Το Άγιο Πνεύμα θα μπορούσε να δώσει και καλύτερη επιφοίτηση στον πρωθυπουργό. Η νέα κυβέρνηση δεν είμαι σίγουρος πως...
είναι και η καλύτερη δυνατή. Ενδεχομένως να μην είναι και καλύτερη από την προηγούμενη.
Και πάντως το μήνυμα των εκλογών δεν ήταν να γίνουν υπουργοί ο Ντινόπουλος, ο Κικίλιας, η Βούλτεψη, ο Κουκουλόπουλος, ο Γιακουμάτος και ο Κωνσταντινόπουλος. Εκτός κι αν οι αλλαγές στην κυβέρνηση έγιναν με βάση τις επιδόσεις τους στα παράθυρα του Αυτιά και του Παπαδάκη.
Βέβαια, και δικαιολογημένα, κάποιος θα αντιτείνει πως με το υφιστάμενο πολιτικό και τεχνοκρατικό προσωπικό πάλι καλά. Θα μπορούσε να είναι ο Ταμήλος και ο Κασσής και να είχαμε από τώρα λυμένο το ποιό νούμερο θεατρικής επιθεώρησης θα παρακολουθήσουμε το καλοκαίρι. Πάλι καλά λοιπόν. Και σε κάθε περίπτωση όλοι τους θα κριθούν από το αποτέλεσμα του έργου που θα παράξουν.
Πριν πάμε στο υπουργείο Οικονομικών, για το οποίο τόσος λόγος έγινε όλες τις προηγούμενες ημέρες, δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε τις σαρωτικές αλλαγές σε έξι υπουργεία. Δύο παραγωγικά (Ανάπτυξης και Γεωργίας), δύο κοινωνικά (Παιδείας και Υγείας) και δύο θεσμικά (Εσωτερικών και Πολιτισμού) υπουργεία δεν είδαν απλώς τους υπουργούς να απομακρύνονται, αλλά και να ξηλώνεται το σύνολο της πολιτικής τους ηγεσίας με μόνες εξαιρέσεις τον αρμόδιο για τις ξένες επενδύσεις Μηταράκη και τον Αδριανό για τον αθλητισμό.
Υποθέτω πως πέραν των προσωπικών καταλογισμών για συμπεριφορές των υπουργών υπάρχουν κι άλλες αιτίες που όμως δεν είναι ούτε της παρούσης ούτε του παρόντος άρθρου. Θα έλεγα πάντως ότι για τους καρατομηθέντες -για άλλους σε μεγαλύτερο βαθμό και για άλλους σε μικρότερο- το κριτήριο του Αντ. Σαμαρά γι' αυτούς ήταν η ρήση του Αποστόλου Παύλου: «Τιμωρείτε τους ατάκτους ίνα μη υπεραίρωνται», ο εστί μεθερμηνευόμενο «να τιμωρείτε τους απείθαρχους για να μην αποθρασύνονται».
Ένα πρόσθετο στοιχείο είναι ότι δεν πειράχτηκαν έξι σημαντικά υπουργεία. Το Άμυνας και το Εξωτερικών και ο λόγος δεν είναι μόνον ότι σ' αυτά προΐστανται οι δύο αντιπρόεδροι, ο ένας της κυβέρνησης (Βενιζέλος) και ο άλλος της Ν.Δ. (Αβραμόπουλος), αλλά και επειδή δεν υπάρχουν, όπως στο παρελθόν, σε έξαρση (εθνικά) προβλήματα στο αντικείμενό τους. Το Εργασίας και το Διοικητικής Μεταρρύθμισης επειδή προφανώς Βρούτσης και Μητσοτάκης πρέπει να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις της τρόικας για το Ασφαλιστικό και τις απολύσεις στο Δημόσιο που είναι και προαπαιτούμενα για τις δόσεις και ως εκ τούτου δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Και το Μεταφορών και Ενέργειας, στα οποία βρίσκονται σε (επιχειρηματική) εξέλιξη τα πετρέλαια και τα δημόσια έργα, αλλά και γιατί υπάρχει εύρυθμη λειτουργία λόγω και των καλών σχέσεων υπουργού (ΠΑΣΟΚ) - υφυπουργού (Ν.Δ.) που επιβεβαιώνει τη συνεργατικότητα των δύο κομμάτων.
Επίσης δεν πειράχτηκαν τα τρία μονοπρόσωπα υπουργεία (το Τουρισμού, το Ναυτιλίας και το Δικαιοσύνης) που λόγω συγκυρίας έχουν θέματα αιχμής να αντιμετωπίσουν, ενώ στο επίσης μονοπρόσωπο υπουργείο, της Δημοσίας Τάξεως, η αλλαγή σ' αυτό ήταν επιβεβλημένη λόγω της μετακίνησης του Ν. Δένδια. Το Μακεδονίας Θράκης μάλλον για συμβολικούς και μόνον λόγους υφίσταται αφού είθισται κάθε φορά που γίνεται ανασχηματισμός ν' αλλάζει και ο υπουργός. Τέλος η έκτη μονοπρόσωπη κυβερνητική αρχή, ο υπουργός Επικρατείας Δημ. Σταμάτης, θ' αλλάξει όταν αλλάξει και ο πρωθυπουργός.
Ουσιαστικά ο πρωθυπουργός έκανε έναν ανασχηματισμό που ερμηνεύεται με την αριθμητική πράξη 6+6+6. Έξι υπουργεία εξανδραποδίστηκαν, έξι έμειναν ως έχουν είτε για λόγους ισορροπιών είτε επειδή δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου για αλλαγές είτε γιατί λειτουργούν εύρυθμα και με έξι που μάλλον δεν ασχολήθηκε καθόλου. Ελπίζω πάντως οι θρησκόληπτοι να μην πιαστούν από το 6+6+6 και τον ονοματίσουν, επειδή έγινε και ανήμερα του Αγίου Πνεύματος, και ως ανασχηματισμό του ...εξαποδώ. «Εξ' απ' δω» βέβαια είχε, αφού έτσι είπε ο Σαμαράς στον Στουρνάρα, τον Χατζιδάκη, τον Μιχελάκη, τον Αρβανιτόπουλο, τον Παναγιωτόπουλο, τον Γεωργιάδη και τ' άλλα παιδιά.
Κι ερχόμαστε τώρα στο κυρίως πιάτο του ανασχηματισμού το υπουργείο Οικονομικών. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν μα το υπουργείο Οικονομικών, για όσο διαρκεί η συγκυβέρνηση, ανήκει στους ανθρώπους του Σημίτη. Και ο Στουρνάρας και ο Χαρδούβελης ουσιαστικά είναι δικά του (πολιτικά) παιδιά και οπαδοί μιας συγκεκριμένης σχολής οικονομικής σκέψης καθώς και διασυνδέσεων με τις κυρίαρχες ευρωπαϊκές ελίτ.
Το δεύτερο είναι ότι διαψεύστηκαν όσοι υποστήριζαν πως στο υπουργείο Οικονομικών θα τοποθετηθεί πολιτικό πρόσωπο επειδή δήθεν θα αλλάξει η οικονομική πολιτική. Αποδείχθηκε περίτρανα πως η οικονομική πολιτική δεν θ' αλλάξει επειδή, όπως πιστεύουν ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρός του, δεν υπάρχει η δυνατότητα, τουλάχιστον σ' αυτή τη φάση ν' αλλάξει, αλλά ούτε και η διάθεση θα πρόσθετα εγώ.
Ο Στουρνάρας, όπως και ο Θεοχάρης «θυσιάστηκαν» γιατί κάπου έπρεπε να διοχετευθούν τα αισθήματα δυσαρέσκειας της λαϊκής βάσης και των βουλευτών των δύο κομμάτων. Η μετακίνηση, όπως πιθανολογείται, και των δύο στην Τράπεζα της Ελλάδος (σε θέση Προέδρου και συμβούλου αντίστοιχα) θα καταδείξει το προσχηματικό της «θυσίας» τους.
Αν μάλιστα ισχύει, και μάλλον ισχύει, η πληροφορία πως ο Χαρδούβελης ήταν πρόταση του Στουρνάτα τότε είναι φανερό πως επιδιώκεται να δημιουργηθεί μια ομάδα διαπραγμάτευσης (Μαξίμου - υπουργείο Οικονομικών - Τράπεζα της Ελλάδος, συν το υπουργείο Ανάπτυξης με τον Ν. Δένδια) που θα εμφορείται από συναντίληψη για τη νέα φάση των οικονομικών εξελίξεων και τις επιδιώξεις της κυβέρνησης.
Το τρίτο συνδέεται με την εφεξής διαπραγμάτευση. Αναμφίβολα ο Χαρδούβελης επελέγη για να συνεχίσει τη δουλειά του Στουρνάρα και κυρίως για να χτίσει με πιο μεθοδικό τρόπο τη βασική διαπραγματευτική θέση της χώρας ενόψει της διαπραγμάτευσης για το χρέος. Από άποψη επιστημονικού κύρους και ακαδημαϊκών περγαμηνών σαφώς είναι καλύτερος του Στουρνάρα, όμως υστερεί σε πολιτικότητα έναντι αυτού.
Αυτό σημαίνει ό,τι πιθανώς θα έχει προβλήματα στην κοινοβουλευτική διαχείριση των υποθέσεων, όμως εκτιμάται πως θα είναι περισσότερον συνεργάσιμος, ενδεχομένως και ολιγότερον άκαμπτος, στις σχέσεις με το Μαξίμου και ιδιαίτερα με τους συμβούλους του πρωθυπουργού Λαζαρίδη και Παπασταύρου που ασχολούνται με τον φάκελο «δημόσιο χρέος», αλλά και γενικότερα με τον επιχειρηματικό κόσμο.
Το γεγονός ότι ο Χαρδούβελης, στο παρελθόν, είχε διαφορετική προσέγγιση στο PSI από τον Βενιζέλο, ταυτιζόμενος με τον Παπαδήμο, αλλά και διαφοροποιημένη, από τον προκάτοχό του, άποψη για τα μνημόνια και τους φόρους μπορεί να μην σημαίνει τίποτε μπορεί όμως και να προσθέσει κάποιες -όχι απαραίτητα μόνον τεχνικές- πινελιές που θα καθιστούν ολιγότερον δυσάρεστη την οικονομική πολιτική.
Τέλος, και επειδή πολλοί αναρωτιούνται αν η νέα κυβέρνηση είναι εκλογική δεν είμαι σίγουρος πως ήταν αυτό το κριτήριο του πρωθυπουργού. Νομίζω, πιστεύει πως θα μπορέσει να εκλεγεί από την παρούσα Βουλή Πρόεδρος της Δημοκρατίας οπότε του απομένει τουλάχιστον ένας ακόμη ανασχηματισμός. Και δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί να πάει σε εκλογές όταν η νέα κυβέρνηση είναι, κατά βάσιν, μια κυβέρνηση της Βορείου Ελλάδος, της Πελοποννήσου και της Αθήνας. Στην κυβέρνηση δεν εκπροσωπούνται καθόλου η Θεσσαλία, η Δυτική Ελλάδα, το Βόρειο Αιγαίο, η Στερεά Ελλάδα έχει έναν μόνον εκπρόσωπο από τη Φθιώτιδα (Σταϊκούρας), η Ανατολική Μακεδονία - Θράκη έχει τρεις εκπροσώπους, αλλά και οι τρεις είναι από το νομό Έβρου - άλλη πρωτοτυπία κι αυτή- ο Πειραιάς (Α' και Β') δεν έχει κανέναν και πάει λέγοντας.
Τέλος πάντων, όπως όλοι οι ανασχηματισμοί έτσι κι αυτός θα κρατήσει (το ενδιαφέρον), όπως έλεγαν οι παλαιοί κοινοβουλευτικοί, τρεις μέρες, όσο και τα θαύματα. Μετά οι νέοι υπουργοί και υφυπουργοί θα πρέπει να αναμετρηθούν με την καθημερινότητα. Ευτυχώς γι' αυτούς την Πέμπτη αρχίζει το Μουντιάλ, ενώ ήδη έχουν αρχίσει και τα μπάνια του λαού...
Φελνίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου