είναι οι πιο γνήσιοι Ελληνες, ενώ όλους τους άλλους τούς θεωρούν προδότες.
Ενα από τα ερωτηματικά του ρευστού πολιτικού σκηνικού είναι το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Βέβαια, τόσο ο πρόεδρος όσο και αρκετά στελέχη των ΑΝ.ΕΛΛ. είναι γνωστά πρόσωπα με εξίσου γνωστή πολιτική διαδρομή. Αλλά ούτε το άθροισμα των προσώπων αυτών ούτε η μέχρι σήμερα πορεία των ΑΝ.ΕΛΛ. προσφέρουν ασφαλή στοιχεία για τη συνεκτική ουσία αυτού του νεόκοπου πολιτικού μορφώματος που προήλθε από τη Νέα Δημοκρατία και τη Δεξιά, αλλά έχει εγκατασταθεί στο συνεπές «αντιμνημονιακό» στρατόπεδο, ρίχνοντας κλεφτές ματιές πότε προς τη Χρυσή Αυγή και πότε προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η πολιτική βιογραφία του Πάνου Καμμένου επίσης δεν είναι διαφωτιστική. Κυνηγός αριστερών κεφαλών, πολέμιος του ΠΑΣΟΚ το οποίο θεωρούσε άντρο τρομοκρατών, μαθητής του προπαγανδιστή της χούντας Γεωργαλά και πεισμένος νεοφιλελεύθερος, οπαδός των «αποκρατικοποιήσεων» μέχρι πριν από λίγα χρόνια, έχει ήδη μεταμορφωθεί σε φανατικό πολέμιο της «Νέας Τάξης Πραγμάτων», ό,τι κι αν αυτό σημαίνει στο μυαλό του.
Εξίσου θολή παραμένει η εικόνα των ηγετικών στελεχών του κόμματος. Οι περισσότεροι προέρχονταν από τη συντηρητική παράταξη, από την οποία διαχώρισαν τη θέση τους κάτω από την πίεση της ψήφισης των Μνημονίων. Ομως για ορισμένους αυτή η διάρρηξη των σχέσεων υπήρξε προσωρινή. Κάποιοι επέστρεψαν στη Νέα Δημοκρατία, ενώ άλλοι έκαναν ένα τρίτο, δικό τους πολιτικό σχήμα.
Οπαδοί ενός κατώτερου αρχηγού
Αλλά τα κόμματα δεν είναι μόνο η ηγετική τους ομάδα ή ο αρχηγός τους, όσο κι αν αυτός είναι ο αδιαφιλονίκητος «δημιουργός» και το σημείο αναφοράς για όλους. Για το πώς σκέφτονται τα μέλη του κόμματος είναι εξαιρετικά διαφωτιστικός ο διάλογος που αναπτύχθηκε στο Συνέδριο των ΑΝ.ΕΛΛ., το οποίο συγκλήθηκε πέρσι τον Απρίλιο, ένα χρόνο μετά την ίδρυση του κόμματος. Οι εργασίες του συνεδρίου (27 και 28.4.2013) μεταδόθηκαν διαδικτυακά και έτσι διαθέτουμε μια πλήρη εικόνα για τις απόψεις που κυριαρχούν στο στελεχιακό δυναμικό των ΑΝ.ΕΛΛ. Οι συζητήσεις διεξήχθησαν σε μια κεντρική και δύο βοηθητικές αίθουσες, ενώ συνέβη και το παράδοξο να προηγηθεί η εκλογή του προέδρου -που πραγματοποιήθηκε την πρώτη μέρα- από τη συζήτηση για το πρόγραμμα του κόμματος – που διεξήχθη τη δεύτερη.
Προηγήθηκαν οι χαιρετισμοί των βουλευτών του κόμματος («κίνημα» το ονόμαζαν οι περισσότεροι), οι οποίοι έδωσαν και τον τόνο στις ομιλίες όσων ακολούθησαν.
Κοινός τόπος, η καταγγελία όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων και η αποθέωση του αρχηγού. «Είμαστε οι μόνοι απέναντι στους εθνικούς μειοδότες και τους ανεπαρκείς αντιμνημονιακούς», θα διακηρύξει η Ραχήλ Μακρή (βουλευτίνα Κοζάνης). «Ο Πάνος Καμμένος είναι ο άνθρωπος που θα πρωτοστατήσει στους αγώνες ενάντια στους κατακτητές και τους εγχώριους συνεργάτες τους. Ενας ηγέτης που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στους πολιτικούς φεουδάρχες. Είμαστε περήφανοι για σένα, Πάνο Καμμένο! Είμαστε περήφανοι που είμαστε χριστιανοί. Είμαστε περήφανοι που είμαστε πάνω απ’ όλα Ελληνες».
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο το κείμενο του ΙΟΥ ("Εφημερίδα των Συντακτών")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου