Χειρότεροι οι γερμανοτσολιάδες...

Οι συνεχείς νομοθετικές αλλαγές έχουν οδηγήσει τη χώρα σ' έναν πρωτοφανή εργασιακό μεσαίωνα το τελευταίο διάστημα. Η εγχώρια πολιτική τάξη εγκαλεί μονίμως την τρόικα ως...
ηθικό αυτουργό και υποκινητή αυτών των νομικών εκτρωμάτων. Ομως, η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Ο επίτροπος της Ε.Ε. Ολι Ρεν, απαντώντας σε ερώτηση του Ελληνα ευρωβουλευτή Ν. Χουντή, ξεκαθάρισε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι
ο εργασιακός μεσαίωνας είναι αποτέλεσμα του εγχώριου κεφαλαίου και όχι απαίτηση της τρόικας. Είναι κάτι που η «Ε» έχει επισημάνει εδώ και δύο χρόνια.

Ανεξάρτητα από τις μύχιες προθέσεις του Ευρωπαίου αξιωματούχου, ο οποίος επιχείρησε να κρύψει όσο μπορεί τις δικές του ευθύνες για τον εφιάλτη που ζουν καθημερινά όχι μόνον όσοι καταφέρνουν να έχουν δουλειά, αλλά και οι άνεργοι αυτής της χώρας, η δήλωσή του έχει μεγάλη δόση αλήθειας.

Γιατί, ουκ ολίγες φορές μέχρι σήμερα, πίσω από την τρόικα έχουν κρυφτεί ποικίλα ελληνικά εργοδοτικά συμφέροντα για να πασάρουν ως απαίτηση των δανειστών δικές τους επιδιώξεις. Στο παρελθόν πολλοί είχαν «φωτογραφίσει» τέτοια συμφέροντα άλλοτε στον τουριστικό κλάδο, άλλοτε στον ΣΕΒ και άλλοτε στις τράπεζες. Πρόσφατα, με άρθρο της στην «Ε» η πρώην υπουργός Λ. Κατσέλη.

Αφορμή για την όλη συζήτηση στάθηκε ένα ακραίο περιστατικό εργοδοτικής ακρότητας ενός ξενοδόχου της Αίγινας, που με αγγελία του ζητούσε να προσλάβει καμαριέρες με αντιμίσθιο ένα πιάτο φαΐ και την παροχή στέγης! Η περίπτωση αυτή -όσο κι αν κάποιοι τη χαρακτηρίζουν υπερβολή και εξαίρεση- σκιαγραφεί την άκρατη επιθυμία των εργοδοτών για υπερεκμετάλλευση της εργασίας με κάθε τρόπο.

Η συγκεκριμένη υπόθεση συνιστά εν τοις πράγμασι μια μορφή άτυπης μαύρης εργασίας, αφού ούτε μισθό προβλέπει για τον εργαζόμενο ούτε ασφάλιση φυσικά. Και χαλάει από πάνω τη «σούπα» του υπουργείου Εργασίας, που ξεκίνησε πριν από λίγο καιρό σταυροφορία κατά της ανασφάλιστης εργασίας...

Η κυβέρνηση σχεδίαζε εδώ και καιρό αλλαγές στον εργασιακό νόμο για την κήρυξη απεργίας, ώστε να απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία των εγγεγραμμένων μελών ενός σωματείου. Πριν από περίπου ένα χρόνο, πολλοί σχολίασαν επίσης τους νομοθετικούς περιορισμούς στις αποζημιώσεις των απολυμένων υπαλλήλων, ως απαίτηση των τραπεζών.

Ο Ολι Ρεν έρχεται να αδειάσει πλήρως την ελληνική κυβέρνηση. Της καταλογίζει ευθέως ότι εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα και όχι το δημόσιο συμφέρον, που ψευδώς επικαλείται. Δεν αρνείται ωστόσο ότι η τρόικα συμμετέχει στο διάλογο με τις ελληνικές αρχές για τις αλλαγές στην αγορά εργασίας. Της παρέχει προφανώς το know how της μεγαλύτερης εργασιακής εκτροπής που γνώρισε ποτέ ευρωπαϊκή χώρα...
enet.gr