Το αόρατο χέρι του ελληνικού κράτους...

 

 

Είναι πολύ σπάνιες οι φορές που έχει κανείς τη δυνατότητα να δει από κοντά το αόρατο χέρι του κράτους να εκδηλώνεται. Αυτό ακριβώς συνέβη πριν από μερικές μέρες στην... Κομοτηνή. Στη διάρκεια επιστημονικού συνεδρίου για τη Συνθήκη της Λωζάνης, «κάποιος» απαγόρευσε παρασκηνιακά προγραμματισμένη ομιλία μειονοτικού δημοσιογράφου στη μητρική του γλώσσα! 

Το συνέδριο με τίτλο «Η Συνθήκη της Λωζάνης 90 χρόνια μετά» διοργανώθηκε στις 22 και 23 Νοεμβρίου από το ΕΛΙΑΜΕΠ και από το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας, το γνωστό εκπαιδευτικό πρόγραμμα των καθηγητριών Φραγκουδάκη – Δραγώνα, που τρέχει στη Θράκη εδώ και 15 χρόνια. Η διεξαγωγή του προκάλεσε την ήπια αντίδραση εθνικιστικών κύκλων.

Παρασκευή απόγευμα ολοκληρώθηκε κανονικά η πρώτη συνεδρία (για την εκπαίδευση της μειονότητας), σε μια αίθουσα κατάμεστη από «πλειονοτικούς» και «μειονοτικούς».

Στη δεύτερη συνεδρία, όμως, το αόρατο χέρι τους κράτους έκανε την εμφάνισή του. Η συζήτηση αφορούσε τη σαρία, τον ισλαμικό ιερό νόμο, ο οποίος αντίθετα με ό,τι συμβαίνει σε κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα (και στην Τουρκία) εφαρμόζεται, σε ό,τι αφορά τα ζητήματα οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου στη Θράκη για τους Έλληνες μουσουλμάνους.

Ανάμεσα στους ομιλητές θα ήταν και ο Εβρέν Δεδέ, μειονοτικός δημοσιογράφος του δίγλωσσου περιοδικού της Κομοτηνής «Αζινλίκτσα» (= Μειονότητα). Ο Δεδέ επρόκειτο να μιλήσει στα τουρκικά για τη σαρία. Γι’ αυτό το λόγο υπήρχε πρόνοια διερμηνείας και μοιράστηκαν στο κοινό τα ειδικά ακουστικά. Η διερμηνέας είχε ήδη προμηθευτεί το κείμενο της ομιλίας, με το κείμενο ανά παράγραφο στα τουρκικά και στα ελληνικά.

Αλλά αυτή η ομιλία δεν επρόκειτο να εκφωνηθεί ποτέ – τουλάχιστον στα τουρκικά. Η συνεδρία άργησε να αρχίσει, καθώς στο παρασκήνιο μαινόταν η παρασκηνιακή παρέμβαση του κράτους. «Κάποιος» απαγόρευσε στους διοργανωτές του συνεδρίου να αφήσουν τον Δεδέ να μιλήσει στη μητρική του γλώσσα. Η απαγόρευση τέθηκε υπό τη μορφή εκβιαστικού διλήμματος: Ή δεν θα γίνει ομιλία στα τουρκικά ή το συνέδριο διακόπτεται. Τόσο ωμά.

Αυτό προκύπτει και από τα όσα δημόσια είπε η κ. Δραγώνα: «Αναλαμβάνουμε και η κυρία Φραγκουδάκη και εγώ ολόκληρη την ευθύνη γι αυτή την αποτυχία. Είχαμε προβλέψει μετάφραση για να μιλήσει ο κ. Δεδέ. Ο κ. Δεδέ ήθελε να μιλήσει στα τουρκικά γιατί είναι Έλληνας πολίτης που είχε ζήσει όλη του τη ζωή στην Τουρκία και είχε δηλώσει αδυναμία να μιλήσει σε ένα επιστημονικό συνέδριο ελληνικά. Δεν μπόρεσε αυτό να έρθει σε πέρας. Είναι δική μας ευθύνη. Έπρεπε να βρούμε μια λύση να συνεχιστεί αυτή τη στιγμή αυτή η συνάντηση».

Δεν ακολούθηκε ούτε πανικός, ούτε φασαρία. Ο Δεδέ αποχώρησε. Η συνεδρία μπορούσε να ξεκινήσει. Το λόγο πήρε η Άννα Φραγκουδάκη, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, και συνδιοργανώτρια του συνεδρίου:

«Προέκυψε ένα πρόβλημα, το οποίο πριν σας το ανακοινώσω, δείχνει πόσο δύσκολα είναι τα θέματα που συζητάμε. Τα συζητήσαμε ως τώρα με πολλή σωφροσύνη όλοι κι αυτό είναι καλό πράγμα, και ο διάλογος είναι δύσκολος, πιο δύσκολος από το να φωνάζουμε όλοι...».

Απο το κοινό, ακούστηκε η φωνή του Μουσταφά Μουσταφά (μειονοτικός πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ): «Δεν είναι δύσκολα. Κάποιοι τα δυσκολεύουν... Πέστε μας ποιοι...»

Η Φραγκουδάκη δεν είπε. Αντ’αυτού εξήγησε: «Ο Αϊντίν Μποσταντζί που είναι δημοσιογράφος και συνεργάτης στην εφημερίδα Αζινλίκτσα, που σημαίνει μειονότητα, και είναι και δίγλωσση, θα μιλήσει στη θέση του κ. Εβρέν Δεδέ, θα διαβάσει τη μετάφραση στα ελληνικά...»

Το αόρατο χέρι

Ποιος όμως ήταν αυτός απαγόρευσε την ανάγνωση της ομιλίας στα τουρκικά; Οι δύο υπεύθυνοι του προγράμματος, Δραγώνα και Φραγκουδάκη, πήραν την ευθύνη πάνω τους. Οι παριστάμενοι αξιωματούχοι της ελληνικής κυβέρνησης δεν είπαν λέξη, προκαλώντας έτσι ζημιά στο πρόγραμμα το οποίο εδώ και 15 χρόνια τρέχει για την εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων και αφήνοντας τις δύο κυρίες να αναλάβουν αντ’ αυτών την ευθύνη.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του ThePressProject, η απαγόρευση προήλθε από το Υπουργείο Εξωτερικών. Ο άνθρωπος που παρενέβη και απείλησε με διακοπή του συνεδρίου ήταν ο κ. Νικόλαος Πιπερίγκος, πρέσβης και διευθυντής της Υπηρεσίας Πολιτικών Υποθέσεων Ξάνθης, ο οποίος ήταν παρών στο συνέδριο.
 

Για όσους δεν γνωρίζουν, η ΥΠΥΞ αποτελεί υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών. Τώρα, για το τι δουλειά έχει μια υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών εντός ελληνικού εδάφους την απάντηση τη δίνει ο προκάτοχος του κ. Πιπερίγκου, Αλέξης Αλεξανδρής σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Θράκη το Φεβρουάριο του 2013:
«Ο ρόλος μας εδώ δεν είναι πολιτικός αλλά καθαρά υπηρεσιακός, μεταφέροντας τις θέσεις του υπουργείου σε ξένους διπλωμάτες που επισκέπτονται την περιοχή γύρω από σημαντικά ζητήματα όπως είναι το μεταναστευτικό, οι ΕΟΖ, η δημιουργία των κάθετων οδικών αξόνων αλλά ακόμη και η Συνθήκη της Λωζάνης. Αν αποχωρήσουμε από εδώ, ποιος θα κάνει αυτή την δουλειά;»

Διαβάστε ολόκληρο το κέιμενο του  Νικόλα Λεοντόπουλου, ΕΔΩ...

πηγη thepressproject.gr