Κωνσταντίνος Ελευθεριάδης
Αυτό που με εξέπληξε ακούγοντας το παραληρηματικό υβρίδιο των Βερύκιου και Σταυρόπουλου δεν είναι τόσο η αθεράπευτη ομοφοβία τους όσο η διαπίστωση ότι η...
ελληνική δημόσια σφαίρα δείχνει να μη θέλει να αλλάξει και εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την ομοφυλοφιλία ως κάτι κακό (με την πιο κοινή του όρου έννοια).
Και τι δεν ειπώθηκε σε αυτήν τη δεκαπεντάλεπτη λογοδιάρροια - μέχρι και αναφορά στους Ναζί έγινε! Υπενθυμίζω πως αφορμή ήταν η δήλωση του Αυγούστου Κορτώ ότι δε θα πολιτευτεί με το συνδυασμό του Σ. Θεοδωράκη στις ευρωεκλογές. «Μένω αφοσιωμένος στον άντρα μου και στα βιβλία μου», δήλωσε ο νεαρός συγγραφέας.
Θα σταθώ σε κάποια ζητήματα που θεωρώ άξια ενδιαφέροντος και σχετίζονται με το πώς αντιμετώπισαν αυτήν τη δήλωση οι εν λόγω «δημοσιογράφοι», αναπαράγοντας χυδαία στερεότυπα στην ελληνική δημόσια σφαίρα:
1. Ένα από τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα μοτίβα ήταν η εμμονή με τη «δικτατορία των γκέι», άποψη που παρατηρείται τέσσερις φορές σε όλο το διάλογο. Πρωτοακούγεται με σχετικά ήπιο τόνο, «Η μειονότητα των γκέι κυριαρχεί [...] Kάνουν αντεπίθεση», για να κλιμακωθεί δέκα λεπτά αργότερα, «Υπάρχει μεγάλη, τεράστια δικτατορία των γκέι» (λες και μπορεί να υπάρξει μικρή ή μεγάλη δικτατορία), και να καταλήξει να μετασχηματιστεί ακόμη και σε «μασονία» (!!!).
2. Η σύζευξη σεξισμού και ομοφοβίας δεν έλειψε φυσικά: ο Βερύκιος ξεκινά αποκαλώντας τον Αύγουστο Κορτώ «Αυγουστίνα» και «Παρθενοπόπη», για να κλιμακώσει λίγα λεπτά αργότερα το μισογύνικο ξέσπασμά του λέγοντας ότι οι γκέι «δεν έχουν θηλυκό κορμί, αλλά θηλυκό μυαλό, το οποίο γεννάει σατανάδες» και ότι «είναι να μην πέσεις [στα χέρια τους]».
3. Οι γκέι «προκαλούν» και «περνάν τα μηνύματα που θέλουν» (οι στρέιτ πάλι, όχι… Είναι θύματα της δικτατορίας, είπαμε, συγγνώμη).
4. «Ε, ρε, Χρυσή Αυγή που τους χρειάζεται», λένε με καμάρι και γελούν.
Ο λόγος τους φυσικά είναι ολοκληρωτικά ασυνεπής και ασυνεχής, δείγμα της υβριστικής τους διάθεσης και της έλλειψης οποιασδήποτε σοβαρής ηθικής επιχειρηματολογίας. Ενώ αρχικά παραδέχονται ότι χαίρονται που στην ελληνική κοινωνία οι γκέι πλέον μπορούν να λένε δημόσια ότι έχουν άντρες (που ακόμη κι αυτό το κομμάτι της δήλωσης λογοκρίθηκε από την τηλεόραση του ΣΚΑΪ), το λογύδριο καταλήγει να εξισώνει αυτήν την υποτιθέμενη κατάκτηση της ελληνικής κοινωνίας με δικτατορία.
Τα 15 λεπτά που αυτά τα αρσενικά (γιατί ως τέτοια εμφανίστηκαν) αφιέρωσαν στη δήλωση του Κορτώ κατάφεραν να κάνουν το εξής: να εντάξουν αποσπασματικά στη δημόσια σφαίρα αυτό που κατά τα άλλα θεωρείται ιδιωτικό, δηλαδή τη σχέση ενός άντρα με έναν άλλον, και με μεγάλο θράσος να υπενθυμίσουν τη νόρμα (που οι ίδιοι αναπαράγουν) ότι το σεξουαλικά διαφορετικό θα παραμείνει για πολύ καιρό ακόμη θέμα χλευασμού, εκχυδαϊσμού, αποτροπιασμού πολλές φορές• συναισθήματα που πηγάζουν από μία ανυπέρβλητη μισογύνικη ομοφοβία (ή ετεροσεξισμό, όπως αποκαλείται τελευταία), που έρχεται κάθε λίγο και λιγάκι στο προσκήνιο για να τονίσει και να ενδυναμώσει τα προνόμια του να είσαι στρέιτ άντρας στην Ελλάδα του τώρα.
Ο Κ. Ελευθεριάδης είναι Ερευνητής Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών στο European University Institute.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου