Για ένα σοβαρό ζήτημα που ΣΙΓΟΥΡΑ έχει ξεχάσει...
Στο μπλογκ Τσαλαπετεινός γράφτηκε η παρακάτω επιστολή.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 4 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2013
Ανοικτή Επιστολή
Κύριε Δένδια
Διαβάζοντας σήμερα τις ...
δηλώσεις σας στοCNN-«Έχουμε διατάξει μεγάλης κλίμακας έρευνα της υπηρεσίας εσωτερικών υποθέσεων της ελληνικής αστυνομίας. Επιτρέψτε μου να πω ότι θα είμαστε άτεγκτοι στον στόχο μας για την εκκαθάριση της ΕΛΑΣ» - καταλαβαίνω ότι είσαστε πολύ απασχολημένος αυτές τις μέρες. Ωστόσο το θέμα για το οποίο σας γράφω είναι σοβαρό.
Πρόκειται για την τύχη του Ουαλίντ Τάλεπ. Κατά πάσα πιθανότητα το όνομά του δε σας θυμίζει τίποτα αν και έχουν περάσει μόνο έντεκα μήνες από τη στιγμή που όλοι, εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας, είδαμε τόσο στο διαδίκτυο, όσο και στα ΜΜΕ μια φωτογραφία του. Ο Ουαλίντ Τάλεπ ήταν καθιστός με ακουμπισμένη την πλάτη του σε ένα δέντρο. Φορούσε ένα καφέ παντελόνι κι ένα πουλόβερ σκούρου πράσινου χρώματος.Γύρω του βρισκόταν τέσσερις άλλοι άνθρωποι, εκ των οποίων οι δύο φορούσαν πλαστικά γάντια μιας χρήσεων. Στη φωτογραφία δε φαίνονται τα πρόσωπά τους. Μόνο το πρόσωπο του Ουαλίντδιακρίνεται στο κέντρο. Είναι εμφανώςταλαιπωρημένος από τον πολύωρο βασανισμό στον οποίον τον υπέβαλλαν ο επί ενάμισι χρόνο εργοδότης του, ιδιοκτήτης φούρνου στη Σαλαμίνα, ο γιος του και δυο φίλοι τους.
Επειδή ίσως ακόμα και μετά από αυτές τις πληροφορίες που σας έδωσα παραπάνω, μπορεί να συνεχίζετε να μη θυμόσαστε την περίπτωση του Ουαλίντ Τάλεπ, θα προσθέσω μια λεπτομέρεια: είχε βρεθεί από περαστικούς δεμένος στο δέντρο με μια αλυσίδα στο λαιμό και σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, χρειάστηκε ειδικό μηχάνημα για να κοπεί ώστε να απελευθερωθεί ο άνθρωπος.Ξέρω ότι κάνω κατάχρηση του πολύτιμου χρόνου σας, μα θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από τη συνέντευξη του Τάλεπ που δημοσιεύτηκε εκείνες τις μέρες στην Αυγή.
“Αυτή θα είναι η τελευταία σου μέρα. Θα σε σκοτώσω, μου φωνάζει το αφεντικό...Στην αλυσίδα είχαν χώσει ένα ξύλο. Το έστριβαν σιγά-σιγά για να με πνίγει όλο και πιο πολύ. Συνέχιζαν να με βρίζουν και να με βαράνε με σανίδες και γκλοπ, ενώ κάποια στιγμή το αφεντικό βγάζει και όπλο. Μου λέει, θα σε θάψω εδώ. Σε έχω δέσει όπως δένουν τις καμήλες στην Αίγυπτο. Στην Αίγυπτο τις δένετε και από τη μύτη. Σε λίγο θα φύγω να φέρω και μια αλυσίδα να την περάσω από τη μύτη σου...” .
Αφού έγινε γνωστό το γεγονός, η αστυνομία συνέλαβε τους δράστες της αποτρόπαιης αυτής πράξης αλλά η δικαιοσύνη δεν τους έκρινε προφυλακιστέους κι έτσι αφέθηκαν ελεύθεροι. Μια ακόμα λεπτομέρεια της υπόθεσης, που όμως λόγω των ημερών που διανύουμε, κρίνω ότι είναι εξόχως επίκαιρη και μπαίνω στον πειρασμό να σας υπενθυμίσω: Σύμφωνα με μέλος της Αιγυπτιακής κοινότητας “όλοι οι υποστηριχτές και οι μάρτυρες”των θυτών ήταν από την εγκληματική οργάνωση της οποίας ο αρχηγός και κάποια ηγετικά στελέχη πολύ πρόσφατα προφυλακίστηκαν. Ο δε Τάλεπ, το θύμα, επειδή δεν είχε τα απαραίτητα έγραφα παραμονής στη χώρα μας, συνελήφθη και κινδύνεψε με απέλαση, η οποία προφανώς θα του στερούσε το δικαίωμα να παραβρεθεί στη δίκη των βασανιστών του. .
Δεν ξέρω αν έχοντας διαβάσει τότε τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του βασανισμού, αποφασίσατε να προτείνετε “για ανθρωπιστικούς λόγους” να μην κινηθεί καμία διαδικασία απέλασης εις βάρος του υπηκόου Αιγύπτου”, ή αν αναγκαστήκατε να το κάνετε λόγω της έντονης αντίδρασης της Αιγυπτιακής Κοινότητας και της Πρεσβείας της Αιγύπτου καθώς και από την οργή της κοινής γνώμης. Ελπίζω βέβαια πως ήταν το πρώτο.
Ο λόγος που σας γράφω σήμερα είναι για να σας ενημερώσω ότι όπως πληροφορήθηκα, η άδεια παραμονής του Τάλεμπ στη χώρα μας αφαιρέθηκε πριν από μερικές μέρες και βγήκε η απόφαση απέλασής του με υπογραφές όλων των εμπλεκομένων κρατικών υπηρεσιών. Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι -προφανώς από αμέλεια- δεν είχατε αποσαφηνίσει το διάστημα που θα είχε το δικαίωμα να παραμείνει στη χώρα μας, ή αν οι υφιαστάμενοί σας παράκουσαν τις σαφείς εντολές σας και με τις ενέργειές τους φτάσαμε σε αυτό το σημείο.
Επειδή φαντάζομαι ότι οι “ανθρωπιστικοί λόγοι”που υπαγόρευσαν την απόφασή σας πέρυσι τον Νοέμβριο δεν εξέλειπαν και επειδή η κατάθεση του θύματος στη δίκη των βασανιστών του είναι απολύτως απαραίτητη, σας παρακαλώ θερμά να πράξετε άμεσα τα δέοντα σε συνεννόηση με τους συναρμόδιους συναδέλφους υπουργούς σας Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, ώστε να μην απελαθεί ο Ουαλίντ Τάλεπ.
μετά τιμής
Έποψ ο Αττικός
υ.γ. Απέφυγα να περιλάβω στην επιστολή μου την φωτογραφία που περιέγραψα αναλυτικά πιο πάνω και προτίμησα μια άλλη του Τάλεπ γιατί μεταξύ των άλλων στη συνέντευξή του έλεγε: "Ξέρετε πόσο σκληρό είναι να σε βλέπουν στην τηλεόραση τα παιδιά σου χτυπημένο. Η μητέρα μου είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Έπαθε έμφραγμα μόλις πληροφορήθηκε το περιστατικό"
Μακάρι η παραπάνω επιστολή να διαδοθεί, και να υπάρξει λύση στο θέμα - άμεσα...
Άρης Δημοκίδης
Στο μπλογκ Τσαλαπετεινός γράφτηκε η παρακάτω επιστολή.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 4 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2013
Ανοικτή Επιστολή
Κύριε Δένδια
Διαβάζοντας σήμερα τις ...
δηλώσεις σας στοCNN-«Έχουμε διατάξει μεγάλης κλίμακας έρευνα της υπηρεσίας εσωτερικών υποθέσεων της ελληνικής αστυνομίας. Επιτρέψτε μου να πω ότι θα είμαστε άτεγκτοι στον στόχο μας για την εκκαθάριση της ΕΛΑΣ» - καταλαβαίνω ότι είσαστε πολύ απασχολημένος αυτές τις μέρες. Ωστόσο το θέμα για το οποίο σας γράφω είναι σοβαρό.
Πρόκειται για την τύχη του Ουαλίντ Τάλεπ. Κατά πάσα πιθανότητα το όνομά του δε σας θυμίζει τίποτα αν και έχουν περάσει μόνο έντεκα μήνες από τη στιγμή που όλοι, εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας, είδαμε τόσο στο διαδίκτυο, όσο και στα ΜΜΕ μια φωτογραφία του. Ο Ουαλίντ Τάλεπ ήταν καθιστός με ακουμπισμένη την πλάτη του σε ένα δέντρο. Φορούσε ένα καφέ παντελόνι κι ένα πουλόβερ σκούρου πράσινου χρώματος.Γύρω του βρισκόταν τέσσερις άλλοι άνθρωποι, εκ των οποίων οι δύο φορούσαν πλαστικά γάντια μιας χρήσεων. Στη φωτογραφία δε φαίνονται τα πρόσωπά τους. Μόνο το πρόσωπο του Ουαλίντδιακρίνεται στο κέντρο. Είναι εμφανώςταλαιπωρημένος από τον πολύωρο βασανισμό στον οποίον τον υπέβαλλαν ο επί ενάμισι χρόνο εργοδότης του, ιδιοκτήτης φούρνου στη Σαλαμίνα, ο γιος του και δυο φίλοι τους.
Επειδή ίσως ακόμα και μετά από αυτές τις πληροφορίες που σας έδωσα παραπάνω, μπορεί να συνεχίζετε να μη θυμόσαστε την περίπτωση του Ουαλίντ Τάλεπ, θα προσθέσω μια λεπτομέρεια: είχε βρεθεί από περαστικούς δεμένος στο δέντρο με μια αλυσίδα στο λαιμό και σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, χρειάστηκε ειδικό μηχάνημα για να κοπεί ώστε να απελευθερωθεί ο άνθρωπος.Ξέρω ότι κάνω κατάχρηση του πολύτιμου χρόνου σας, μα θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από τη συνέντευξη του Τάλεπ που δημοσιεύτηκε εκείνες τις μέρες στην Αυγή.
“Αυτή θα είναι η τελευταία σου μέρα. Θα σε σκοτώσω, μου φωνάζει το αφεντικό...Στην αλυσίδα είχαν χώσει ένα ξύλο. Το έστριβαν σιγά-σιγά για να με πνίγει όλο και πιο πολύ. Συνέχιζαν να με βρίζουν και να με βαράνε με σανίδες και γκλοπ, ενώ κάποια στιγμή το αφεντικό βγάζει και όπλο. Μου λέει, θα σε θάψω εδώ. Σε έχω δέσει όπως δένουν τις καμήλες στην Αίγυπτο. Στην Αίγυπτο τις δένετε και από τη μύτη. Σε λίγο θα φύγω να φέρω και μια αλυσίδα να την περάσω από τη μύτη σου...” .
Αφού έγινε γνωστό το γεγονός, η αστυνομία συνέλαβε τους δράστες της αποτρόπαιης αυτής πράξης αλλά η δικαιοσύνη δεν τους έκρινε προφυλακιστέους κι έτσι αφέθηκαν ελεύθεροι. Μια ακόμα λεπτομέρεια της υπόθεσης, που όμως λόγω των ημερών που διανύουμε, κρίνω ότι είναι εξόχως επίκαιρη και μπαίνω στον πειρασμό να σας υπενθυμίσω: Σύμφωνα με μέλος της Αιγυπτιακής κοινότητας “όλοι οι υποστηριχτές και οι μάρτυρες”των θυτών ήταν από την εγκληματική οργάνωση της οποίας ο αρχηγός και κάποια ηγετικά στελέχη πολύ πρόσφατα προφυλακίστηκαν. Ο δε Τάλεπ, το θύμα, επειδή δεν είχε τα απαραίτητα έγραφα παραμονής στη χώρα μας, συνελήφθη και κινδύνεψε με απέλαση, η οποία προφανώς θα του στερούσε το δικαίωμα να παραβρεθεί στη δίκη των βασανιστών του. .
Δεν ξέρω αν έχοντας διαβάσει τότε τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του βασανισμού, αποφασίσατε να προτείνετε “για ανθρωπιστικούς λόγους” να μην κινηθεί καμία διαδικασία απέλασης εις βάρος του υπηκόου Αιγύπτου”, ή αν αναγκαστήκατε να το κάνετε λόγω της έντονης αντίδρασης της Αιγυπτιακής Κοινότητας και της Πρεσβείας της Αιγύπτου καθώς και από την οργή της κοινής γνώμης. Ελπίζω βέβαια πως ήταν το πρώτο.
Ο λόγος που σας γράφω σήμερα είναι για να σας ενημερώσω ότι όπως πληροφορήθηκα, η άδεια παραμονής του Τάλεμπ στη χώρα μας αφαιρέθηκε πριν από μερικές μέρες και βγήκε η απόφαση απέλασής του με υπογραφές όλων των εμπλεκομένων κρατικών υπηρεσιών. Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι -προφανώς από αμέλεια- δεν είχατε αποσαφηνίσει το διάστημα που θα είχε το δικαίωμα να παραμείνει στη χώρα μας, ή αν οι υφιαστάμενοί σας παράκουσαν τις σαφείς εντολές σας και με τις ενέργειές τους φτάσαμε σε αυτό το σημείο.
Επειδή φαντάζομαι ότι οι “ανθρωπιστικοί λόγοι”που υπαγόρευσαν την απόφασή σας πέρυσι τον Νοέμβριο δεν εξέλειπαν και επειδή η κατάθεση του θύματος στη δίκη των βασανιστών του είναι απολύτως απαραίτητη, σας παρακαλώ θερμά να πράξετε άμεσα τα δέοντα σε συνεννόηση με τους συναρμόδιους συναδέλφους υπουργούς σας Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, ώστε να μην απελαθεί ο Ουαλίντ Τάλεπ.
μετά τιμής
Έποψ ο Αττικός
υ.γ. Απέφυγα να περιλάβω στην επιστολή μου την φωτογραφία που περιέγραψα αναλυτικά πιο πάνω και προτίμησα μια άλλη του Τάλεπ γιατί μεταξύ των άλλων στη συνέντευξή του έλεγε: "Ξέρετε πόσο σκληρό είναι να σε βλέπουν στην τηλεόραση τα παιδιά σου χτυπημένο. Η μητέρα μου είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Έπαθε έμφραγμα μόλις πληροφορήθηκε το περιστατικό"
Μακάρι η παραπάνω επιστολή να διαδοθεί, και να υπάρξει λύση στο θέμα - άμεσα...
Άρης Δημοκίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου