Λουσμένη με αχτίδες φωτός και να πατά πάνω σε ένα αρχαιοελληνικό κίωνα ενώ γύρω της έχουν λυγίσει ο Πύργος του Άιφελ, ο Παρθενώνας έχει βυθιστεί, το Big Ben βουλιάζει και η κορυφή του Πύργου της Πίζας κοντεύει να....
αγγίξει το έδαφος ποζάρει στο σημερινό πρωτοσέλιδο του Economist η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ με τίτλο “Μια γυναίκα για να τους κυριαρχήσει όλους”.
Το άρθρο ξεκινά θυμίζοντας πως από το ξέσπασμα της κρίσης το 2009 το περιοδικό έχει επικρίνει την “ισχυρότερη γυναίκα του κόσμου” εκφράζοντας τη διαφωνία του με την «άσκοπη συνταγή λιτότητας” και τη μακρά και επώδυνη ύφεση στην Ευρώπη.
Την κατηγορεί για την αποτυχία δημιουργίας τραπεζικής ένωσης στην Ευρωζώνη και ότι αρνείται να πει στους ψηφοφόρους της πόση ευθύνη έχει η Γερμανία για την κατάσταση στην Ευρωζώνη ή το πόσο πολύ διασώθηκαν οι τράπεζες της από τα πακέτα διάσωσης.
Επίσης ο Economist εκφράζει ανησυχία ότι δεν έχει κάνει αρκετά για τη χώρα της τονίζοντας ότι τα τελευταία χρόνια είναι η χώρα της Ευρωζώνης με τις λιγότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και ότι η ενεργειακή πολιτική της έχει καθηλώσει τη χώρα σε υψηλές τιμές ηλεκτρικού ρεύματος.
Και ενώ μέχρι στιγμής ο Economist αποδομεί την εικόνα της καγκελαρίου τονίζει ότι “εξακολοθούμε να πιστεύουμε ότι η κ. Μέρκελ είναι το κατάλληλο πρόσωπο να ηγηθεί της χώρας της και της Ευρώπης. Αυτό οφείλεται μερικώς σε αυτό που είναι: Η πιο χαρισματική δημοκράτης πολιτικός του κόσμου και μακράν ασφαλέστερη επιλογή από τους αριστερούς αντιπάλους της. Είναι ακόμα επειδή πιστεύουμε πως θα μπορούσε ακόμα να γίνει η σπουδαία ηγέτης της Γερμανίας και της Ευρώπης που τόσο απεγνωσμένα χρειάζεται”.
Mάλιστα, το περιοδικό την συγκρίνει με ηγέτες που βρέθηκαν από το ζενίθ στο ναδίρ (Ομπάμα και Κάμερον) ή άλλους που δεν απογειώθηκαν ποτέ (όπως ο «φουκαράς Ολάντ»). Ωστόσο για τη Μέρκελ επισημαίνει ότι “έχει παραμείνει δημοφιλής και αξιόπιστη” και καλεί τους αναγνώστες να “μην υποτιμούν το επίτευγμά της να κρατήσει ενωμένη την Ευρώπη”.
Όπως μάλιστα υποστηρίζει το άρθρο, “η Ελλάδα διατηρήθηκε εντός της Ευρωζώνης, οι βόρειοι Ευρωπαίοι έχουν πληρώσει για πακέτα διάσωσης, η Ισπανία και άλλες χώρες έχουν κάνει μεταρρυθμίσεις που λίγοι θα πίστευαν και βοήθησε στην αποπομπή κλόουν όπως του Σίλβιο Μπερλουσκόνι” ενώ επισημαίνει πως “η επιβίωση του ευρώ μέχρι τώρα δεν ήταν αναπόφευκτη”.
Κάνοντας σύγκριση με τον υποψήφιο των Σοσιαλδημοκρατών Πέερ Στάινμπρουκ αναφέρει ότι είναι πολύ πιο δημοφιλής από εκείνον τον οποίο ωστόσο παρουσιάζει ως εξαιρετικό υπουργό Οικονομικών επί κυβερνητικού συνασπισμού της Μέρκελ το 2005-2009 και ταυτόχρονα τονίζει πως το κόμμα του έχει κατά καιρούς δώσει καλύτερες απαντήσεις για την κρίση στην Ευρωζώνη απ’ ό,τι η Μέρκελ.
Επικρίνει όμως τους Σοσιαλδημοκράτες ότι έχουν κάνει μεγάλη στροφή προς την Αριστερά και ότι έχουν γίνει αντιμεταρρυθμιστικό κόμμα με αφορμή τις εξαγγελίες για αύξηση της φορολογίας των πλουσίων και υψηλό κατώτατο μισθό.
Το περιοδικό συνεχίζει ότι ανάμεσα στους δύο η Μέρκελ κερδίζει σίγουρα τη ψήφο του και εκτιμά ότι ο Στάινμπρουκ δεν έχει πιθανότητα να κερδίσει με τους Πράσινους. Έτσι τα πιθανά σενάρια για τον Economist είναι "ο συνασπισμός της Μέρκελ με τους Ελεύθερους Δημοκράτες, ένας άλλος μεγάλος συνασπισμός με τος Σοσιαλδημοκράτες με τη Μέρκελ να παραμένει καγκελάριος και το χειρότερο απ’ όλα ένας συνασπισμός ανάμεσα σε Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινους και Αριστερά”. Το τελευταίο ειδικά ο Economist το χαρακτηρίζει “επικίνδυνο και ασταθές” παρότι ο ίδιος ο Στάινμπρουκ το απορρίπτει μέχρι τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου