Καλλιέργεια προσδοκιών...

Αν μία βδομάδα πριν είχε συλληφθεί μόνο ο Γ. Λαγός από τους βουλευτές της Χ.Α. και μαζί του ο πυρηνάρχης Γ. Πατέλης, πέντ’-έξι τσιράκια του και ...
άλλοι τόσοι διεφθαρμένοι αστυνομικοί, το πλήγμα κατά των ναζιστών θα ήταν και πάλι σοβαρότατο και η ανακούφιση Ελλήνων και μεταναστών μεγάλη.

Με τη σύλληψη όμως όλης της μαύρης ηγεσίας, τις εντυπωσιακές εικόνες και την καταιγιστική διοχέτευση πληροφοριών που επιβάλλονται με τον όγκο παρά με την καθαυτό αξία τους καλλιεργήθηκαν υπέρμετρες προσδοκίες, κομματικά ωφέλιμες. Οσοι το θέλησαν αυτό βασίστηκαν στην πίστη πως η «κοινή γνώμη» διαμορφώνεται από τα πρωτοσέλιδα, τους τίτλους των τηλεδελτίων και τις απόψεις των παραθυρωμένων «πρυτάνεων», που συναγωνίστηκαν σαν νεοφώτιστοι του αντιχρυσαυγιτισμού. Η υπό όρους απελευθέρωση των τριών ευγενέστατων βουλευτών μάς ώθησε στην αγαπημένη μας συνωμοσιολογία. Και επειδή τη Δικαιοσύνη τη ζυγίζουμε με τα σταθμά που ζυγίζουμε τη διαιτησία στην μπάλα (άριστη όταν βοηθάει φανερά ή πονηρά την ομάδα μας, κατάπτυστη όταν σφυρίζει αμερόληπτα), δεν δυσκολευτήκαμε να φτάσουμε στο συμπέρασμά μας: «Παιχνίδια…». Και δεν δυσκολευτήκαμε γιατί το συμπέρασμα ήταν εξαρχής έτοιμο και δεν χρειάστηκε να διανύσουμε καμία απόσταση μετρημένης σκέψης. Ενα εικοσιτετράωρο μετά, η απόφαση των ίδιων δικαστών να προφυλακιστεί ο κ. Μιχαλολιάκος ανέτρεψε τα ανατραπέντα (στο επίπεδο πάντοτε των εντυπώσεω). Ετσι, τα περί «κατευθυνόμενης από ξένα κέντρα Δικαιοσύνης» άρχισαν να τα (ξανα)λένε οι χρυσαυγίτες, οι δικηγόροι των οποίων ελάχιστα πριν υμνούσαν την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη – την κολάκευαν δηλαδή επειδή η απόφασή της εξυπηρετούσε τους πελάτες τους. Ξαναλέω: στο επίπεδο των εντυπώσεων και της διαχείρισής τους.

Ενδέχεται να ηρωοποιηθούν οι επαγγελματίες πατριδοκάπηλοι; Οσοι τους θαύμαζαν ώς τώρα σαν ήρωες που «θα απελευθερώσουν την Ελλάδα», δεν διαφέρουν ηθικά και ιδεολογικά από όσους έβλεπαν σαν ήρωες τους ταγματασφαλίτες. Πωρωμένοι ήταν, πωρωμένοι θα παραμείνουν. Θα καμαρώνουν τους τσαμπουκάδες βουλευτές να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους στη χυδαιότητα, θεωρώντας τους κράμα Κολοκοτρώνη και Λεωνίδα. Θ’ ακούνε τον αρχηγό να ουρλιάζει ναζιστί «Ζήτω η νίκη» και θα πιστεύουν ότι φώναξε «Μολών λαβέ». Τόσα νιώθουν, τόσα καταβαίνουν.

Πάλι καλά που ο ευγενέστερος των ευγενεστάτων Η. Κασιδιάρης έλαβε σοβαρά υπόψη τις πατρικές συμβουλές που του είχε δώσει λίγο πριν συλληφθεί ο τηλεσυνομιλητής του κ. Φαήλος Κρανιδιώτης. Το μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. (που «δεν βρίζει πατριώτες, δεν βρίζει εθνικιστές» και «φυλάει τις “σφαίρες” του για το σκυλολόι του ΣΥΡΙΖΑ, των αντιεξουσιαστών και…») συνέστησε στον κ. Κασιδιάρη «να σοβαρευτεί», κι εκείνος ένευσε καταφατικά. Και επειδή «σοβαρεύτηκε», έριξε μόνο μία κλωτσιά, δύο σφαλιάρες και πέντε χριστοπαναγίες. Ε, παράκουσε. Να σοβαρέψει τού είπαν κι αυτός άκουσε «να βαρέσει»...

Παντελής Μπουκάλας