «πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν ένα διαφορετικό και νέο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Ο Φαουάζ Γκεργκές, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο London School of Economics, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, συγκρίνοντας τις επιχειρήσεις στη Γάζα με έναν οπλοφόρο, ο οποίος «πυροβολεί μέσα σε ένα βαρέλι γεμάτο με ψάρια».
Οι δύο καθηγητές έχουν δίκιο να υποστηρίζουν ότι το ανθρωπιστικό δίκαιο δεν έχει προβλέψει την ισραηλινή βαρβαρότητα και συνεπώς απαιτείται ο προσδιορισμός ενός νέου εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η σφαγή της Γάζας είναι ένα μοναδικό φαινόμενο χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Οπως θα δούμε στη συνέχεια, η άποψη ότι ορισμένα εγκλήματα είναι «μοναδικά» αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιεί το ισραηλινό λόμπι από τη δεκαετία του 1960, για να καλύψει τα σύγχρονα εγκλήματα των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου