Γιατί δεν "πεθαίνει" η ΕΡΤ...

Λένε ότι ο δολοφόνος γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος. Δεν ξέρω αν συμβαίνει πάντα, όμως στην περίπτωση του προμελετημένου "ξαφνικού θανάτου" της ΕΡΤ συνέβη. Με κάποια καθυστέρηση, αλλά συνέβη. Έξι μήνες μετά το έγκλημα, οι ...
ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί ξαναγύρισαν στον τόπο του «εγκλήματος». Γράφει ο Ειδικός συνεργάτης Μάξιμος Γ. Αλιμπέρτης



Στο διάστημα αυτό, κόπηκε το σήμα της ΕΡΤ αλλά τελικά δεν πέθανε. Διώχθηκαν οι εργαζόμενοί της, αλλά αυτοί συνέχισαν, και συνεχίζουν με αξιοθαύμαστη περηφάνια να μας στέλνουν ακόμα μια διαφορετική από την κυρίαρχη ραδιοτηλεοπτική ενημέρωση. Κόπηκαν πολλές παροχές στο Ραδιομέγαρο και άλλα κτίρια της ΕΡΤ, αλλά κάθε μέρα το πρόγραμμα ήταν και είναι στον «αέρα».

Η κυβέρνηση «έριξε» το δορυφόρο που έστελνε το πρόγραμμα στους θεατές, αλλά συνέχισε από τις συχνότητες ενός άλλου δορυφόρου. Κατελήφθη από αστυνομικές δυνάμεις το Ραδιομέγαρο και πάλι η ΕΡΤ δεν πέθανε, το δελτίο συνέχισε να βγαίνει από το δρόμο. Έφυγε από το δρόμο και συνεχίζει από τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις και δρόμους της Ελλάδας. Σταμάτησε η καταβολή των αποζημιώσεων, αλλά το πείραμα δεν σταματάει. Οι περισσότεροι Έλληνες απορημένοι, πολλοί σαστισμένοι, σίγουρα
κάποιοι «σκασμένοι» (απʼ το κακό τους), αναρωτιούνται: Μα γιατί δεν πεθαίνει;

Σίγουρα είναι η αγάπη των ανθρώπων της ΕΡΤ για τη δουλειά τους, αλλά και ο επαγγελματισμός τους ανάμεσα στους λόγους που η αυτή δεν πεθαίνει. Όμως όπως λέει ο ποιητής ' είναι κάτι πιο πολύ που 'λερώνει' τους νεοφιλελεύθερους και τους νεοσυντηρητικούς, εντός, αλλά σε πολλές περιπτώσεις και εκτός της χώρας. Καιρός λοιπόν να τους πούμε το μυστικό. Άλλωστε η ΕΡΤ δεν κινδυνεύει απʼ αυτή την αποκάλυψη, αφού έτσι κι αλλιώς οι «εκτελεστές» της δεν μπορούν να τη «σκοτώσουν».

Ο λόγος για τον οποίον η ΕΡΤ δεν πεθαίνει είναι ο ίδιος λόγος που επειδή δεν υπάρχει, κάνει ευάλωτη και θνησιγενή κάθε κερδοσκοπική (με οικονομικούς ή πολιτικούς όρους) επιχείρηση και κάθε μερκαντιλιστική οικονομία, που προσπαθεί να επικρατήσει χωρίς να στηρίζεται στην αφοσίωση των εργαζομένων της. Είναι ο λόγος που αναζητούν εναγωνίως όλοι οι γκουρού των «αγορών» εργασίας, πληρώνοντας αδρά για αμέτρητα ερευνητικά προγράμματα.

Ο λόγος που η ΕΡΤ δεν πεθαίνει είναι η αφοσίωση των απολυμένων εργαζομένων στους σκοπούς της ύπαρξης και της συνέχειά του πειράματος, είναι η προσωπική ταύτιση με το εγχείρημα. Και ξέρετε, αγαπητοί νεοφιλελεύθεροι, γιατί; Γιατί αυτό που βλέπουν οι θεατές στην οθόνη τους είναι αποτέλεσμα της δικής τους ελεύθερης επιλογής. Γιατί είναι η ταυτότητά τους, γιατί μέσα από αυτό το αποτέλεσμα θέλουν να δείξουν τον καλλίτερο εαυτό τους. Γιατί δεν υπολογίζουν κούραση, αποστάσεις, έξοδα και την προσωρινή απώλεια των δικών τους, προκειμένου να δώσουν αυτόν τον καλλίτερο εαυτό, το αποτέλεσμα που θα εκφράζει τις καλλίτερες ικανότητές τους, τις πιο καλλιεργημένες γνώσεις, τα πιο ευγενή κίνητρά τους.

Επειδή μάλλον δεν καταλαβαίνετε τι θέλω να σας πω αγαπητοί μερκελιστές και πρώην θαυμαστές της Θάτσερ, θα σας το πω σε μια γλώσσα που σας είναι γνωστή. Η ΕΡΤ δεν πεθαίνει γιατί ό,τι κάνουν οι απολυμένοι εργαζόμενοί της δεν το κάνουν για λεφτά. Ξέρω πως δυσκολεύεστε να το πιστέψετε. Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια. Η ΕΡΤ δεν πεθαίνει γιατί οι απολυμένοι εργαζόμενοί της έχουν ένα σκοπό που είναι ανώτερος από το χρήμα ή άλλες υλικές ανταμοιβές.

Είναι ένας σκοπός ηθικός (εξωοικονομικός αν δεν καταλαβαίνετε και πάλι τι θέλω να πω). Είναι η αγωνία για δημοκρατική ενημέρωση, για ακηδεμόνευτη, από τις σκοπιμότητες των εκάστοτε πολιτικών επιτρόπων, ροή «ειδήσεων». Είναι ο αγώνας να συνεχιστεί η ενημέρωση χωρίς μαύρες λίστες ανεπιθύμητων στα στούντιο καλεσμένων, χωρίς γκρίζες και απαγορευμένες ζώνες θεμάτων όπως οι αυτοκτονίες, η φτώχεια, η ανεργία, τα ναζιστικά εγκλήματα και πολλά άλλα.

Είναι η αγωνία να συνεχιστεί η ενημέρωση χωρίς το φόβο της επίπληξης, των διακρίσεων, της απομόνωσης σε κάποιες αποθήκες εξαιτίας των πολιτικών συρματοπλεγμάτων που δεκαετίες είχαν ορθώσει οι συνοδοιπόροι σας στην «ενημέρωση». Είναι η ακαταμάχητη δύναμη για προσωπική και επαγγελματική αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Ίσως τώρα, αγαπητοί λάτρεις της αγοράς, αρχίζετε να καταλαβαίνετε. Ξέρω αδυνατείτε να πιστέψετε, κι ας το διακηρύσσετε υποκριτικά σε δημόσιες τελετές, πανηγυρικούς και άλλες επισημότητες, ότι υπάρχει ανώτερο κίνητρο από το προσωπικό οικονομικό συμφέρον. Κι όμως τα ηθικά κίνητρα είναι εκείνα από τα οποία πήγασε και πηγάζει κάθε πράξη ελευθερίας στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν.

Είναι εκείνα τα κίνητρα πίσω από τα οποία κρύβεται η αντίσταση, με κόστος ακόμα καμιά φορά και τη ζωή, σε όποιον απειλεί την αξιοπρέπεια και την ελευθερία σε αμέτρητες καθημερινές περιπτώσεις. Εσείς δεν θα το κάνατε, είστε «ορθολογιστές», όμως χιλιάδες απλοί άνθρωποι τολμούν και το κάνουν. Και είναι εκείνα τα κίνητρα από τα οποία προέρχονται οι δημοκρατικές κατακτήσεις, οι πλέον στοιχειώδεις ελευθερίες, ακόμα και η αντίσταση απέναντι σε δικτάτορες και κατακτητές.

Ξέρω ότι κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με τον πυρήνα της ιδεολογίας σας. Πιστεύετε πως όταν κάποιος δεν δουλεύει για το προσωπικό του οικονομικό όφελος, δεν δείχνει ενδιαφέρον, τεμπελιάζει, κοιτάζοντας πως θα ωφεληθεί χωρίς να κουραστεί. Πολλοί κόντεψαν να σας πιστέψουν. Δυστυχώς όμως η εξέλιξη των πραγμάτων στην ΕΡΤ σας διέψευσε. Απόδειξη ότι δεν μπορείτε να σκοτώσετε την ΕΡΤ.

Το γεγονός ότι η ΕΡΤ δεν μπορεί να πεθάνει, είναι η απόδειξη ότι έχει πεθάνει η δική σας ιδεολογία. Ο μόνος χώρος που σας έμεινε, αγαπητές σκιές του παρελθόντος, να ψάξετε για απόδειξη της δικής σας ιδεολογίας είναι το μόρφωμα «ΔΤ» που φτιάξατε. Ακριβώς επειδή έχετε πεθάνει ιδεολογικά, ωσάν άλλα ζόμπι, μόνο προκαλώντας φόβο μπορείτε να συνεχίσετε να ψάχνετε αποδείξεις της υπεροχής σας. Υπάρχει όμως, όπως έλεγε ο Μπρεχτ, ένα μικρό πρόβλημα. Υπάρχει η ΕΡΤ...
Του Μάξιμου Γ. Αλιμπέρτη
tvxs.gr