Διάνα έκανε η Αριστερά της ΕΕ, αποφασίζοντας να προβάλει ως υποψήφιό της για την προεδρία της Κομισιόν στις ευρωεκλογές του Μαΐου τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν υπάρχει φυσικά ούτε...
μία περίπτωση στο εκατομμύριο να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν ο Τσίπρας, δεδομένου ότι τα αριστερά ευρωπαϊκά κόμματα είναι άκρως αμφίβολο αν θα πιάσουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ποσοστό που να υπερβαίνει το... 5%!
Δεν είναι λοιπόν αυτό το θέμα. Το ουσιώδες για τους Ευρωπαίους αριστερούς, οι οποίοι προέρχονται από κάποτε κραταιά κομμουνιστικά κόμματα και σήμερα συσπειρώνονται σε οργανώσεις, ομάδες ή κόμματα άκρως περιορισμένης εκλογικής απήχησης, είναι ότι μέσω της προβολής του Αλέξη Τσίπρα μπορούν να συγκαλύψουν την εικόνα ερειπίων του παρελθόντος που συνοδεύει πολιτικά τα περισσότερα από τα κόμματα αυτά. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο νεανικό, γελαστό πρόσωπο του Τσίπρα, που φυσικά παίζει και αυτό τον προπαγανδιστικό ρόλο του. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά εδραιώνεται στις συνειδήσεις των Ευρωπαίων ως η επόμενη κυβέρνηση της Ελλάδας.
Επομένως οι αριστεροί όλης της Ευρώπης μπορούν μέσω της αναμενόμενης ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα της Ελλάδας στις ευρωεκλογές να αποδείξουν στους ψηφοφόρους τους ότι στον σημερινό κόσμο μπορεί και η Αριστερά να νικήσει στις εκλογές, όσο χαμηλό ποσοστό και αν έχουν τα αριστερά κόμματα! Το γεγονός μάλιστα ότι πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε πάρει παρά μόνο 4,7% στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και τώρα κινείται στο ύψος του 30% λειτουργεί τρομερά ανυψωτικά για το ηθικό των Ευρωπαίων αριστερών, που θα ονειρεύονται μια τέτοια εκλογική έκρηξη και για τα δικά τους κόμματα!
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ γίνονται οι ενσαρκωτές των ονείρων της ευρωπαϊκής Αριστεράς! Οσο παράδοξο και αν ακούγεται αυτό, ο Τσίπρας δίνει με την υποψηφιότητά του στην Αριστερά της ΕΕ πολύ περισσότερα από όσα παίρνει από αυτήν. Δεν παίρνει όμως και λίγα. Κάθε άλλο. Το να προσβλέπει όλη η Αριστερά της Ευρώπης με λαχτάρα σε νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, το να επαινούν τον Τσίπρα όλοι οι προοδευτικοί διανοούμενοι της Ευρώπης και των ΗΠΑ που διακατέχονται από αριστερή σε κάποιο βαθμό ιδεολογία είναι σίγουρα πολύ μεγάλη υπόθεση.
Το να δημιουργούν τα συντρίμμια, έστω, της Αριστεράς στην Ιταλία... «Λίστα Τσίπρα (!)» για τις ευρωεκλογές, έχοντας τη βαθιά πεποίθηση ότι με αυτόν τον τρόπο θα πάρουν περισσότερες ψήφους σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα όπως είναι η Ιταλία σίγουρα είναι μεγάλη υπηρεσία του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωπαϊκή Αριστερά αλλά και μεγάλη προσωπική τιμή για τον Αλέξη Τσίπρα. Φαντάζεστε κάποιο δεξιό κόμμα σε ευρωπαϊκή χώρα να κατέβαινε στις ευρωεκλογές με την ονομασία... «Λίστα Σαμαρά» τι «μαύρο» θα έτρωγε; Αν μάλιστα οι κάλπες επιβεβαιώσουν στις 25 Μαΐου τις δημοσκοπήσεις και τις εκτιμήσεις για το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, τότε ο Αλέξης Τσίπρας δικαίως θα εδραιωθεί ως το πρώτο όνομα της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Μέχρι και οι Γερμανοί πάντως εντυπωσιάστηκαν βαθύτατα από την απήχηση του Τσίπρα στην Ιταλία και γενίκευσαν την αντιπαλότητά τους προς το πρόσωπό του. «Ο Τσίπρας ενθουσιάζει την Αριστερά της Ιταλίας» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της δεξιάς γερμανικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Διάχυτη η εχθρότητα στον υπότιτλο: «Το κόμμα του θέλει αντιγερμανικό εκλογικό αγώνα στην ΕΕ»! Πολύ χαρακτηριστική η αρχή του ρεπορτάζ αυτού: «Ο Ελληνας πολιτικός Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να κάνει το κόμμα διαμαρτυρίας ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου ηγείται, αρχή ενός ευρωπαϊκού κινήματος εναντίον της πολιτικής λιτότητας και εναντίον της καγκελαρίου της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ»!
Δικαίως απολαμβάνει τις πολιτικές του δάφνες ο Αλέξης Τσίπρας, με τις οποίες κανένας άλλος Ελληνας πολιτικός δεν έχει στεφθεί ποτέ. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι καθόλου δεν χαροποιεί τους Ελληνες αριστερούς αυτός ο συναγελασμός του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τους αριστερούς της ΕΕ. Ο λόγος είναι ότι όλοι αυτοί οι Ευρωπαίοι αριστεροί είναι πολύ δεξιότερα πολιτικά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα κόμματά τους περιμένουν πώς και τι να κληθούν από τους σοσιαλδημοκράτες ή ακόμη και από τους δεξιούς να συμμετάσχουν ως... «τσόντα» σε οποιαδήποτε κυβέρνηση τους θελήσει και τρέχουν σαν «σκυλάκια με τη γλώσσα έξω» να ανταποκριθούν αμέσως, αν υπάρξει τέτοια πρόσκληση, χωρίς ποτέ να βάζουν οποιονδήποτε όρο!
Οι Ελληνες αριστεροί δεν θα ήθελαν βέβαια να δουν ποτέ τον ΣΥΡΙΖΑ να τους αντιγράφει, πράγμα που εξηγεί την επιφυλακτικότητά τους...
Γ. Δελαστίκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου