‘Η απελευθέρωση των τεράστιων δυνατοτήτων οικονομικής ανάπτυξης’, δηλώνει σε εισαγωγικό σημείωμα ο τότε Υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, ‘είναι ο μόνος στόχος του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου’.
Στο όνομα της ανάπτυξης, η εκποίηση βαφτίζεται αξιοποίηση και ...
αποκτάει και ταμείο. Το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου, ΤΑΙΠΕΔ, μοναδικό ‘προνόμιο’ της Ελλάδας παγκόσμια, στο οποίο μεταβιβάζεται σταδιακά η κυριότητα των δημοσίων ακινήτων που θα ενταχθούν σε αυτό, όπως ο αιγιαλός.
Μέσα στα πλαίσια αυτά, δεδομένου ότι τα περισσότερα ακίνητα, για τα οποία υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον, είναι παραθαλάσσια, το επίμαχο νομοσχέδιο παραχωρεί τμήματα του αιγιαλού και της παραλίας, καθώς και θαλάσσιους και λιμναίους χώρους, νησίδες, υφάλους, σκοπέλους κ.τ.λ. στους επιχειρηματίες επενδυτές και επιτρέπει σε αυτούς χρήσεις γης και κατασκευές οι οποίες παραβιάζουν τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης, το άρθρο 24 του Συντάγματος, τις Διεθνείς Συμβάσεις για την προστασία του τοπίου, της βιοποικιλότητας και των ακτών και την πάγια νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας. Το σχετικά πρόσφατο παράδειγμα προς αποφυγήν της Ισπανίας, με την εφαρμογή αντίστοιχου νομοσχεδίου, δεν πτοεί τους εδώ ιθύνοντες και τελικά η επανάληψη καθίσταται μήτηρ κάθε παθήσεως.
1η Ιουνίου 2009 η εφημερίδα Guardian δημοσιεύει φωτορεπορτάζ με το εξής κεντρικό σχόλιο: ‘Τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι πάλαι ποτέ πανέμορφες ισπανικές ακτές έχουν καταστραφεί από την κατασκευή ξενοδοχείων, πολυκατοικιών και δεύτερων (εξοχικών) κατοικιών. Εδώ είναι μερικά από τα χειρότερα παραδείγματα…’ παραθέτοντας στη συνέχεια φωτογραφικό υλικό που πιστοποιούσε το συγκεκριμένο σχόλιο.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου