Όλοι ξέρουμε και να σιδερώνουμε...

Άκουσα, προχθές, για άλλη μία φορά τη, νέα, κυβερνητική εκπρόσωπο Σοφία Βούλτεψη να απαντά στο ζήτημα των απολυμένων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών. Ήταν μετά τη...

συναυλία της Χάρις Αλεξίου προς ενίσχυση του αγώνα τους και η κ. Βούλτεψη σχολίασε, σχετικά με τα λεγόμενα της Αλεξίου: «είμαστε όλοι καθαρίστριες, ειδικά οι γυναίκες είμαστε όλες καθαρίστριες αλλά τώρα και οι άνδρες. Αλλά δεν μπορούμε να είμαστε όλοι κρατικοί υπάλληλοι. Θεωρώ προσβολή και ύβρη να ασχολούμαστε όλη την ημέρα με αυτό το θέμα, όταν έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους».

Αυτά είπε η κ. Βούλτεψη, με το γνωστό, πομπώδη τόνο της και έκλεισε τη συζήτηση.

Η' τουλάχιστον έτσι νόμισε.

Διότι τα λεγόμενα και η πρακτική της κ. Βούλτεψη κάθε άλλο παρά κλείνουν θέματα. Αντιθέτως, ανοίγουν πληγές.

Διότι στην... παράλογη λογική της κυβερνητικής εκπροσώπου, οι καθαρίστριες – ναι οι καθαρίστριες! - ταυτίζονται με τους προνομιούχους και αντιπαραβάλλονται με το 1,5 εκατομμύριο ανέργων. Λες και οι καθαρίστριες δεν είναι άνεργες.

Αλλά δεν σταματά εκεί, η δοκιμασία της λογικής στην οποία υποβάλλει τους ακροατές της η κ. Βούλτεψη. Προ ημερών, σε τηλεοπτική της συνέντευξη, και με εμφανή διάθεση υποτίμησης των καθαριστριών, σημείωσε ότι «όλοι ξέρουμε και να σιδερώνουμε, αυτό σημαίνει ότι θα προσληφθούμε στο Δημόσιο;». Και συνέχισε, λέγοντας ότι το δημόσιο απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό.

Αλλά, αν θυμάμαι καλά, μαζί με τις καθαρίστριες – μιας και ο τότε Υπουργός δεν ήθελε να μπει στον κόπο να βρει άλλους ανίκανους, ασθενείς ή λαμόγια από το υπουργείο του – έφυγαν και καθηγητές τεχνικών σχολών, άρα με πτυχίο πανεπιστημίου οι ίδιοι, και γιατροί από τον ΕΟΠΠΥ και πλέον κάτοχοι μεταπτυχιακού από τους διοικητικούς των πανεπιστημίων. Αυτές τις απομακρύνσεις πώς θα τις δικαιολογήσει άραγε η εκπρόσωπος;

Και περαιτέρω ποιός είναι αυτός που κρίνει τί ακριβώς υπαλλήλους χρειάζεται το Δημόσιο; Δεν χρειάζεται φύλακες; Εκτός κι αν η φύλαξη θα είναι όλη ιδιωτική ή οι φύλακες δημόσιοι υπάλληλοι θα είναι κάτοχοι διδακτορικού. Δεν χρειάζεται εργάτες; Δεν χρειάζεται μαγείρισσες για τους παιδικούς σταθμούς και τα νοσοκομεία; Δεν χρειάζεται καθαρίστριες να καθαρίζουν; Δεν χρειάζεται τραυματιοφορείς;

Τί είδους δημόσιο και τί είδους κοινωνία περιγράφει, αλήθεια, η κ, Βούλτεψη μέσα από τον παροξυσμό της να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα; Αντί να πει το απλό, ότι δηλαδή η τρόικα απαίτησε να υπάρξουν απολύσεις ώστε να σπάσει το ταμπού στο Δημόσιο και όχι για δημοσιονομικούς ή άλλους λόγους, αντί να παραδεχτεί αυτή την πραγματικότητα απλώς προσβάλλει όσους την ακούνε.

Κι αν νομίζει ότι με αυτό τον τρόπο προσεγγίζει τα λαϊκά στρώματα της δεξιάς πλανάται. Αυτά, όσα τέλος πάντων έχουν απομείνει στη δεξαμενή της Ν.Δ., μάλλον προς τις καθαρίστριες φέρνουν, εξίσου ζορίζονται οικονομικά, εξίσου οργισμένα είναι.

Και πολύ φοβούμαι, προερχόμενη και η ίδια από μία συντηρητική μικροαστική οικογένεια, ότι όσο αυτοί οι άνθρωποι ακούν τα λεγόμενα της Βούλτεψη τόσο απομακρύνονται από το κόμμα. Διότι το ελάχιστο που οφείλεις σε αυτόν που απολύεις είναι ο σεβασμός σε αυτό που του έμεινε, δηλαδή στο δικαίωμά του στη διαμαρτυρία.

Αλλά αυτά ίσως μοιάζουν ψιλά γράμματα για την κ Βούλτεψη. Η οποία, σε αντίθεση με το όνομά της, ελάχιστα ποιεί εν σοφία...
matrix24.gr