Κυβέρνηση χωρίς πολιτική πρωτοβουλία...

Τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών, με στόχο να εγκλωβιστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε μια παρένθεση ολίγων μηνών μέχρι την προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου, είναι σενάρια ήττας και απελπισίας της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.

Τι φοβάται η κυβέρνηση και θέλει να...
αποφύγει τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το θέμα του δημοψηφίσματος; Γιατί διαφωνεί με την αυτονόητη διαδικασία που δέχεται ο πρόεδρος της Βουλής; Θα μπορούσε να συμπεριφερθεί με σεβασμό στη συνταγματική τάξη και να δεχτεί να γίνει η συζήτηση, χωρίς να καταφεύγει σε ίντριγκες και μεθοδεύσεις που πλήττουν το κύρος του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας.

Ασφαλώς η αυταρχική ροπή, η καθεστωτική αντίληψη περί εκτάκτου κράτους, επηρεάζει κάθε κυβερνητική απόφαση. Έξις δευτέρα φύσις για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Είτε με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, είτε με την αιφνίδια διάλυση της Ολομέλειας της Βουλής, είτε με τις στημένες συνθέσεις των θερινών τμημάτων, είτε με την καταχρηστική προσφυγή στην πολιτική επιστράτευση απεργών, είτε με τα ΜΑΤ και τα χημικά, είτε σωρευτικά με όλες τις αυταρχικές και κατασταλτικές μεθόδους.

Στην περίπτωση των απεργών της ΔΕΗ η κυβέρνηση έκανε επίδειξη πυγμής, παρ' ότι γνωρίζει ότι, σε αντίθεση με προηγούμενες φορές, η απεργία δεν απειλούσε ούτε τυπικά τη δημόσια υγεία ούτε είχε ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός. Αντιθέτως, η κοινωνία παρακολουθούσε με ενδιαφέρον και κατανόηση την απεργία. Ο Σαμαράς προχώρησε στην επιστράτευση επιβεβαιώνοντας ότι βρίσκεται σε αδύναμη θέση, πέφτοντας θύμα του (λαο-)φοβικού συνδρόμου της κυβέρνησής του. Και πώς αλλιώς να πολιτευτεί μια κυβέρνηση αποδεδειγμένης λαϊκής αποδοκιμασίας;

Στην περίπτωση των 120 βουλευτών για το δημοψήφισμα, η κυβέρνηση φοβάται τον συμβολισμό. Παρά τις επιμέρους διαφορές της, η αντιπολίτευση συμφωνεί να προκαλέσει συζήτηση στην Ολομέλεια και να επιδιώξει απόφαση του λαού για ένα μείζον θέμα ανάπτυξης που έχει μετατραπεί, λόγω των κυβερνητικών μεθοδεύσεων, και σε μείζον θέμα δημοκρατίας. Σε αντίθεση με την κυβερνητική τακτική που περιστέλλει τα δημοκρατικά δικαιώματα, συρρικνώνει τη Βουλή και υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον.

Ο συμβολισμός της Ολομέλειας για το δημοψήφισμα, εξ αντικειμένου, δεν σταματάει στο μεγάλο θέμα της ΔΕΗ. Αποτελεί τον "ημιτελικό", ώστε να διαπιστωθεί η αδυναμία αυτής της Βουλής να προχωρήσει με απροκάλυπτο τρόπο σε τετελεσμένα και βεβαίως να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτόν τον συμβολισμό, που αποτελεί αυτονόητη πολιτική συνεπαγωγή της εκλογής ήττας Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, φοβάται η κυβέρνηση. Ίσως φοβάται και μεγαλύτερο πολιτικό ατύχημα, καθώς περίπου 50 κυβερνητικοί βουλευτές έχουν εκλεγεί σε περιοχές του λεγόμενου ενεργειακού τόξου. Εκεί δηλαδή όπου το ξεπούλημα της ΔΕΗ, εκτός από την ανυπολόγιστη εθνική και δημόσια ζημία, προκαλεί και ανεπανόρθωτη τοπική.

Η συζήτηση στην Ολομέλεια για το δημοψήφισμα αποτελεί την πολιτική συνέχεια των κοινωνικών κινητοποιήσεων, που η κυβέρνηση νομίζει ότι κατέστειλε οριστικά. Και αποδεικνύει πως το μέτωπο σωτηρίας της χώρας, "από τα πάνω κι από τα κάτω", προχωρεί σε έναν πόλεμο θέσεων και κινήσεων μέσα στον οποίο συγκροτείται ο συνασπισμός των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για τη δημοκρατική ανατροπή και την ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας. Αυτό διαισθάνεται, αυτό συνειδητοποιεί η κυβέρνηση και γι' αυτό δρα τόσο σπασμωδικά.

Τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών, με στόχο να εγκλωβιστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε μια παρένθεση ολίγων μηνών μέχρι την προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου, είναι σενάρια ήττας και απελπισίας της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Μακάρι να τα αποτολμήσει, αν βεβαίως της το επιτρέψουν τα αφεντικά της. Μήπως η κυβέρνηση Σαμαρά δεν διαθέτει ούτε καν την πολιτική πρωτοβουλία να επισπεύσει το τέλος της, με την ψευδαίσθηση έστω ότι θα επιτύχει αξιοπρεπέστερη ήττα;...
avgi.gr