Μακρύ χρονοδιάγραμμα για την αναδιάρθρωση του χρέους με αποφάσεις τον Οκτώβρη και εφαρμογή από το νέο έτος, βλέπουν κύκλοι της Κομισιόν και του Συμβουλίου ενόψει του σημερινού eurogroup.
H ελληνική πλευρά θα θέσει το αίτημα, όμως...
η απάντηση που θα πάρει και το πακέτο των επόμενων βημάτων δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί.
Βέβαιο είναι πως οι 17 “θα πουν ένα καλό λόγο”, αλλά θα ζητήσουν και την ολοκλήρωση του 5ου ελέγχου της τρόικας για να πουν το τελικό “ναι”, κάτι που προϋποθέτει νέα μέτρα για την κάλυψη των δημοσιονομικών κενών για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος, δεδομένου ότι αφενός το μεσοπρόθεσμο απέχει από το μνημόνιο, αφετέρου το κείμενο της συμφωνίας αναφέρει ότι “για τους στόχους συνυπολογίζονται μέτρα που δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί” - όμως θα προσδιοριστούν οπωσδήποτε.
“Η ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους δείχνει μια μικρή επιδείνωση στον λόγο χρέος προς ΑΕΠ έως το τέλος της δεκαετίας, με βάση την τρέχουσα αξιολόγηση και σε σύγκριση με την προηγούμενη”.
Με αυτήν την φράση, που συμφώνησαν ΕΚΤ, ΔΝΤ και Κομισιόν ξεκινάει το περίφημο κεφάλαιο για τη βιωσιμότητα του χρέους και τη χρηματοδότηση του προγράμματος, στη σελίδα 67 της δημόσιας έκθεσης της DGECFIN για την ολοκλήρωση του 4ου ελέγχου.
Η ίδια φράση αποτελεί και το κλειδί για την πίεση που ασκεί το ΔΝΤ στην πλευρά των Ευρωπαίων, ώστε αυτοί να αποδεχθούν απώλειες με σκοπό το ελληνικό χρέος να κινηθεί στα όρια που έχουν συμφωνηθεί ως βιώσιμα τον Νοέμβριο του 2012.
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν καμία πρόθεση να κινηθούν μακρύτερα από όσα είχαν συμφωνήσει με το ΔΝΤ το κρίσιμο εκείνο δίμηνο του 2012, οπότε και αποφασίστηκαν τα εξής: χρέος 124% το 2020 και σημαντικά κάτω του 110% το 2022.
Με τη σημερινή πορεία της ελληνικής οικονομίας οι στόχοι βρίσκονται στο 125% για το 2020 και στο 112% το 2022.
Η επιδείνωση της πρόβλεψης οφείλεται στο χαμηλότερο ΑΕΠ, αναφέρει η τρόικα και τα λιγότερα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις.
Αυτά τα δεδομένα βρίσκονται ήδη στα χέρια του EWG και του eurogroup, όπου και διακινούνται ήδη σενάρια ελάφρυνσης, τουλάχιστον το τελευταίο εξάμηνο.
Το επικρατέστερο, δηλαδή η μείωση κατά 50 μονάδες βάσης των επιτοκίων δανεισμού στο σύνολο των δανείων, υπάρχει ήδη και στην έκθεση της τρόικας.
Τo EWG, μάλιστα, θα κληθεί να εξετάσει δυνατότητες επέκτασης της ωρίμανσης των ίδιων των δανείων από τα 30 στα 50 χρόνια κατά μέσω όρο, αλλά και να ανακοινώσει ποια θα είναι η επίπτωση στο ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης.
Σύμφωνα με όσα είπε ο T. Βίζερ στη Realnews, το ετήσιο κόστος είναι ήδη εξαιρετικά χαμηλό, μόλις στο 3% του ΑΕΠ τη στιγμή που για την Ιταλία είναι στο 4,5 παρά το χαμηλότερο επίπεδο του χρέους της προς το ΑΕΠ.
Επιβεβαίωσε, ωστόσο, ότι το eurogroup έχει την πρόθεση να τηρήσει την υπόσχεσή του.
Η υπόσχεση, όμως, είναι περισσότερο υπόσχεση προς το ΔΝΤ, διότι όπως και οι εταίροι, το Ταμείο γνωρίζει πολύ καλά ότι οι κίνδυνοι για τα νούμερα του προγράμματος είναι μεγάλοι, οι αποκρατικοποιήσεις θα φέρουν κατά πάσα πιθανότητα 8 δισ. λιγότερα έως το 2020 (που δεν είναι πια τόσο μακριά) το ΑΕΠ θα είναι μια μονάδα χαμηλότερο και τα φορολογικά έσοδα ενδεχομένως να χτυπήσουν οροφή σύντομα.
Ακόμα και τα επίπεδα που θα σταθεροποιηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι απολύτως βέβαια, ούτε και το πότε θα επιτευχθεί -ακόμα πιο σημαντικό- ισοσκελισμένος προϋπολογισμός.
Η ελάφρυνση του χρέους κατά συνέπεια δεν είναι επιβράβευση, αλλά αναγκαιότητα για να διατηρηθούν οι καλές σχέσεις με το ΔΝΤ, που θα αποτελεί και τον μόνο σίγουρο χρηματοδότη της χώρας από την 1/1/15.
Σε σχέση, τέλος, με το αν αυτή η χρηματοδότηση θα είναι και η μόνη από τον επίσημο τομέα (όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται στα κρατικά δάνεια οι εταίροι και το Ταμείο) αυτό δεν μπορεί ακόμα να το εγγυηθεί κανείς.
Για να χρησιμοποιηθούν, πάντως, τα υπόλοιπα του ΤΧΣ, η απάντηση της ΕΚΤ είναι μέχρι στιγμής κάθετα αρνητική.
real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου