Λόγος παραμυθητικός είναι το «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Kι έχει την υπερβολή του. Ωστόσο, κάποιες στιγμές πιστεύεις ότι ...
αληθεύει, ότι όποιοι το έπλασαν βασίστηκαν στην κοινή πείρα, όχι στις επιθυμίες τους. Για να το πω αμέσως, το τελευταίο φύλλο που θα είχε το ηθικό δικαίωμα να δημοσιεύσει τη φωτογραφία του Παύλου Φύσσα θνήσκοντος στην αγκαλιά της αγαπημένης του είναι το κυριακάτικο φύλλο που από επιπολαιότητα ή ιδεoλογία (την ιδεολογία του εθνικιστικού λαϊκισμού) έχει ευνοήσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο έντυπο μέσο τους χρυσαυγίτες.
Ας θυμηθούμε απλώς την πρωτοσέλιδη προβολή που επιδαψίλευσε το «Πρώτο Θέμα» σε μια απολύτως ψεύτικη «φιλάνθρωπη δράση» της Χ.Α.: τη βοήθεια που δήθεν προσφέρει (δίκην αμερικανικού ιππικού) σε γερόντισσες για να πάνε στην τράπεζα χωρίς να φοβούνται μήπως τις ληστέψουν οι μοχθηροί «Ινδιάνοι», Πακιστανοί, Αφγανοί, Κενυάτες κ.ά. Οχι, οι Αλβανοί δεν παίζουν πια. Εμεινε έτσι ξεκρέμαστο το παλιό άλλοθι, πως τάχα «δεν είμαστε ρατσιστές, απόδειξη ότι δεν έχουμε τίποτα με τους μαύρους, μόνο με τους Αλβανούς έχουμε, γιατί είναι παλιόρατσα».
Η γριούλα που φωτογραφήθηκε «ασφαλής» μπροστά στο ΑΤΜ δεν ήταν τυχαία. Ηταν η μητέρα στελέχους της Χ.Α. που (επειδή «τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου» κ.τ.λ.) την έμπλεξαν στην προπαγανδιστική πονηρία τους, στήνοντάς την. Η ιστοριούλα εξελίχθηκε σε δούρειο ίππο, που επέτρεψε στην οργάνωση του κ. Μιχαλολιάκου να πλασαριστεί σαν φύλαξ άγγελος, κάτι σαν Χεζμπολάχ στο χριστιανικό (όταν δεν τους πιάνουν τα δωδεκαθεϊστικά τους εκεί στη X.A., προς άγραν και των αρχαιολατρών). Εν ολίγοις, το παραμύθι είχε όνομα: το όνομα του εβραιοφάγου-σαπωνοποιού Αλ. Πλωμαρίτη, υιού της γριούλας. Κι όταν αυτό το παραμύθι διαδίδεται λίγο πριν από τις εκλογές από μια εφημερίδα που (έστω επειδή μοιράζει και κουπόνια) πουλάει πολλές δεκάδες χιλιάδες φύλλα, εσύ, ο κομματάρχης, ο κιβδηλοποιός, αποκτάς ένα τεράστιο πλεονέκτημα εντελώς δωρεάν. Κατόπιν αυτού, η φιλοξενία του «καλλιτέχνη» Καιάδα-Γερμενή στην τηλεοπτική εκπομπή του κ. Αναστασιάδη ήταν πταίσμα.
Να όμως που το εξυπνοπούλι από τη μύτη πιάνεται. Από τη μύτη της μικρότητας και της αλαζονείας. Ακόμα κι αν μοναδική επιδίωξη της εν λόγω κυριακάτικης εφημερίδας ήταν να αυξήσει τις πωλήσεις της δημοσιεύοντας τη φωτογραφία, η ίδια η εικόνα, με τη σπαρακτική της σοβαρότητα, αυτονομείται πανεύκολα από δόλιους σχεδιασμούς και χυδαίους υλικούς υπολογισμούς. Και μιλάει. Σε μια γλώσσα ασύλληπτης κυριολεξίας. Ιδού. Το κακό γέννησε καλό.
Αργά ή γρήγορα θα ξεχάσουμε ποιοι και για ποιους πιθανούς λόγους δημοσίευσαν τη φωτογραφία. Θα παραμερίσουμε το ασήμαντο έναντι του σπουδαίου. Γιατί θα έχουμε κάτι πολύ σοβαρότερο να κάνουμε εφεξής: να απολογούμαστε –με τα έργα μας κατά του φασισμού– βλέποντας το πρόσωπο δύο νέων ανθρώπων: του Παύλου και της Χρύσας. Το πρόσωπο της Ελλάδας του 2013...
Παντελής Μπουκάλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου