Κι όμως οι καθαρίστριες τα κατάφεραν, έσπασαν το άβατο των αβάτων. Αξιώθηκαν να γίνουν πρωτοσέλιδο στα ΝΕΑ, πρωτοσέλιδο θετικό, που...
παίρνει το μέρος των αδυνάτων. Ναι, κυρίες μου και κύριοι, μετά από τέσσερα έτη ανθρωπιστικής καταστροφής, τα ΝΕΑ πήραν το μέρος των αδυνάτων, βγήκαν με τίτλο «Καθαρίστριες, έγιναν μπαλάκι 600 άνθρωποι» και με μια μικρή φωτογραφιούλα στην κάτω μεριά. Τι τιμή για τις καθαρίστριες να μπαίνει μια μικρή φωτογραφιούλα τους εκεί που άλλοτε, πριν από μια μέρα δηλαδή, έμπαιναν οι κολοσσιαίες φωτογραφίες του κολοσσού Ευάγγελου Βενιζέλου. Η δόξα μεταδίδεται και φωτογραφικώς.
Προχώρησαν και παρακάτω τα ΝΕΑ, έγραψαν ότι οι «καθαρίστριες παραμένουν αδικαίωτες», έφτασαν μέχρι του σημείου να στηλιτεύσουν την επίθεση των ΜΑΤ, «επικράτησε ένταση και έπεσε ξύλο από τα ΜΑΤ στην είσοδο του υπουργείου». Παρεμπιπτόντως, αυτή ήταν η πεντηκοστή επίθεση των ΜΑΤ κατά των καθαριστριών, αλλά δεν βαριέσαι, για όλα τα πράγματα υπάρχει η πρώτη φορά. Υπάρχει η πρώτη φορά και για τον Δημήτρη Χατζόπουλο, που μετά από τέσσερα χρόνια έφτιαξε κι αυτός σκίτσο υπέρ κάποιας κατηγορίας εργαζομένων. Για να καταλάβεις βέβαια ότι το σκίτσο είναι υπέρ των καθαριστριών, πρέπει να φέρεις σημειολόγους, γραφολόγους και αιγυπτιολόγους, ας μην είμαστε όμως σχολαστικοί, είναι προφανές ότι ο καλλιτέχνης έπλασε το έργο του με πόνο ψυχής και κατόπιν σφοδρών εσωτερικών συγκρούσεων.
Εντάξει, τις καθαρίστριες είναι εύκολο να τις βάλεις στο πρωτοσέλιδο. Καταρχάς έχουν δικαιωθεί από τον Άρειο Πάγο, οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος να γυρίσουν οι θεσμολάγνοι μεσοαστοί αναγνώστες σου και να σου πουν ότι είσαι κομμουνιστής και ανατροπέας. Επίσης οι καθαρίστριες είναι γυναίκες, είναι χαμηλόμισθες, είναι λίγες, ακόμη κι αν επαναπροσληφθούν, δεν θα ρίξουν έξω το κράτος. Είναι καλή και η συγκυρία, οι καθαρίστριες έχουν αφεντικό τον Στουρνάρα, που τον έχουμε για φευγιό, προκειμένου να δείξουμε ότι κάνουμε στροφή φιλολαϊκή. Φύγε, άπονε εργοδότη, να έρθουνε οι καλοί οι ανθρώποι.
Τις καθαρίστριες είναι εύκολο να τις βάλεις στο πρωτοσέλιδο, αλλά αν τις βάλεις, την έχεις ανοίξει, εκδότη μου, την κερκόπορτα διάπλατα. Αν έχουν δίκιο οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, γιατί έχουν άδικο οι σχολικοί φύλακες, οι καθηγητές των ΕΠΑΛ, οι εργαζόμενοι στη Δημοτική Αστυνομία, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, οι χιλιάδες που εκδιώχθηκαν από το Δημόσιο, οι χιλιάδες που πρόκειται να εκδιωχθούν; Αν δεν πρέπει να τρώνε ξύλο οι καθαρίστριες από τα ΜΑΤ, γιατί πρέπει να τρώνε όλοι οι άλλοι, που βρίσκονται στην ίδια ακριβώς μοίρα με τις εξακόσιες γυναίκες;
Οκτώ μήνες αγώνων ήταν αρκετοί για να ξηλώσουν εντελώς το πουλόβερ της διαθεσιμότητας και των απολύσεων στο Δημόσιο. Το ξήλωσαν νομικά, πολιτικά, ηθικά, ανάγκασαν ακόμη και τους σκληρούς του καθεστώτος να ομολογήσουν το άδικο του πράγματος. Τιμή και δόξα στις καθαρίστριες που καθάρισαν για μας...
Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου