Ακούγοντας τις τελευταίας κοπής εξηγήσεις για το κρεσέντο μισαλλοδοξίας του Φαήλου Κρανιδιώτη, θέλοντας και μη, μου ήρθε ...
αυθόρμητα η εικόνα των «καμακιών» τουριστών στα ελληνικά νησιά το καλοκαίρι. Τα ηλιοκαμένα καμάκια των ξενοδοχείων και των ενοικιαζομένων δωματίων που στέκονται στον προβλήτα του λιμανιού για να ψαρέψουν πελάτες της τελευταίας στιγμής που δεν είχαν εξασφαλίσει κατάλυμα. Τι λέει λοιπόν ο πρωθυπουργικός σύμβουλος, εκχυδαΐζοντας την σχέση πολιτικής και πολιτών, ψηφοφόρων και ιδεολογικών σταθερών.
Αφού ούτως ή άλλως η ψήφος στη Χρυσή Αυγή είναι τιμωρητική και τώρα βγαίνει από την μέση, γιατί να αφήσω ορφανούς τους ψηφοφόρους της;
Ήταν που ήταν «πελάτες» μας τα προηγούμενα χρόνια, ας ξαναζεστάνουμε την σχέση μας σε διαφορετική βάση. Ψυχράνθηκαν οι σχέσεις μας γιατί τους προδώσαμε προσφέροντας ελαττωματικά προϊόντα, αλλά με μία καλή επικοινωνιακή τακτική που υπακούει στους νόμους τους εμπορίου και της αγοράς, μπορεί να επιστρέψουν στο μαγαζί. Το πακέτο της προσφοράς τώρα δεν περιέχει υπόσχεση παραγοντισμού, εξουσίας, βολέματος, συναλλαγής και γενικά τα παλιά παραδοσιακά υλικά. Τώρα περιέχει προοπτική, αναπτυξιακό όραμα, εθνική ανάταση, κλείσιμο ματιού για επιστροφή στην μονοκρατορία του ισχυρού που μπορεί να ξανανοίξει το παλιό αλισβερίσι.
Ακούγεται και είναι κυνικό, αλλά δεν εκπλήσσει πλέον κανένα η μεθοδολογία που επιλέγεται για να μιλήσει κανείς στο ακροατήριο των ευάλωτων ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής. Και ο καθένας επιλέγει τον τρόπο, την μέθοδο και την αισθητική που τον εκφράζει.
Αν πιστεύεις ότι η πολιτική είναι πελατειακή σχέση, πόσα δίνω πόσα θές, προσαρμόζεις ανάλογα την ρητορεία σου. Και αυτό κάνει με συνέπεια ο Φαήλος Κρανιδιώτης. Ρωτώντας μάλιστα αφοπλιστικά: Θέλετε να παραμείνουν στην Χρυσή Αυγή αυτοί οι ψηφοφόροι; Τους αντιμετωπίζει λίγο πολύ ως τα πρόβατα που χρειάζονται μόνο έναν λίγο καπάτσο τσομπάνη για να μπούνε σε ένα άλλο μαντρί.
Θεωρεί επίσης ότι η τιμωρητική ψήφος είναι υπό διαπραγμάτευση, για να αλλάξει κατεύθυνση, με πιο πιθανή κατάληξη αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Μία νέα εκδοχή των δύο άκρων, μία νέα ερμηνεία που διεκδικεί θέση και στα…. δυό του και στα τέσσερα και στα πέντε του.
Ξεχνά να αξιολογήσει το αν το κόμμα του, που ετοιμάζεται να υποδεχτεί τους δυσαρεστημένους της παράταξης, τους απελπισμένους ή τσακισμένους από τις επιλογές του καλού του φίλου, έχει αλλάξει σε κάτι. Έστω στο παραμικρό. Έτσι ώστε να εγγυηθεί και τώρα στα στερνά μία σχέση πολιτικής εμπιστοσύνης.
Αν δηλαδή με τα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που αναπτύσσει η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, πέραν του φόβου και των εκβιαστικών διλλημάτων, αξίζει της προσοχής τους. Αυτό δεν φαίνεται να τον ενδιαφέρει τον κ. Κρανιδιώτη. Και τα καμάκια των ξενοδοχείων στην Πάρο, δεν νοιάζονται και πολύ για την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν οι εντολείς τους. Μήπως θα ξανάρθουν ως πελάτες; Θα τους ξαναδούνε; Αρπαχτή της στιγμής είναι.
Και η πολιτική της αρπαχτής αποδεικνύεται ότι έχει σίγουρα έναν σταθερό οπαδό. Με το μικρό όνομα Φαήλος...
Χρήστος Γιαννούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου