Το δεξιό ποτάμι...

"Ενα κράμα ιδεών, που κινείται μεταξύ του κου Μπάμπη και του κου Προτοσάλτε, των δημοσιογράφων του ΣΚΑΪ, οι οποίοι, μαζί με τον Σταύρο, προτείνουν να αποδεχθούμε το πρόγραμμα του Μνημονίου ως έχει"...

Παρακολουθώντας τα ρεπορτάζ για το συνέδριο του Ποταμιού στο Λαύριο σκέφτηκα ότι...
κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης έχουμε δει δεκάδες κόμματα να σχηματίζονται, που συνήθως ήταν γραφικές προσπάθειες κάποιων ευφάνταστων πολιτικών να γίνουν κι αυτοί αρχηγοί.

Ολα αυτά είτε καταποντίστηκαν είτε δεν έφτασαν καν στην αφετηρία τους.
Το Ποτάμι είναι μια τέτοια περίπτωση: ένα κόμμα που σε λίγους μήνες θα έχει οδηγηθεί πιθανότατα στη διάλυση. Υπάρχει όμως μια διαφορά: ενώ όλα τα προσωρινά προσωποπαγή κόμματα, που γρήγορα εξαερώθηκαν, είχαν πρόεδρο, το Ποτάμι, αντίθετα, αντί για πρόεδρο, έχει επικεφαλής! Αυτός είναι και ο μοναδικός ίσως λόγος που μπορεί να βρει κάποιος ψηφοφόρος, ώστε να επιλέξει το Ποτάμι στις προσεχείς εκλογές. Διότι άλλος λόγος δεν προκύπτει.
Ο,τι ανακοινώνει ο επικεφαλής του Ποταμιού, ο Σταύρος Θεοδωράκης, είναι τις περισσότερες φορές κουβέντες της παρέας, από αυτές που όλοι μας κάνουμε όταν πάμε για ποτό. «Μα είναι δυνατόν να απολύονται όλοι και όχι οι παπάδες; Δεν πρέπει οι βουλευτές να γίνουν 200; Γιατί 200; Καλύτερα 100. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κάθονται και διορίστηκαν με ρουσφέτι, τι χρειάζονται;». Και πάει λέγοντας.
Συνήθως πρόκειται για ένα κράμα ιδεών, που κινείται μεταξύ του κου Μπάμπη και του κου Προτοσάλτε, των δημοσιογράφων του ΣΚΑΪ, οι οποίοι, μαζί με τον Σταύρο, προτείνουν να αποδεχθούμε το πρόγραμμα του Μνημονίου ως έχει, διότι εμείς οι Ελληνες φταίμε, που είμαστε τεμπέληδες και διεφθαρμένοι και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα!
Ο Θεοδωράκης βεβαίως προσέθεσε και μερικές ακόμη δικές του ιδέες στις ιδέες του Μπάμπη, όπως είναι η κατάργηση των συνόρων! Πρόκειται για μια πραγματικά πολύ έξυπνη πρόταση, διότι άπαξ και καταργήσεις τα σύνορα, καταργούνται ευκολότερα και το μνημόνιο και η ανεργία και τα πάντα. Μνημόνιο χωρίς κράτος δεν υφίσταται. Μόλις η τρόικα δει ότι τα σύνορα καταργήθηκαν, θα φύγει από μόνη της. Θα πάει σε άλλο κράτος. Υπαρκτό. Με σύνορα.
Μια άλλη πρωτοτυπία του Ποταμιού είναι ότι έχει στους κόλπους του μόνον άξιους! Επιστήμονες, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες. Και οι άλλοι έχουν συνήθως ανάξιους. Τώρα πώς γίνεται όλοι οι άξιοι της χώρας να σαγηνεύτηκαν από τις προτάσεις του Σταύρου και όλοι οι τενεκέδες να μαζεύτηκαν σε Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και Σύριζα, αυτό πραγματικά δεν μπορώ να το εξηγήσω, με κανένα αναλυτικό εργαλείο. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που δύσκολα μπορείς να την αναλύσεις, επιστημονικά που λέμε: είναι χώρα ιδιάζουσα. Το είπε και ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος: «Το ελληνικόν έθνος διεξήγαγε τον ιστορικόν αυτού βίον κατά τρόπον όλως αυτώ ιδιάζοντα».
Θα μου πείτε, δεν έχει εκλογική τύχη το Ποτάμι στις επερχόμενες εκλογές; Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όχι. Διότι ας υποθέσουμε ότι ο Σαμαράς προκηρύσσει εκλογές τον Οκτώβριο.
Το ερώτημα που θα τεθεί στον ψηφοφόρο είναι το εξής: θέλεις να διώξουμε την τρόικα και να διαπραγματευτούμε με τους Γερμανούς ή φοβάσαι μήπως αυτό μας βάλει σε μεγαλύτερους μπελάδες και καλά είμαστε όπως είμαστε; Εάν πας με την πρώτη εκδοχή θα ψηφίσεις τον Τσίπρα, εάν πας με τη δεύτερη θα επιλέξεις τον Σαμαρά. Τον Σταύρο γιατί να τον ψηφίσεις; Για να καταργήσει τα σύνορα και να απολύσει τους παπάδες; Δεν θα είναι της παρούσης.

Αποστολος Διαμaντης