Όταν ο Αντώνης Σαμαράς χρειάστηκε να δείξει πόσο πολύ έλαβε το μήνυμα των ευρωεκλογών αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ανασχηματισμό. Αυτός όμως δεν του έβγαινε όπως θα ήθελε για δύο λόγους, α) επειδή ο Στουρνάρας ήταν...
ισχυρότερος από τον ίδιο και β) επειδή την προηγούμενη φορά είχε βάλει στην κυβέρνηση και τον ψυχοπαθή.
Όσον αφορά τον Στουρνάρα το πρόβλημα του Αντώνη ήταν ότι δεν πετύχαινε το γνωστό κόλπο της «απογοήτευσης» του πρωθυπουργού. Χρόνια τώρα κάθε φορά που έρχεται η ώρα να αποσυμπιεστεί η βαλβίδα της οργής κατά των κυβερνώντων οι πρωθυπουργοί αφήνουν μέσω των καναλιών επικοινωνίας τους να διαφανεί μια απογοήτευση. Και καλά δηλαδή οι υπουργοί οικονομικών κάνουν κακά την δουλειά τους αν δεν κάνουν και του κεφαλιού τους και ο πρωθυπουργός κάποια στιγμή λέει «ως εδώ» και τους πετάει έξω.
Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα γιατί αφενός ο Στουρνάρας χαίρει της εμπιστοσύνης των δανειστών (περίεργο ε;) και αφετέρου γιατί δεν ήταν διατεθειμένος να δεχτεί αυτό το παιχνίδι, φροντίζοντας να ξεκαθαρίσει δημόσια τη θέση του. Αυτοπρωτάθηκε για διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και φυσικά πέτυχε το στόχο του.
Και είναι πραγματικά κρίμα που ο απογοητευμένος πρωθυπουργός δεν περίμενε λίγες εβδομάδες ακόμα πριν προχωρήσει στην αντικατάστασή του γιατί στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας έχουν βγάλει τρεις αποφάσεις που κρίνουν αντισυνταγματικά τα νομοσχέδια που με τόση ένταση υπερασπίστηκε ο κύριος Στουρνάρας στη Βουλή, ενώ ήδη άλλα 4 βρίσκονται υπό εξέταση.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Κώστα Εφήμερου, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου