Μομφή: από τη Βουλή στον λαό...

Και σήμερα (για δεύτερη φορά μετά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου) επιβάλλεται αστυνομικός δακτύλιος στο κέντρο της Αθήνας, ώστε να...
ματαιωθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις με αφορμή το Eurogroup.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Βουλή μετατρέπεται από θεσμός της λαϊκής κυριαρχίας σε διακοσμητικό όργανο. Κατά την περίοδο του Μνημονίου συνιστά κανονικότητα το γεγονός να υποκαθίσταται ή και να παρακάμπτεται η Βουλή. Άλλοτε με την καταχρηστική εφαρμογή ΠΝΠ. Άλλοτε με την κραυγαλέα αποσιώπηση κρίσιμων συμφωνιών, όπως η δανειακή σύμβαση. Άλλοτε με τη συρρίκνωση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών σε μονοήμερη συζήτηση, με αποτέλεσμα βουλευτές να ψηφίζουν αδιάβαστοι τα Μνημόνια. Άλλοτε με την κατάθεση άσχετων τροπολογιών στα νομοσχέδια. Άλλοτε με την κωλυσιεργία στην προώθηση πολιτικών - νομοθετικών πρωτοβουλιών της αντιπολίτευσης, όπως συνέβη με το κουκούλωμα της λίστας Λαγκάρντ και τις πολιτικές ευθύνες για την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο. Και κατά κανόνα με τους υπουργούς και τον πρωθυπουργό να «δραπετεύουν» από τη Βουλή αρνούμενοι να απαντήσουν σε κρίσιμες ερωτήσεις της αντιπολίτευσης. Πρόκειται για συμπτώματα απαξίωσης της πολιτικής, των θεσμών και της δημοκρατίας.

Θα περίμενε κανείς ο πρωθυπουργός να παρευρεθεί στη Βουλή και να δώσει το πολιτικό στίγμα της «ανάπτυξης που έρχεται»! Αντιθέτως, ο Σαμαράς κρύφτηκε πίσω από τον Βενιζέλο, άφησε έκθετους τον Στουρνάρα και τον Σταμάτη (για τη δήλωσή του στο θέμα της μομφής) και φυγομάχησε μπροστά στον ελληνικό λαό.

Η πολιτική πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόταση μομφής κατά του Στουρνάρα και την αναγκαστική πρόταση μομφής κατά του προέδρου της Βουλής, πέτυχε να θέσει στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης το πρόβλημα ευτελισμού της δημοκρατικής λειτουργίας, τον αυταρχισμό που απλώνεται μέσα και έξω από τη Βουλή. Προχθές με το ιταμό ύφος Βενιζέλου και την επιμονή Μεϊμαράκη να θέσει προκαταβολικά και χωρίς συζήτηση υπό την κρίση της Βουλής την πρόταση για μομφή, που συνταγματικά αποτελεί κορυφαίο δικαίωμα της μειοψηφίας.

Και σήμερα (για δεύτερη φορά μετά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου) επιβάλλεται αστυνομικός δακτύλιος στο κέντρο της Αθήνας, ώστε να ματαιωθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις με αφορμή το Eurogroup. Αυτό το καθεστώς απαγορεύσεων επιχειρεί να σπάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα και έξω από τη Βουλή. Η πρόταση μομφής και οι κινητοποιήσεις αποτελούν νόμιμα εργαλεία υπεράσπισης της δημοκρατίας και αντίστασης στον μνημονιακό ολοκληρωτισμό.

Από την Κυριακή το ριζοσπαστικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ -θεσμικά και κινηματικά- αποκτά ισχυρότερο και ευκρινέστερο σήμα. Δεν πρόκειται για «προεκλογικό θέατρο», όπως έσπευσαν διάφοροι να μιλήσουν ευτελιστικά. Πρόκειται για πολιτική πρωτοβουλία με στόχο να επανέλθει στον δημόσιο χώρο η πραγματική κοινωνική ατζέντα, χωρίς τη λογοκριτική και παραπλανητική διαμεσολάβηση της τηλεοπτικής διαπλοκής. Καθώς μάλιστα αυτή η νέα πραγματικότητα θα αποκτήσει νέα διάσταση μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, που θα σηματοδοτήσει τη λαϊκή αξίωση για δημοκρατική ανατροπή. Αυτή τη λαϊκή μομφή κανείς Βενιζέλος, κανείς Σαμαράς και κανείς Μεϊμαράκης δεν μπορεί να αποκλείσει...
avgi.gr