Μακιαβελισμού το ανάγνωσμα...

 
"Κοφτές φράσεις, γλωσσική ωμότητα, συνωμοτικό ύφος στο ημίφως κτλ"... 
Ο κ. Τάκης Μπαλτάκος και ο κ. Ηλίας Κασιδιάρης. Το κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. και το κορυφαίο στέλεχος της «Αυγής» (όπως κι αν την πείτε, χρυσή ή...
εθνική, μαύρη μένει).
Ο γενικός γραμματέας της συγκυβέρνησης, προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού, και ο υπαρχηγός του κ. Μιχαλολιάκου. Κουβεντιάζουν. Σαν φίλοι από τα παλιά. Σαν άνθρωποι που μοιράζονται τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες αξίες, την ίδια άποψη για τον «μεγαλοαστό» πρωθυπουργό με τη λαθεμένη εκτίμηση των πραγμάτων· για τους υπουργούς Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, που σηκώνουν λέει το τηλέφωνο και δίνουν γραμμή· για την εισαγγελέα που «δεν έχει κανένα στοιχείο». Και σαν άνθρωποι που, ως μέτοχοι της παλαιάς κουλτούρας της χαφιεδοσύνης, έχουν φακέλους, όπου σημειώνουν ποια είναι θεούσα, ώστε να τη μανιπουλάρουν με τον σωστό χριστιανικό τρόπο. Ή ποια η κομματική προτίμηση κάθε δικαστικού, ώστε να τον προβοκάρουν αν είναι του αντίπαλου στρατοπέδου, ή να του τάξουν τους γνωστούς επιτραχηλιοφόρους λαγωούς αν είναι «της παράταξης».

Λίγες μέρες πριν ο κ. Μπαλτάκος ήταν ξανά πρωταγωνιστής. Εισάγοντάς μας στο βασίλειο των ιδεών του με τη δήλωση «εγώ αντικομμουνιστής γεννήθηκα, αντικομμουνιστής θα πεθάνω», είχε ξεκαθαρίσει (εις πείσμα του ΠΑΣΟΚ και της βενιζελογενούς αυταπάτης του) ότι πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Οτι δηλαδή θα επανέλθει προς ψήφιση η τρομοκρατική διάταξη που προβλέπει την άμεση απέλαση όσων αλλοδαπών αδυνατούν να αποδείξουν ότι τους χτύπησαν αστυνομικοί ή λιμενικοί. Μία διάταξη που είχε αποσυρθεί για να φανεί ότι κάπως ακούγεται και η φωνή του κατά τα λοιπά συγκυβερνώντος ΠΑΣΟΚ· λίγο περισσότερο δηλαδή απ’ όσο ακουγόταν η της ΔΗΜΑΡ, όταν συγκυβερνούσε.

Τούτη τη φορά ο κ. Μπαλτάκος είναι βιντεοσκοπημένος πρωταγωνιστής ενός μονόπρακτου με συμπρωταγωνιστή τον κ. Κασιδιάρη. Κοφτές φράσεις, γλωσσική ωμότητα, συνωμοτικό ύφος στο ημίφως κτλ. Κατάφεραν άραγε να παγιδεύσουν οι χρυσαυγίτες κοτζάμ γενικό γραμματέα της κυβέρνησης που έχει δώσει λόγους να θεωρείται ξεσκολισμένος και όχι απονήρευτος, μπασμένος και όχι πτωχός τω πνεύματι; Ολα είναι πιθανά στον ωραίο κόσμο μιας ακροδεξιάς με πολλά πρόσωπα, πολλά προσωπεία και πολλούς συνιδιοκτήτες· άλλους φανερούς, όπως ο κ. Κασιδιάρης, και άλλους κρυφούς – ολίγον κρυφούς, όπως ο κ. Μπαλτάκος, ο κ. Βορίδης, ο κ. Γεωργιάδης, ή ελαφώς περισσότερο, όπως ουκ ολίγοι άλλοι στην περιοχή τους.

Μακιαβελισμός Νο 1, λοιπόν, η παγίδευση του κ. Μπαλτάκου από οικείους του. Μακιαβελισμός Νο 2 το παιχνίδι του κ. Γενικού με τη Χ.Α., στο πλαίσιο του οποίου κάρφωσε τον πρωθυπουργό. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τα είπε για να ξεμπερδεύει. Οι της Ν.Δ., ταραγμένοι, επινόησαν την εξήγηση πως «είχε προσωπική ατζέντα», λες και ο κ. Μπαλτάκος σχεδίαζε να κατέβει για περιφερειάρχης ή να ιδρύσει κόμμα. Θολά νερά και ρυπαρά, όπως και να ’χει. Ο,τι πρέπει για τον χρυσαυγίτικο μύλο.

Παντελής Μπουκάλας